Doden staan op bij overlijden Heere Jezus

Ds. M. Pronk / Geen reacties

12-06-2007, 00:00

Vraag

Na het overlijden van de Heere Jezus aan het kruis gebeuren meerdere dingen waaronder het opstaan van dode mensen uit hun graf. Zijn ze echt weer tot leven gekomen zoals Jaïrus dochtertje en Lazarus en later weer herbegraven? Of moet ik dit anders zien?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Er vinden bij het sterven van de Heere Jezus aan het kruis inderdaad geweldige gebeurtenissen plaats. Je zou ze tekenen kunnen nemen. Ze geven uitdrukking aan de Majesteit van Hem, die aan het kruis stierf. Zijn sterven was heel bijzonder. Blijkbaar was Zijn sterven niet door uitputting. Hij riep namelijk met een grote stem. Zijn stemgeluid klonk tot in de wijde omtrek. Hij gaf zichzelf over in de dood in volkomen gehoorzaamheid aan Zijn Vader. Hij gaf zijn leven als een losprijs voor velen. Hij gaf de geest.

Vervolgens vinden er merkwaardige gebeurtenissen plaats. Het voorhangsel in de tempel scheurt van boven tot beneden. Er gaat een schok door de aarde. De aarde beeft en rotsen scheuren. Graven worden geopend en ontslapen heiligen worden opgewekt. De Romeinse  centurio die de kruisiging geleid en volvoerd heeft, wordt door hevige ontsteltenis aangegrepen. ”Deze was toch echt Gods Zoon”, zegt hij. Al deze tekenen bewijzen de  goddelijke Majesteit van de aan het kruis gestorvene. In Zijn sterven klinkt de triomf van het leven. Hij zal opstaan.

Er vond rondom het kruis van Christus een algemene spot plaats. Het grote geding dat er speelde tussen Jezus en de leidslieden van het volk was, dat zij Hem niet erkenden als de Messias en loochenden dat Hij de Zoon van God is. Dat was ook de kern van de spot bij het kruis. De passanten lasterden Hem en schudden afkeurend, spottend en meewarig het hoofd. ”Indien Gij Gods Zoon bent, kom af van het kruis.” De leidslieden zeiden spottend tegen elkaar: ”Dat hij nu afkome van het kruis, want hij heeft gezegd: Ik ben Gods Zoon.” Dat verweten ook de medekruiselingen. Jezus hangt dus te midden van bijtende spot en ongeloof. Wanneer echter de gebeurtenissen bij het steven zijn Majesteit openbaren, belijdt de hoofdman dat Hij zeker Gods Zoon was. We weten niet hoe diep of ver deze belijdenis strekte, maar hij veegt met zijn woorden de spot van tafel. Hij die aan het kruis stierf, is Gods Zoon en tegelijk ook mens, de Borg en Middelaar, de beloofde Messias die als het Lam met zijn offerande volkomen voldaan heeft en de zaligheid verworven. 

De tekenen bij het kruis. Ze zijn van diepe betekenis en wijzen de vruchten van Zijn lijden en sterven aan. In de tempel scheurt het voorhangsel van boven tot beneden. In heilige toorn verlaat de Vader de tempel. Israël heeft de Christus verworpen. Laat Israël zich tot Christus  in het geloof wenden om in Hem de zaligheid te vinden. Israël heeft ons gebed nodig. Vervolgens valt te zeggen dat het is alsof de Vader op grond van het volbrachte werk van Zijn Zoon een streep haalt door heel de oudtestamentische schaduwendienst in de tempel. De offerdienst vindt haar vervulling in Christus. Nu ligt door Christus de weg open naar de Vader. Er is een open toegang naar Gods genadetroon voor zondaren. Laten we met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade om geholpen te worden ter bekwamer tijd.

De aarde beefde en de steenrotsen scheurden. Er gaat een schok door de aarde. Een aardbeving. Als gevolg daarvan scheuren en splijten de rotsen. De dood van Christus heeft kosmische betekenis. Er komt een nieuwe aarde. Door deze aardbeving splijten in de rotsen graven open. Men ziet de graven leeg. Want wat geschiedt? Veel lichamen van ontslapen heiligen worden opgewekt en gaan de graven uit en laten de graven leeg achter. Aan wie hebben we bij deze heiligen te denken? Aan bijzondere figuren uit het Oude Testament? Die worden in Openbaring 4 en 5 ouderlingen, oudsten genoemd. Of aan gelovigen die nog maar recent zijn overleden? De door Christus geheiligden? Waarschijnlijk wel. We zouden dan bijvoorbeeld kunnen denken aan Simeon en Anna, aan Johannes de doper en Zacharias en anderen. In deze opwekking uit de doden van deze ontslapen heiligen zien we de vrucht van het sterven van Christus. Op Zijn sterfdag worden ze bevrijd uit de kerker van de dood. Voorgoed. Dit is geen opwekking uit de doden als van de dochter van Jaïrus of de jongeling te Naïn of Lazarus. Nee, want die allen zijn weer gestorven en begraven. Maar deze heiligen staan op met een geheiligd, onverderfelijk en onsterfelijk lichaam. Aan de andere kant van de dood om zo te zeggen. Ze hebben deel aan het volle eeuwigheidsleven in Christus naar lichaam en ziel.
 
Na de opstanding van Christus komen ze in de heilige stad en zijn aan velen verschenen. Na hun opwekking uit de dood, gaan ze hun graf uit, maar zijn niet zichtbaar voor anderen. Ze wachten op Christus. De voorrang is aan Hem, Hij is de eersteling die uit de dood is opgestaan. Hij gaat voor en zij mogen volgen. Als vrucht van Zijn sterven en opstanding komen ze dan in de heilige stad en verschijnen aan velen. Die mogen hen zien tot versterking van hun geloof en als een prediking van de heerlijke vruchten van de dood van Christus.
We lezen in het OT dat iemand die een dode had aangeraakt onrein was en niet mocht deelnemen aan de eredienst in de tempel. In de heilige stad behoort het leven en is de onreinheid van dood buitengesloten. Zij komen in de heilige stad, omdat ze volkomen leven in en door Christus. Ook dat is een teken en rijke prediking. Straks zullen allen die geloofd hebben mogen inkomen in de heilige stad, in het nieuwe Jeruzalem dat van God neerdaalt uit de hemel. Deze heiligen zijn daarna niet meer gestorven en begraven, maar ongetwijfeld met lichaam en ziel opgenomen in de hemel.

Eens komt de dag dat alle graven opengaan en allen zullen opstaan. Die het kwade gedaan hebben tot de opstanding der verdoemenis. Die het goede gedaan hebben tot de opstanding van het leven. Welk een onderscheid. Laten we ons haasten om ons levens wil. Wie door het geloof in Christus is, is een erfgenaam van het eeuwige leven. Ik geloof dat mijn graf een  rustplaats, een wachtkamer zal zijn, waarin het lichaam wacht om op de grote dag van Christus opgewekt te worden. Dan eeuwig leven. Geloof jij in de Heere Jezus, met heel je hart?

Ds. M. Pronk

Ds. M. Pronk

Ds. M. Pronk

  • Geboortedatum:
    10-03-1940
  • Kerkelijke gezindte:
    Hersteld Hervormd
  • Woon/standplaats:
    KralingseVeer
  • Status:
    Inactief
  • Bijzonderheden:

    Ds. Pronk is 19 juni 2016 overleden. 
    Beluister hier de rouwdienst.

    Website: www.uithetoverjordaanse.nl

Tags in dit artikel:

kruisigingopstandingPasen
Geen reacties

Terug in de tijd

Waarom werden er cherubs gemaakt voor op de ark? Dat is toch in strijd met het tweede gebod?
Geen reacties
12-06-2006
Is het mogelijk dat de Bundel Weerklank psalmen van De Nieuwe Psalmberijming opneemt? Misschien door de andere psalmen te vervangen of gewoon extra? Is dat mogelijk in een nieuwe editie van Weerklank?...
8 reacties
12-06-2023
Geachte ds. Van den Brink, ik wil graag een vraag stellen over de leer van de uitverkiezing. Leren de Dordtse Leerregels een enkele of een dubbele predestinatie? De reden waarom ik dit vraag is omdat ...
Geen reacties
12-06-2023
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering