Kees Hoekman was bijna 45 jaar ouderling in de Gereformeerde Gemeenten. In het kerkverband is er geen maximum aan ambtsjaren en met enkele tussenpozen kun je dan weer herkozen worden. Nu is het echter mooi geweest en zijn anderen aan de beurt, vindt de 80-jarige uit Kapelle/Bieselinge. Hij ervaarde dat door de tijd heen het ambt moeilijker werd omdat de samenleving ook ingewikkelder is geworden. Maar dwars door alle problemen heen heeft hij veel zegen ervaren tijdens deze liefdedienst.
Hoekman heeft een voorkeur voor pastorale vragen. Met vragen rond stuggles for life, mensen die tobben met gezin en huwelijk en daarbij een geestelijke onderlaag, kun je hem blij maken. Op die manier kun je wat voor vraagstellers betekenen. Maar bovenal vragen over het zoeken naar de Heere Jezus beantwoordt hij graag. "Er is niets mooiers dan Jezus aanprijzen".
Bekijk de hele aflevering over 'Het zachte juk van Jezus':
Een 25-jarige die is opgegroeid in de Ger. Gem. is te trots om God te dienen. Maar 'Bekering' is baas-af worden volgens Kees. De teugels van je leven uit handen geven. Dan gaat het goed. Onze trots staat daaraan in de weg. In de bijbel lees je juist dat Jezus allesbehalve trots was. Hij was nederig en zachtmoedig van hart. Leg de trots af en volg Jezus, is het advies van Hoekman. Jouw trots brengt je alleen maar in een eeuwige rampzaligheid.
In de 2e vraag die weg bespreken, komt een preek te sprake waarin veel gefantaseerd wordt over de bekeringsweg van de Moorman. Het komt op deze kerkganger over dat wat een predikant zelf belangrijk vindt, hij Filippus in de mond legt. Het is voor de vraagsteller lastig om nog onbevooroordeeld te luisteren. Een beschrijvende preek heeft het risico dat het lang duurt en dat er zaken dubbel worden besproken of worden er zaken worden bijgehaald die er niet direct instaan, vindt Hoekman. De prediking van Filippus riep het verlangen op om gedoopt te worden. Dat moet dus een preek zijn geweest waarin de Heere Jezus centraal stond. Hier vind je wellicht wel de kortste geloofsbelijdenis in de bijbel: "Ik geloof dat Jezus Christus de Zoon van God is". Zo ingewikkeld was het niet.
Een echtpaar met twee kinderen dat is opgegroeid in de Gereformeerde Gemeenten heeft een meningsverschil. Een van hen wil lid blijven, maar is het ook niet altijd eens met de leer van de Ger. Gem. De ander wil er bij weg en dan de evangelische kant op. De keuze voor een andere kerk zorgt voor spanning in het gezin. Het gevolg van deze worsteling is lichamelijke klachten. Wat nu?
Kees Hoekman wil hier mild zijn. Geen kerkverlating maar kerkovergang, noemt hij het. De kerk is van onze Heere, de muren van ons. Als we de muren in stand houden, is het zicht op de Koning van de kerk verdwenen. In sommige gezinnen merkt hij dat het misgaat. Mensen, vooral kinderen, zien dan tegen de zondag op. Dan kan hij zich goed voorstellen dat er een andere gemeente in beeld komt. Ook pastorale missers kunnen er voor zorgen dat een gezin het niet meer volhoudt. Het advies: spreek erover en overweeg de stap biddend.
De vierde en laatste vraag die we bespreken is afkomstig van een "zondig mens in een hulptraject" (zoals ze zichzelf duidt) . Ruim 20 jaar geleden heeft ze een abortus ondergaan. Ik ben geen haar beter, reageert de ex-ouderling. Ik ga naast je zitten. En niemand is té verloren. Hoekman verwijst ook naar de geschiedenis van de overspelige vrouw: Ga heen zondig niet meer. Dan veroordeel ik u ook niet.
Bekijk ook de andere afleveringen met Kees Hoekman:
