Het krijgen van teksten

Ds. G.A. van den Brink / 4 reacties

08-08-2012, 16:27

Vraag

Geachte dominee G. A. van den Brink. U geeft heldere, praktische antwoorden op de vraag 'Geestelijke duisternis in kerkverband' die u beantwoordde en het antwoord waar u naar verwees. U noemde het boek "Decision making and the will of God". Gaat het in dit boek ook over het krijgen van teksten in concrete situaties? In de gemeente waar ik aan verbonden ben (door geboorte, ik ben overigens niet de vraagsteller van een van de vorige vragen) wordt het krijgen van teksten gezien als een kenmerk van het ware.

Een predikant die een beroep aanneemt naar een gemeente of een beroep niet aanneemt, schermt meestal met een tekst als belangrijkste beweegreden voor de beslissing. Ook zijn er mensen die over de staat van overledenen "woorden krijgen" als daar in het leven geen helderheid over is. De meeste die voor Gods kinderen doorgaan krijgen meer zekerheid door teksten (wat ook weer vreemd is omdat er in de prediking vaak gezegd wordt: niet door een tekstje of een versje). Omdat ik zelf groot gebracht ben in deze omgeving, zijn er vaak twijfels of God in mijn leven gesproken heeft. Eerlijk gezegd heb ik nog nooit een onmiddellijke ingeving gehad. Graag zou ik een paar vragen stellen:

1. Als een predikant niet door middel van een tekst duidelijkheid krijgt over een uitgebracht beroep, hoe kan hij dan uit Gods geopenbaarde wil opmaken wat hij moet doen?

2. Is het schriftuurlijk om op grond van "gekregen woorden" iets te zeggen over de staat van een overledene?

3. Zijn er naast het boekje van ds. Kievit nog andere boeken of artikelen over dit onderwerp geschreven? Misschien het boek van Friesen of andere Engels- of Nederlandstalig materiaal? Omdat dit voor mij vaak een bron van aanvechting is, zie ik uit naar uw reactie.


Antwoord

Beste vragensteller,

Niet de verborgen wil van God, maar Zijn geopenbaarde wil is de norm voor ons doen en laten. Dat geldt niet minder voor predikanten dan voor gewone gemeenteleden. Het is dan ook zeer kwalijk als dominees hun beslissingen funderen op bijzondere openbaringen of onverwacht invallende bijbelteksten. Ook de situatie dat mensen de staat van overledenen menen te kennen door "gekregen teksten" is in tegenspraak met het Woord Gods. Jonathan Edwards wijst erop in zijn "Religious Affections", dat ook de duivel ons plotseling bijbelteksten kan ingeven. Als de duivel (Mattheüs 4) Jezus al probeerde te verzoeken met bijbelteksten, zou hij dat dan niet bij ons doen...? Een plotseling invallende bijbeltekst is dus nooit een zeker bewijs dat het van God komt.

Daarbij komt dat een zodanige opvatting over het krijgen van teksten, mensen met hun ervaringen in het middelpunt stelt. Ook geeft het de gemeente een volstrekt verkeerd beeld van hoe de Heere werkt. Ik zie veelvuldig dat mensen diep onder de indruk zijn van de bijzondere leidingen die zo iemand meemaakt en tegelijkertijd zeer onwetend zijn over het de inhoud van het evangelie. Dat is niet toevallig: wie meent dat God (alleen) spreekt door het geven van teksten, verwaarloost het grote genademiddel dat God ons geschonken heeft – Jezus Christus Zelf. Bovendien maakt het luie christenen: je kunt immers afwachten tot je een tekst krijgt die jou rechtstreeks vertelt wat je moet doen. God vraag echter van ons, dat we Zijn geopenbaarde wil onderzoeken, en die algemene richtlijnen met geestelijke wijsheid op onze eigen, concrete situatie toepassen. Het boek van Friesen werkt dit alles zeer helder uit, ook als het gaat over de roeping van een predikant.

Nu je drie vragen; ik loop ze langs. 1. Hoe krijgt een predikant helderheid over een beroep? Zelf heb ik veel gehad aan een verhandeling van James Durham hierover (zie hier voor de Engelse tekst). Durham wijst erop dat één zaak de doorslag moet geven: de opbouw van het lichaam van Christus. Hij schrijft: "Dit is daarom de grote regel aan de hand waarvan het besluit moet worden genomen, namelijk of zijn bediening, omvattend beschouwd in alle omstandigheden, het meeste bijdraagt tot de opbouw van het lichaam van Christus door hetzij de ene hetzij de andere roep te aanvaarden, wanneer alle dingen eerlijk en onpartijdig worden gewogen en met elkaar vergeleken. Als uitkomst zou kunnen blijken, dat op goede gronden, de ene een grotere bijdrage geeft aan de volmaking der heiligen en de uitbreiding van Christus’ Koninkrijk dan de andere.
 
- Misschien is de bediening in de ene plaats profijtelijker voor meer zielen, en dat niet alleen met betrekking op de gemeente op zichzelf, maar ook of het invloed heeft op het voorkomen of het onderdrukken van bepaalde algemene kwaden, of het bevorderen van een bepaald algemeen goed in meerdere gemeenten erbij.

- Indien zijn bediening wellicht meer aanvaarding en vrucht heeft in de ene plaats dan in de andere.

- Indien door sommige huidige omstandigheden het planten op een plaats meer nodig is en het uitstel daarvan gevaarlijker is dan in een andere situatie, zijn vrijheid groter, zijn ingewanden meer geroerd, en zijn mond meer geopend, zoals de apostel spreekt (2 Korinthe 6), in de vergelijking van beide plaatsen.

- Indien het eenduidige oordeel van eerlijke en onbevooroordeelde gelovige mensen de ene prefereren boven de andere, als meer opbouwend; en veel meer dergelijke zaken, waarbij christelijke wijsheid, na het naspeuren van Gods wil, zou ontdekken dat het algemene doel van de opbouw van de kerk meer naar de ene zijde doet hellen dan naar de andere, dan moet het geweten dienovereenkomstig vaststellen dat dat Gods roep is, en die persoon moet dan daarvoor zwichten. Want, hoewel het niet altijd zo is dat iemand hierdoor ten aanzien van zijn roepen gegrond en eerlijk kan overhellen naar een van beide, toch, waar er meerdere roepen zijn, waarbij de balans bijna gelijk is, dan mogen deze zaken een plaats hebben om de balans te doen doorslaan."

2. Teksten over de staat van een overledene. Wij moeten ons richten naar het getuigenis van de overledene zelf: iemand die het geloof beleed en zijn/haar leven daarnaar inrichtte, moeten we naar het voorbeeld van de apostelen voor een uitverkorene houden (Dordtse Leerregels III/IV,15). In het geval van kinderen geldt de kracht van Gods verbond (Dordtse Leerregels I,17). Wie daarenboven nog een tekst of een versje wil, is blijkbaar niet tevreden met de middelen die God heeft ingesteld.

3. Andere boeken over dit onderwerp. Een waardevol boek is Packer, De belofte van de Herder. Lees ook Edwards over het krijgen van teksten.

Met hartelijke groet,
Ds. G. A. van den Brink

Dit artikel is beantwoord door

Ds. G.A. van den Brink

  • Geboortedatum:
    05-01-1974
  • Kerkelijke gezindte:
    Hersteld Hervormd
  • Woon/standplaats:
    Apeldoorn
  • Status:
    Actief
242 artikelen
Ds. G.A. van den Brink

Bijzonderheden:

Emeritus-predikant. Sinds september 2020 als wetenschappelijk medewerker verbonden aan de TUA.

Bekijk ook:

 

 

 

 

 

 


Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
4 reacties
imvi
08-08-2012 / 18:55
Hoe spreekt God dan wel? Ik hoorde vaak zeggen: 'Met een tekst/versje kan je niet voor God verschijnen, Hij moet zelf gesproken hebben/je moet weten dat 'het' ook voor jou geldt'. Hoe gebeurd dit dan concreet? Als ik ergens mee zit en kom in korte tijd op verschillende manieren 3 keer dezelfde tekst tegen die mij erg bemoedigd, kan ik dan zeggen dat God hierin tot mij spreekt? Handelingen 17 spreekt me erg aan hierin: "Opdat zij den Heere zouden zoeken, of zij Hem immers tasten en vinden mochten; hoewel Hij niet verre is van een iegelijk van ons."
AHHK76
08-08-2012 / 21:25
Volgens mij spreekt God meestal " gewoon" door Zijn Woord. Daarom is het ook goed daarin te lezen en dat te onderzoeken. Als je wel een Bijbeltekst "krijgt" is het ook goed die na te lezen in de Bijbel. Anders zou je er nog een andere betekenis aan kunnen geven, als wat er mee bedoeld wordt.
Wanneer een Bijbeltekst tot je "spreekt" en hij komt daarna op een andere manier weer tot je, dan kan dat wel heel bijzonder voor je zijn. Dan mag je Hem daarvoor danken!
Er staat zoveel in de Bijbel, dat je je leven lang ervan kunt genieten en je steeds weer nieuwe dingen ontdekt. Lees bijvoorbeeld eens dit stukje van Jesaja 55:
O alle dorstigen! komt tot de wateren, en u, die geen geld hebt, komt, koopt en eet, ja, komt, koopt zonder geld, en zonder prijs, wijn en melk!
Waarom weegt u geld uit af voor hetgeen geen brood is, en uw arbeid voor hetgeen niet verzadigen kan?
Hoor aandachtelijk naar Mij, eet het goede, en laat uw ziel vettigheid zich verlustigen.
Neigt uw oor en komt tot Mij, hoor, en uw ziel zal leven; want Ik zal met u een eeuwig verbond maken .....enz.
altijdwat
10-08-2012 / 01:01
Ik schrik wel van het antwoord van ds vd Brink!
De Heere spreekt door Woord én Geest. Niet alleen door zijn Woord. Het lijkt allemaal wel erg verstandelijk beredeneerd.
Mijn schapen kennen Mijn stem, zegt God. Als Hij tot Zijn schapen spreekt dan kennen ze Hem, dan horen ze Hem en dan weten ze ook wat Hij zegt... Er is verschil (van levensbelang!) om de Bijbel te lezen en dat zelf toe te passen aan je situatie of dat God antwoorden geeft dmv een tekst die in je hart klinkt of die je mag opmerken in de Bijbel. Want dan komt Hij met Zijn Geest daarin mee, en dan is je hart op dat moment heilig vervuld met de liefde van God en de kracht van Zijn Geest. Dat voel je, dat weet je, dat geloof je, op dat moment is er geen twijfel.
Daarbij is er ook gemeenschap der heiligen. Zo kan het zijn dat God je hart als het ware verbonden kan laten voelen met een overledene, en ook daarin weer: door Woord En Geest.
Er zijn genoeg verhalen die daarvan getuigen, vaak is het ook met kleine kinderen als de ouders of familie daar geen troost of zekerheid over hebben. Wat een Zegen dat Hij ons Zijn Woord heeft gegeven. Hij had dat niet nodig, maar wist dat wij, nietige mensen dat nodig zouden hebben. Maar vooral dat het zo heel persoonlijk wordt als Hij door Zijn Geest tot ons spreekt, met kracht en overtuiging, in ons hart.
Dat wens ik iedereen die dat nog mist van harte toe!
Katrijn
08-09-2012 / 19:39
Wees nuchter en onderzoek of het een cultuur is geworden in de kring waarin "anderen"vaak een tekst krijgen over de overleden persoon. Het vrijmoedig getuigen over je geloof kan in de kiem al doodgeknuppeld zijn waarin een ongezonde symbiose kan ontstaan tussen personen waarin de één woordvoerder gaat worden over en van de desbetreffende persoon in kwestie.

De hiërarchie is hierin ver doorgeschoten en zo wordt de één de medicijnman/tovenaar en het gepeupel zwijgt kwijlend.

Blijf vasthouden aan het nuchtere advies om af te gaan op het getuigenis van de overledenen zelf,
en probeer een verzetsgroep te creëren tegen deze zéér ongewenste én onbijbelse taferelen!

Terug in de tijd

Hoe moeten we aankijken tegen de EO-jongerendag? Ik kan er niet veel goeds in ontdekken; discolichten, harde en opzwepende muziek. Het is net een verkapte disco met een christelijk sausje. Is het niet...
11 reacties
08-08-2011
Ik heb een vervolgvraag op 'Mensen geloven mijn geloof niet'. Ik ben niet de vraagsteller, maar bevind me in een zelfde soort situatie. Ik ben opgegroeid in een setting waar je vooral mee krijg dat Go...
1 reactie
08-08-2019
Door Gods genade mag ik weten dat ook mijn zonden gewassen zijn door het bloed van Jezus Christus. Wat een wonder! Nooit gedacht dat ik erbij zou horen, wel vaak om gebeden en het vertrouwen gehad dat...
19 reacties
08-08-2014
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering