Geen vrijmoedigheid voor het Avondmaal

Ds. C. Harinck / 6 reacties

02-01-2018, 15:34

Vraag

Beste dominee Harinck. Ik zit met een vraag. In mei 2016 heb ik belijdenis mogen doen, maar helaas heb ik nog niet de vrijmoedigheid om aan het Heilig Avondmaal te gaan. Stel dat God besluit dat ik morgen sterf, mag ik dan alsnog Hem eeuwig dienen? Vaak wordt er gedaan of je eeuwig verloren gaat als je niet de vrijmoedigheid hebt.

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Je zou de vraag aan jezelf moeten stellen: Wat is nodig voor de zaligheid van een mens, die in zonde ontvangen en geboren is? Het antwoord van de Bijbel is dan niet: het Avondmaal, maar bekering en geloof.

Je hebt een Zaligmaker nodig. Je kunt jezelf niet redden. En ook de avondmaalsgang op zich kan je niet redden. Dit zou ik vooral op je hart willen binden. En die Zaligmaker is er. We hebben nog maar zo kort geleden Zijn komen in onze gevallen wereld herdacht. De engel  bracht toen de zo goede en blijde boodschap, dat geboren is de Zaligmaker, Christus de Heere. Hij kan je zalig maken. En als je vraagt wat je daar voor moet doen, is het antwoord van de Bijbel: tot Hem komen en in Hem geloven.

Tot Hem komen, dat is: komen met je behoefte aan redding. Je moet in je komen je nood, verlangen en zoeken naar redding uitspreken. Dat deden al die mensen, die tot Jezus kwamen. Zij legden Hem hun nood voor. De blinde Bartimeüs vroeg: Dat ik ziende worde. De moordenaar op Golgotha vroeg om ontferming enz. En je moet geloven, dat is: vertrouwen. Zijn Woord geloven, Zijn Persoon vertrouwen. En dat niet alleen met je verstand, maar je geheel aan Hem uitleveren. De oprechtheid van je komen en geloven toon je vervolgens door met alle bekende kwaad te breken en voor de Heere te leven.

Je vroeg of je de Heere zonder aan het Avondmaal te zijn geweest wel eeuwig zou mogen dienen in de hemel. Je begeert dus God te dienen? Dat moet je dan eerst nu doen. Dan mag je dat ook straks doen.

Verder hoort het Avondmaal wel bij het belijdenis doen. Wanneer je belijdenis hebt gedaan, zou daar avondmaalsgang op moeten volgen. Maar je mag ook weer niet onbekeerd, zonder geloof en zonder kennis van je ellende en Christus aan het Avondmaal. 

Ik kan begrijpen dat je dat moeilijk vind. De beste oplossing is niet: dan maar van het Avondmaal wegblijven. Of dan maar gewoon zonder ware behoefte aan Christus aan het Avondmaal deelnemen. De beste oplossing is om als Jakob met de Heere te wortelen in het gebed en te zeggen: “Ik laat U  niet gaan, tenzij dat U mij zegent.” Als je de Heere met je hele hart en in oprechtheid zoekt, zul je Hem vinden of liever... laat de Heere Zich vinden. 

Gods hulp in dit zoeken toegebeden, 
Ds. C. Harinck

Ds. C. Harinck

Ds. C. Harinck

  • Geboortedatum:
    09-04-1933
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Kapelle
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Emeritus

    Bekijk ook:

Tags in dit artikel:

Heilig Avondmaal
6 reacties
Jedidjas
02-01-2018 / 16:01
Ik hoorde pas een predikant zo treffend zeggen: " Het gaat niet om ons verlangen naar het avondmaal, maar om Christus verlangen om ons aan Zijn tafel te hebben"
lin1991
02-01-2018 / 19:54
@ Jedidjas, dat klinkt mooi maar wat kun je daar concreet mee? Mijn vraag aan de vraagsteller is waarom er geen vrijmoedigheid is. Is de Heere in leven gekomen en zie je nog teveel op je zonden? Of heb je belijdenis gedaan en vind je dat je aan niet automatisch aan hoort te gaan? Beide mogelijkheden heeft ds. Harinck in ieder geval mooi beantwoord.
lin1991
02-01-2018 / 20:00
Nog een toevoeging. Als je de Heere hebt leren kennen en je mag gaan zien dat Christus voor jou persoonlijk heeft geleden, ook al wordt dat (vaak bestreden), dan komt er ook een verlangen naar het Heilig Avondmaal. En nee het gaat er in de eerste plaats niet om of je in dit leven deel kunt nemen aan het H.A. maar het gaat er om dat je een nieuw hart hebt ontvangen. En als je dat hebt ontvangen dan komt er ook , als vanzelf, een uitzien om Zijn Naam te belijden en Zijn dood te gedenken.
AHHK76
02-01-2018 / 22:52
Wat Jedidjas zegt, vind ik heel mooi. Jezus zei tegen Zijn discipelen, dat Hij er erg naar verlangd had, het Pascha met hen te vieren. Dit zei Hij voor de instelling van het Heilig Avondmaal. Maar deze discipelen begrepen nog niets van de betekenis van dit alles, zij bekeken het nog met Oud Testamentische ogen. Zou Jezus verlangen er dan nu niet zijn, om het Avondmaal met Zijn kinderen te houden, zie Openbaring 3 : 20?
Nee, het hangt niet van het vieren van het Avondmaal nu af of wij straks bij Hem mogen komen. Maar het is wel een Bijbelse opdracht om op deze manier Zijn dood te gedenken. Daar kan ook jouw geloof versterkt worden. Wij kunnen alleen komen als we zien op Jezus en Zijn volbrachte werk, vanuit onszelf kunnen we het nooit. Zijn zegen toegewenst!
Mona
03-01-2018 / 22:56
Ik begrijp dat je wel vrijmoedigheid hebt gehad om belijdenis van je geloof af te mogen leggen. Het fundament van de belijdenis van je geloof toen, is het hetzelfde fundament als voor het Heilig Avondmaal nu. Die beiden horen onlosmakelijk bij elkaar.
Het fundament is niet verandert. Als je je geloof oprecht hebt beleden voor God en Zijn gemeente, is de weg naar de Tafel vrij.
Tenzij er nog iets tussen God en jou instaat, maar dat is iets tussen jou en Hem.
WillemB
03-01-2018 / 23:28
Deze vraag ontstaat door het trieste gegeven dat in veel gemeenten het ware belijden en getuigen van het geloof verschoven is naar je eerste avondmaalsgang. Klakkeloos ja zeggen op een paar vragen (waarbij menig kerkenraad beweert dat dit alleen van de leer is) is natuurlijk geen belijdenis doen. Waarbij ik niet beweer dat deze vraagsteller dat gedaan heeft. Maar die klakkeloze praktijk wordt op deze wijze wel in de hand gewerkt.
Volgens mij is belijdenis doen, alleen mogelijk met het ware zaligmakende geloof in de Heere Jezus Christus, waarbij aansluitend de avondmaalsgang hoort. Precies zoals ds. Harinck het verwoord.

Terug in de tijd

Als iemand overleden is, wordt in mijn familie altijd gepraat over die en die is dood. Ik vind dit erg ruw taalgebruik. Dit stoort me en doet me zeer. Hoe kan ik hier het beste iets over zeggen?
1 reactie
02-01-2014
Beste dominee Driessen, op de vraag wat de motieven van mijn ouders zijn -ik heb het ze gevraagd-  kan ik dit zeggen: (1) ze vinden me te jong, (2) ze vinden dat ik nog niet zonder hen op vakantie mag...
Geen reacties
02-01-2007
Ik ben van plan om binnenkort op kamers te gaan, voor twee jaar. Daarna is m'n studie klaar. Daarna wil ik niet weer bij m'n ouders gaan wonen, maar ik wil ook niet in m'n eentje ergens gaan wonen. Ik...
Geen reacties
02-01-2015
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering