Ds. P.D.J. Buijs, predikant van de Christelijke Gereformeerde Kerken te Nunspeet, is al ruim 22 jaar (vanaf de start) verbonden aan de vragenrubriek van Refoweb. Krijgt hij eigenlijk wel eens reacties op zijn antwoorden? Je hoort het in deze zevende aflevering (seizoen 7) van Pastorie online...
Voor zo ver hij weet, is dat nog nooit gebeurd, vertelt de dominee. "Het is zaaiwerk en dat laten we maar aan de Heere over". Hij noemt echter wel voorbeelden uit zijn gemeente waar Gods woord zijn kracht heeft gedaan.
Onlangs vond er een dramatische gebeurtenis plaats tijdens de kerkdienst die veel indruk heeft gemaakt op voorganger en kerkganger. De organist werd onwel en overleed kort daarna. Ds. Buijs vertelt over de impact die dit had en hoe de gemeente daarmee omging. Luisteren is zó belangrijk, laat hij weten. "Wanneer ging het fout bij Job? Toen de vrienden van Job gingen práten. Zelfs de Heere liet Job uitpraten en reageerde pas daarna. Er zíjn is belangrijk." En waarom-vragen mogen er zijn. Die lees je ook in de Psalmen en zelfs de Heere Jezus riep dit uit aan het kruis. Een (waarom-)vraag stellen, is ook een teken van een relatie met God. Aan een onbekende stel je die niet.
Dominee Buijs spreekt van een verslechterde situatie van zijn kerkverband ten opzichte van een jaar geleden. Hij vreesde toen dat de CGK uiteen zou vallen. De ontwikkelingen zijn doorgegaan. Ongeveer 35 gemeenten hebben vrouwelijke ambtsdragers of zijn van plan dit te gaan doen. Ook met betrekking tot de homoseksuele praksis zijn er zorgen. Afspraken worden geschonden en het vertrouwen ebt zo weg. "De Christelijke Gereformeerde Kerken verkeren in staat van ontbinding. Er is een wonder nodig om bij elkaar te blijven".
Het is voor het eerst dat een classis een opdracht van de synode niet wil uitvoeren. Desondanks wil de Nunspeter voorganger niet spreken van een opstand. Het geeft wel aan wat voor een chaos het is. Het lijkt de Richteren-tijd wel waarin iedereen deed wat hem goeddunkte. Hier worden de fundamenten van het kerkverband ondergraven, vindt Buijs.
De eerste vraag gaat over het hebben van een naam in de hemel (“Maar verblijdt u veelmeer dat uw namen geschreven zijn in de hemelen.”). Hoe zit dit met foetussen of een adoptiekind die een andere naam heeft gekregen?
In het artikel 'Wonen op de nieuwe aarde' vraagt een bezoeker van Refoweb zich af wie van Gods kinderen straks in de hemel en wie op de nieuwe aarde zullen wonen. Maar er is sprake van een misverstand als we denken dat niet iedereen straks op de nieuwe aarde zal verblijven. De hemel is met eerbied gesproken een tussenfase, een tijdelijke verblijfplaats. Lichaam en ziel zijn tijdelijk gescheiden. Wij mensen zijn geschapen voor de aarde. God laat Zijn schepping niet los en zal het weer goed maken. Op dit moment is er in de hemel een soort onvolmaaktheid. De heiligen zijn daar zonder lichaam en roepen om gerechtigheid. Je zou kunnen zeggen dat er nog onderscheid is tussen zaligheid nu en heerlijkheid straks. Nu is er volheid in God maar straks zal alles en iedereen daarin delen.
Wat gaan we straks doen op die nieuwe aarde? Het is geen zalig nietsdoen. Er mag gewerkt worden maar dan niet meer 'in het zweet van het aanschijn'. Maar hoe het concreet ingevuld wordt, weten we niet. Vergelijk het met een kado. Je krijgt een indruk van wat het is maar het is pas duidelijk als je het hebt uitgepakt. Laat je door God verrassen!, aldus ds. Buijs.
De laatste vraag gaat over 2 preken die de Veluwse predikant hield. Een oplettende kerkganger viel het op dat in de ene overdenking op werd geroepen om actief met de genademiddelen aan de slag te gaan. En in de andere preek dat we geraakt moeten worden door een pijl met het bloed van Christus en dat God dit bestuurt. Maar als je wel (voor zover je dat kan vanuit jezelf) bezig bent met de genademiddelen, maar je wordt niet geraakt door een pijl? Heb je dan ‘pech’ dat je niet binnen de uitverkiezing valt?
Hier gaat het om Gods werk en onze verantwoordelijkheid. Je moet deze bijbelse zaken niet tegen elkaar uitspelen, vindt dominee Buijs. De Heere roept ons, net als Adam na de zondeval, tot Hem. Dat wil niet zeggen dat ik uit mezelf tot geloof kan komen. Maar de Heere gebruikt dit appél om tot geloof te brengen. Dit is het bevel van geloof en bekering. We moeten de middelen (preek, bijbel, etcetera) waarnemen mét verwachting. Dit zijn de zaken die God inschakelt. Wie nat wil worden, moet in de regen lopen.
In aansluiting op de 2e vraag is het artikel 'Werken op de nieuwe aarde'. Een vraagsteller heeft samen met een vriendin over de nieuwe hemel en de nieuwe aarde gesproken. Ze vroegen zich af of er ook gewerkt wordt in de hemel bij God en straks op de nieuwe aarde, omdat Adam in het paradijs ook voor de dieren moest zorgen. Wat wordt onze taak? 'Als koningen regeren', staat er in de bijbel. Dat zal met het beheren, bouwen en bewaren van de schepping te maken hebben. En er zal eeuwige lofprijzing zijn, wellicht tijdens het werk. Het is niet eeuwig zondag waarop je niet werkt. Een mens is geschapen om iets te doen. En waarschijnlijk zal er gegeten en gedronken worden. De Heere Jezus zegt zelf dat Hij niet meer van de wijnstok zal drinken tot in het Koninkrijk van God. Als je hier op Hem betrokken bent, krijg je daar toch zin in!?
Bekijk ook de onderstaande afleveringen met ds. Buijs:
