Bidden en niet gegeven worden
Redactie Refoweb | 4 reacties | 05-02-2025| 08:52
Vraag
Wij zijn nu een aantal jaren getrouwd en hebben geen kinderen. We bidden er dagelijks voor. Inmiddels hebben we het hele medische traject doorlopen, zonder resultaat. Als ik Mattheus 7:7-11 lees dan word ik eigenlijk wel een beetje boos. Er staat toch: vraag en je zult gegeven worden. Zelfs mensen die slecht zijn geven hun kinderen geen slang als het om een vis vraagt. Iedereen om ons heen zegt het ons te gunnen. Familie, vrienden, artsen. Maar de Enige die echt invloed heeft op een blijvende zwangerschap geeft het niet.
Er staat toch dat onze Vader in de hemel het goede geeft aan wie daarom vraagt? Dan blijven er voor mij een paar opties over. Of God vindt dat wij niet geschikt zijn als ouders, of God kan het niet zoveel schelen, of God heeft er geen invloed op en is toch niet zo almachtig als wij denken. Ik kan me voorstellen dat andere mensen ook met zulke vragen zitten, als het gaat om ziekten, moeilijkheden of kinderloosheid. Soms bid je ergens voor. Er bidden heel veel mensen voor. En toch doet God niets.
Antwoord
Je noemt drie opties waarom God jullie gebed niet verhoord. Maar zouden er niet meer kunnen zijn? Bijvoorbeeld dat God andere plannen heeft met jullie leven dan het opvoeden van kinderen? Of dat jullie later alsnog de kinderzegen ontvangen? Je bent overigens niet de eerste die met deze vraag loopt. Wellicht heb je wat aan deze antwoorden?
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ja, je mag teleurgesteld en verdrietig zijn. Ja, je mag boos zijn op God. Én ja, God is te vertrouwen. Die drie dingen zijn allemaal waar.
En dat jij/jullie het hier heel moeilijk mee hebben, dat is heel normaal.
Dat is onderdeel van geloven als een kind: een kind kan ook teleurgesteld zijn dat hij iets niet krijgt van zn ouders zonder dat het kind kan overzien waarom zijn ouders dat niet geven. Dat maakt de ouders niet slecht of onbetrouwbaar.
Jij/jullie moeten hier worstelend een weg in vinden. Wat meerdere dingen kunnen tegelijkertijd waar zijn.
En dan geldt ook voor jullie: God ziet en kent jullie.
Ik hoop dat je mag leren zien dat God jou nooit opzettelijk pijnlijke dingen zal toe bedelen. En van daaruit mag leren dat kinderloosheid nooit zo is bedoeld door de Heere. Hij heeft het zo anders geschapen! Door de zondeval kwam er gebrokenheid in de wereld en kinderloosheid is daar één gevolg van. Maar het komt niet voort uit het hart van de Vader om het jou/jullie maar niet te gunnen. Wel kan de Heere het gebruiken. Het toelaten.
Jullie zijn in Gods ogen geschikt als ouders. Hij kan het jullie geven. Als we nog in het paradijs hadden geleefd had Hij het jullie ook gegeven, want zo was Zijn scheppingsplan.
Maar je doet God écht te kort als je zegt dat Hij volledig aan jullie voorbij gaat. Ook al begrijp ik dat het zo voelt.
In het leren zien dat dit gevolg is van de zonde en het geloven wie God is mag je toch iets van rust vinden. God is enkel goed, barmhartig en genadig. Dat maakt het lijden zachter. Niet minder pijnlijk. Maar zacht omdat je hierdoor ook mag zien dat jullie lijden niet aan Hem voorbij gaat. Ik geloof dat het God in Zijn Vaderhart raakt als Zijn kinderen lijden onder de gebrokenheid van onze zonden. Niet voor niets zegt Hij dat al onze tranen in Zijn fles bewaard worden. Dat Hij in de hemel Zelf al die tranen zal afwissen en daar geen gebrokenheid meer zal zijn. En niet voor niets noemt Jezus zichzelf de Barmhartige Hogepriester. Dat te weten maakt de last lichter. Hij gaat Zijn weg door de gebrokenheid heen en heeft Hij niet Zelf ook gezegd dat Zijn wegen hoger zijn dan de onze en Hij alles zal laten meewerken ten goede voor degenen die Hem liefhebben?
Daar voel en zie je nu niets van. Maar ik hoop dat je dit door gebed mag leren zien. Het zo toevertrouwen aan een genadig God is denk ik de enige weg in al het lijden. Jullie ervaren de gebrokenheid in een onvervulde kinderwens, anderen in hun single zijn of chronische ziekte. Zouden we dan het goede wel uit Gods hand ontvangen (je partner bijvoorbeeld) en niet de kwade dingen (door onze eigen zonde bewerkt in het Paradijs?).
Tenslotte heeft lijden uiteindelijk één doel; ons bij God brengen en uitzien naar de nieuwe Toekomst. Leren dat dit leven maar zo tijdelijk is en verlangend uitzien naar Jezus' wederkomst.
Er lijkt dus geen onmogelijkheid hierin vastgesteld. Dat is goed nieuws!
"nu een aantal jaren getrouwd"
Dat klinkt als 3-5 jaar. Dat is goed nieuws, want er zijn mensen die er nog 'langer over deden'.
Wellicht komt het nog. Abraham en Izak moest decennia wachten. Ok flauwe vergelijking want die werden ook ruim 2x zo oud dan tegenwoordig, maar toch...
Sterkte in elk geval!
