Gemeente behoorlijk verrechtst

Vraagsteller, dit is voor velen zo’n herkenbaar verhaal. Als je het moeilijk vindt om het gevaar van dit moeras aan te kaarten, kan je het soms met andermans woorden doen.
Dan moet je het stuk van Theo Post (een geheel onbekende voor mij, maar een geestelijk bekende!) eens lezen in het RD van 6 april:
“Preek als verkondiging van blijde boodschap is heilzaam voor gereformeerde gezindte”.
Volgens mij ligt hier de grote klem! Concreet schrijft hij, de gereformeerde gezindte is ziek…
De blijde boodschap wordt zo bedekt gebracht onder allerlei voorwaarden en menselijke belevingen. Inderdaad, een moeras, zoals Theo Post beschrijft. Wees blij en dankbaar als God je uit dat vreselijke moeras heeft getrokken.
Niet wat ik beleefd heb is de grond van mijn zaligheid. Maar het fundament is het werk van De Heere Jezus Christus! Dit is de eenvoudige toets voor allen die zichzelf afvragen of ze onder de levende liefdesdienst van de blijde boodschap zitten, of onder een dode godsdienst.

Stuk van Post was inderdaad goed artikel. Treffend verwoord en zo waar....

Groet vanuit de GGiN :)

Moeilijk zeg, maar een mooi antwoord van Ds. Schalkoort.
Helaas weet ik uit ervaring dat het vaak een onmogelijkheid is om dit bij de kerkraad neer te leggen. je wilt "te makkelijk" zegt men al snel.
Door een verhuizing is het voor ons opgelost, maar ik zie de vorige gemeente idd alleen maar meer naar rechts uitwijken, en als ik soms oude gemeenteleden hoor praten, denk ik: "ze zijn zelfs mee gegaan in dat gedachtegoed", vroegere predikanten worden nu van tafel geveegd en het is allemaal al snel te evangelisch, de wetten worden strikt nageleefd, maar de hoofdzaak is zo weinig meer te horen. Als je juist hierover het gesprek wilt aangaan, wie is God voor jou, dan word het stil en houd het gesprek op. Het valt me wel op dat er steeds meer mensen zijn die hier mee worstelen. Jezus word gemist in de prediking en het zicht op Hem. Een dominee zei bij ons onlangs: "een godsdienst zonder God.."
Je kunt wel veel preken beluisteren via internet, op die manier kun je geestelijk gevoed worden, terwijl je nog in deze gemeente zit. Ik heb indertijd "mee-geleeft" via internet met gemeentes waar ik me verbonden mee wist. Daarnaast leg het voor God neer, het loopt Hem niet uit de hand, en als je van God de vrijmoedigheid hebt om over te stappen, is het een makkelijke keuze. Sterkte.

ooit leerde ik:
wie jong is en niet links, is niet goed gemotiveerd.
wie oud is en nog links, heeft niets bijgeleerd.

In de kerk geldt dat ook wel enigszins, denk ik.
De bevindelijke diep doorgeleide oude vrouwtjes, die mij ooit het Geloof bij brachten, waren rechts en reden geen paard meer, als u mij een link naar een ander topic hier vergunt. ;-) Maar veel van mijn lieve kleindochters zijn daar nog dol op, zolang de vriendjes niet in beeld komen.

Christus' Kerk is er voor jong (bijzonder zelfs!) en oud, toch?
Jonge mensen willen nog niet 'doorgezakt' zijn maar kunnen toch best heel gemotiveerd toegewijd zijn. Daar behoort ruimte voor te zijn in de kerk.
Sommige ouderen hebben dat ook nog wel in zich. En ja, wellicht zijn ze dan nog maar weinig volwassen geworden in het geloof. Daar beklaagde Paulus zich reeds over, was het niet? Maar kan 'versteende', dus voorspelbare en aldus weinig boeiende prediking daar ook niet debet aan zijn?

Weet u, ik houd niet van al die gereformeerde scheuringen welke we achter ons hebben. Zie de schema's elders op dit forum. (te veel grote ego's ?)
Laten we als kerken 'breed' willen zijn, net als heel Gods mooie schepping.
Dan kunnen we toch wel met malkander de smalle weg achter de Heere Jezus aan bewandelen. Zou het zelfs een mooi 'bospaadje' kunnen zijn?

Voor velen een herkenbaar verhaal. Opmerkelijk dat dit kennelijk geldt voor beide vleugels in de kerk. Enkele dagen geleden was er een vraag (Verdriet over onze kerkelijke gemeente) over een veschuiving naar "links". Kennelijk vinden we het moeilijk om elkaar vast te houden. Linkse broeders die rechtsen verwijten wettisch te zijn en een dode godsdienst te belijden en andersom rechtsen die de linksen verwijten oppervlakkig te zijn en op wankele gronden de eeuwigheid aan te willen doen. Dat begint met het al dan niet uitnodigen van bepaalde predikanten van een zekere ligging die in de (meerderheid van de) kerkenraad niet past. Waar heb ik dat meer gehoord? Ik ben van Paulus, ik van Apollos. Ik denk niet dat we de Heere gehoorzamen door voeding te geven aan dit soort linkervleugel, rechtervleugel discussies Het vliegtuig der kerk heeft twee vleugels nodig anders wordt het vleugellam en stort het neer.
Bij ons kwam ook wel eens zo'n predikant die heel voorspelbaar preekte. We zagen er met elkaar best wel een beetje tegenop. We hebben toen die man "vol"gebeden en hoewel hij nooit een preektijger zal worden, het was te merken dat er voor hem gebeden was. Zo kan het ook. En ik denk dat het zo moet. En dat het scheepje van de kerk zo alleen een vaste koers kan blijven varen. Dan kun je elkaar best eens stevig bevragen over je ligging. of je vormen en tradities levende vormen en tradities zijn en of je blijdschap en geloof(szekerheid) op goede grond rust. Maar je loopt elkaar niet uit de weg, maar houdt elkaar vast. Ik geloof vast dat daar zegen op rust. Ik ken geen licht, ik ken geen zwaar; er is maar een gewicht: dat is genade.

@Dorual1, ik weet niet of je het stuk van Post in het RD gelezen hebt. Maar volgens mij heb je het in ieder geval niet begrepen. Je probeert nu met een vliegtuig-theologie de Farizeër en Simon de tovenaar als “vleugels der kerk...??” bij elkaar te houden. Onmogenlijk!
Wind er nu eens geen doekjes meer om. Stop nu eens met het proberen eten van twee walletjes, waarvan op geen der walletjes enig voedsel te vinden is van het Brood des Levens!
Terug, vriend, naar die Ene Naam onder de hemel gegeven tot de zaligheid!
Terug, vriend, naar die Ene weg tot behoud!

Wat je ook altijd eerlijk moet afvragen, is de kerk veranderd of ben ik in de loop van jaren veranderd? Hieperdemiep geeft al aan dat de kerkenraad misschien zal zeggen "je wilt de makkelijk" Waarom nemen we deze uitspraken niet serieus? Je wilt toch eerlijk behandeld worden?

@willemb
Ik krijg zo maar de indruk WillemB dat je mijn bijdrage niet helemaal heb begrepen; het komt op de woordvolgorde aan: helemaal niet.
Ook ik sta vor Een naam, Twee wegen (waarvan er een tot het leven leidt) en Drie stukken.
Ik heb het betrokken getuigenis van Theo Post gelezen en met name het persoonlijk deel sprak mij zeer aan. Minder aangesproken word ik als zonder everdere uitleg DE prediking als de grote oorzaak van alle doodsheid wordt aangewezen. Wij zijn van 't heilspoor afgegaan en dan krijgen we de prediking die we verdienen. Zullen we de oorzaak niet veel liever in ons eigen hart zoeken? Echte oipwekking begint niet bij het verwijten van anderen, maar met een persoonlijke schuldbelijdenis.

Mijn excuus voor het niet bijbelse beeld van de vleugels van het vliegtuig. Dat beeld was in de bijbeltijd natuurlijk niet bekend en heeft daardoor niet de zeggingskracht die ik bedoelde.Maar als de je rechtervleugel in gaat vullen als de farizeeers en de linkervleugel als Simon de tovenaar heb je de oprechte integriteit in die linkervleugel en de rechtervleugel niet gepeild en houd je karikaturen in stand. Ik verbind er geen theologie aan, maar mischien heb je iets aan het volgende beeld wat ik ontleen aan de fysica (en dus niet uit de bijbel, dus misschien ben ik je nu al kwijt). Een magneet heeft een noordpool en een zuidpool. als je die magneet door midden breekt krijg je twee magneten, beide met een noordpool en een zuidpool. Elke kerk heeft zijn vleugels. als die vleugels elkaar niet meer vasthouden krijg je verwijdering en een kerkscheuring. In de hieruit ontstane kerken voltrekt zich het zelfde proces van vleugelvorming. Waar houdt het een keer op? Laten we elkaar vasthouden. Dat is heel wat anders dan van twee walletjes willen eten.
Verder mag je me vriend noemen als je dat ook meent. Heb ik het verkeerd als ik de toon proef, dat je deze aanduiding uitsluitend gebruikt om me belerend toe te spreken? Laat het dan liever weg. wil je?

@Dorual1, om met je laatste opmerking te beginnen, wees niet ongerust. Zolang je een metgezel bent van allen die Zijn Naam ootmoedig vrezen… ben je een vriend. Maar vrienden zitten elkaar weleens in de haren.
Het vleugelprincipe van de Farizeer en Simon de tovenaar is afgeleid uit je eigen bijdrage, waar je wettischisme en oppervlakkigheid als “vleugels der kerk beschrijft”. Maar goed, misschien begreep ik je intentie daarmee niet helemaal, excuus daarvoor. Het noord en zuidpool-principe zal ik eens over nadenken, of de Bijbel deze ook zo hanteert zoals jij deze schetst.

Ik denk dat je inderdaad jouw kern raakt, door te zeggen, dat je de prediking niet als oorzaak ziet van alle doodsheid. Een prediking krijgen die we verdienen, (zoals je zegt) is volgens mij niet Bijbels, want dan had geen mens ooit het Evangelie gehoord.
Stel dat ik een van die Refo-meiden was, waar Theo Post over schreef, en ik las je reactie. Hoe komt dat over? Sorry, meiden, de kerk is er helaas niet beter aan toe, je zult het met deze prediking moeten doen, hoe wanhopig je er ook onder wordt.
Vind je het nog gek dat de halve refo-jongeren-wereld, die serieus zijn / haar zielennood voelt, massaal naar Jij-daar! gaan? Ik niet!
Dus dan Jij-daar! maar verdacht maken, dat is gemakkelijker dan je hand steken in eigen kerk-boezem.
(Waarbij ik niet zeg, dat jij dit in je reactie deed, maar je weet dat dit te pas en onpas wordt gedaan).
Natuurlijk, helemaal mee eens, opwekking begint in de binnenkamer, gebed en verootmoediging. Maar niet beste Dorual, om daarna rustig het glas, plas en bleef-zoals-het-was, principe verder te leven.
Helaas, ik kan er niet in meegaan, dat je (zoals vaak) altijd de sussende en compromi-methode hanteert.

@rsthg21
Is het niet dat de gene Bijbelser wil ipv makkelijker?

@WillemB Als je het noord en zuidpool-principe wilt overdenken in Bijbels licht kan ik je je zoekwerk beperken : in de Bijbel vind je hier niets van terug, simpelweg omdat de Bijbel de mogelijkheid van een kerkscheuring voor een onmogelijke mogelijkheid houdt. Het is wat ik zie in de praktijk.
De PKN heeft zoveel vleugels dat ik ze niet eens kan tellen (ook vleugels die niet eens meer kunnen vliegen), de HHK , de CGK, de GerGem hebben allemaal hun onderlinge liggingsverschillen die in de volksmond worden aangeduid met linkervleugel en rechtervleugel; liggingsverschillen zijn er soms zelfs binnen een gemeente. Ook bij de OGG en GGiN zijn er verschillen per gemeente. Dus het noordpool zuidpool principe is bewezen uit de praktijk.
Ik vind het zo goedkoop om DE prediking als oorzaak van alle verwarring aan te wijzen. Ik vind die houding ook niet Bijbels. Lees nu bijvoorbeeld eens bij Daniel, een man van God van wie geen zonde bekend beschreven staat. Lees zijn gebed en verootmoediging in Daniel 9 eens. Hij zoekt de misere waarin het volk verkeert gij het feit dat wij (en hij betrekt zichzelf er dus nadrukkelijk bij) tegen God in opstand zijn gekomen.
Meer dan eens ben ik met een predikant die het er in mijn ogen verzaakte om de volle Raad Gods te verkondigen gesproken over zijn prediking. Maar het heeft totaal geen zin om aan de kantlijn in het publiek te staan roeptoeteren dat DE prediking niet deugt. als er in een vraag op refoweb een misstand wordt aangekaart als per default de dominee of de kerkenraad halstarrigheid of een wettische houding verwijten zonder dat we voldoende details van het verhaal kennen om dit te kunnen doen. Lichtvaardig oordelen is iets wat Jezus ons nadrukkelijk heeft verboden.
Ik heb de hartenkreet van de meisjes in RD Punt-uit ook gelezen en ik denk dat ik in mijn tienerjaren vergelijkbare worstelingen heb gekend en echt: ik geloof niet in een oplossing die de oorzaak buiten onszelf zoekt. Mijn oplossing kwam in een soortgelijke weg als Theo Post schetst en daarom spreekt mij dat verhaal zo aan. En ja ik weet dat een prediker die zijn taak en roeping niet verstaat het in de dag des oordeels niet makkelijk zal hebben en daarom spreek ik hem ook aan als hij op mijn weg komt. Maar gelukkig hoor en lees ik nog heel veel preken in onze kerken die wel Bijbels zijn en ik heb de ervaring dat het gebed in dezen een machtig wapen is en daar wil ik iedereen heel graag toe oproepen om voor de voorgangers te bidden en zelf in je eigen leven na te gaan wat er in jouw leven tussen jou en de Heere instaat, de rommel op te ruimen en voor het eerst of opnieuw met hem in een verbond te treden
En je zegt wel in je reactie dat je het beaamt dat elke opwekking daar begint, maar in de praktijk lees ik daar in de reacties hier en elders zo weinig van. de hand in eigen boezem is dan zoals je verwoordt: de hand in eigen kerk-boezem. dus toch weer buiten jezelf naar het “systeem”
Ik ben ook niet van het glas-plas-het blijft toch zoals het was prindcipe. Maar een reformatie-beweging die mensen van hun gemeente vervreemt (en ik ga onder dit topic niet een discussie aan over jij-daar; heart-cry, de doporbrekers, of welke groep dan ook maar) zal ik met een gepaste afstand waarderen.
Het onderwerp is: onze kerk verrechtst. (onze kerk schuift op naar links) Mijn antwoord is zoals ds Schalkoord: ga vooral het gesprek aan. En in aanvulling op/in afwijking tot de dominee: probeer elkaar zolang als mogelijk is vast te houden. Niet omdat alles moet blijven zoals het was, maar omdat de Heere ons dat heeft geboden.

@Dorual1

Ik zal nog 1 poging doen, waaruit misschien blijkt dat we beiden dezelfde bedoeling hebben. Je schrijft:
Meer dan eens ben ik met een predikant die het er in mijn ogen verzaakte om de volle Raad Gods te verkondigen gesproken over zijn prediking. (Einde citaat).
Dorual, kan je mij de reden geven met welk doel jij deze predikanten hierop hebt aangesproken?
Het gaat me dus niet om de hoe-vraag, maar het doel.
(Beetje kort en bondig als kan :-))

@WillemB
redenen dat ik predikanten aanspreek zijn divers en doelen zijn ook divers. Rode draad is toch wel dat ik van mening ben dat de prediking in zulke gevallen zwaar is om te verstaan en makkelijk verkeerd kan worden geinterpreteerd en daardoor tot verwarring bij het gehoor kan leiden.
Doel is dan om betrokken broeder tot inzicht te brengen zodat hij zich een volgende keer helderder uitdrukt en zijn verkondiging beter Bijbels onderbouwt en het uiteindelijke doel is uiteraard dat de verkondiging van Het woord meer vruchten zou mogen dragen.
Voor de goede orde: ik reageer niet op alles waarop ik wel een kanttekening heb, of als ik de gevolgde exegese niet helemaal kan volgen.
Mag ik vragen: waarom deze methode van het stellen van een test-vraag?

@Dorual1, dank voor je reactie. (En hij was kort en bondig!) De reden waarom ik dit vraag, is geen testvraag, maar een zoeken naar herkennings-vraag. En hierin herken ik je gelukkig, als je schrijft in je reactie: Het uiteindelijke doel is uiteraard dat de verkondiging van het Woord meer vruchten zou mogen brengen.
Daarin zie je blijkbaar zelf ook het gevaar van een vruchteloze prediking, met doodsheid als gevolg!
Dus daar spreek je predikanten op aan. Afgezien van de wijze waarop, maar is dit ook niet de grote nood van de vraagsteller die schrijft dat hij door bepaalde prediking geen geestelijk voedsel meer krijgt. Meerdere keren geeft hij aan dat persoonlijke gesprekken tot niets heeft geleid.
Waarom maak jij dan zo’n groot principieel verschil tussen het persoonlijke gesprek met verschillende predikanten (zoals jij doet, gelukkig!) en een openlijke oproep van Theo Post voor de grote nood waarin jongeren onder zulk een prediking verhongeren en het elders gaan zoeken?

Waarom maak ik bezaar als publiekelijk de prediking als hoofdoorzaak van de geestelijke malaise wordt aangewezen?
1. Ik heb in mijn leven geleerd dat als je dingen wilt veranderen dat je acties moet adresseren bij diegenen die daar ook wat mee moeten en kunnen doen. Een algemene oproep: het moet anders. werkt niet. Wat moet anders en wie moet wat doen (en het liefst ook wanneer). Het leeuwendeel van de lezers/hoorders/kijkers in een publiek medium is geen predikant. Het gevolg van een algemene oproep waar de prediking als hoofdoorzaak wordt aangewezen is dat het overgrote deel van de toehoorders in de klaagmode gaat staan, zelfs niets doet en met het vingertje wijst naar de prekianten. Bespreek je zorg met predikanten die het betreft, laat dit punt behandeld worden op predikantenconferenties, laten kerkenraden, synodes, theologische scholen en seminaries dit punt hoog op de agenda zetten.
2. Dat brengt mij bij het tweede: ik ben een uitgesproken verafschuwer van de klaagcultuur. Met klagen is nog nooit een probleem opgelost. Niet klagen, maar de Heere vragen. Niet klagen maar elkanders lasten dragen.
Hoe vaak heb ik Bijbelgetrouwe predikanten horen zeggen na afloop van de preek: Het zaad is weer gestrooid. Laten we de Heere vragen of Hij vrucht geeft op de prediking. Helaas met een ondertoon van moedeloosheid omdat de preekarbeid door hen bij tijden als ploegen op de rotsen wordt ervaren: Wie heeft onze prediking geloofd? was al de klacht van Jesaja. Want van synodes wordt wel gezegd dat een glas wordt gedronken een plas wordt gedaan en alles blijft zoals het was, maar hoe vaak wordt een ernstige prediking waar iedereen geestelijk huiswerk meekrijgt niet weggespoeld met de koffie na de dienst en we gaan gewoon door. De weg geweten, niet bewandeld?
Heden (wanneer), indien gij Zijn stem hoort (wie), verhardt u niet, maar laat u leiden (wat).
Er is veel meer van te zeggen, maar hier wil ik het bij laten om niet mijn reputatie van breedsprakigheid te zeer te herbevestigen :(

@Samanthi
Dat is niet mijn ervaring. Ik heb vele van deze mensen gekend in mijn leven. Ze waren het niet meer eens met de prediking. Je moest er zogenaamd te veel 'kennen'. Zij wilden alleen maar naar Jezus gaan, maar als je dan vroeg hoe kom je nou aan Jezus en hoe heb jij jezelf nou leren kennen, dan steigerden ze nog net niet, want dat hoefde je allemaal niet te kennen. Ze waren bekeerd maar nooit onbekeerd geworden, nooit zondaar geworden, nooit verloren gegaan voor Gods aangezicht. Nee want dat hoeft niet zeiden ze dan... En het aparte vond ik dat deze mensen het ook niet zo nauw nemen met de wereld, want we leven tenslotte niet meer in 1800, dus ja een filmpje, kort haar bij een vrouw, een broek bij een vrouw, radio luisten enz. Moet ik deze mensen dan als voorbeeld nemen in mijn leven? Moet ik jaloers worden op hun geloof? Ik ken ook mensen die wel uit liefde en ootmoed vertellen uit hun leven en hoe Jezus gestalte heeft gekregen in hun leven, door alle onmogelijkheden en eigen ellende heen, dat is nou het wonder. En die mensen heb ik nog nooit horen zeggen het moet 'Bijbelser' of het moet 'anders'. En dan is werkelijk mijn verzuchting dat mensen eens van bekeerd eens onbekeerd mogen worden, want dan is er nog hoop.

@RSTHG21
citaat
" Zij wilden alleen maar naar Jezus gaan, maar als je dan vroeg hoe kom je nou aan Jezus en hoe heb jij jezelf nou leren kennen, dan steigerden ze nog net niet, want dat hoefde je allemaal niet te kennen."
citaat
"En dan is werkelijk mijn verzuchting dat mensen eens van bekeerd eens onbekeerd mogen worden, want dan is er nog hoop."
Zou je uit kunnen leggen hoe dit gaat?

@Dorual1
Je hebt me niet kunnen overtuigen dat een openlijk onder aandacht brengen van de armoede in de prediking, principieel anders zou zijn dan wat jij persoonlijk doet. Volgens mij heeft Luther dit ook niet gedaan op een wijze door eens onder het genot van een kopje koffie de Paus aan te spreken op onbijbelse zaken in de kerk. Hij zocht bewust de openheid bij het brede (leken!!) publiek dat door deze dwaasheid verblind was.

Daarom verbaast (maar vooral verheugt!) het me nu des te meer, dat je in je laatste reactie dan toch wel degelijk een openlijke oproep doet aan predikanten conferenties, synodes, kerkenraden, theologische scholen en seminars, om je grote zorg in de prediking hoog op de agenda te zetten...!!
Misschien voortschreiend inzicht, of een klein resultaatje van deze discussie? Ik hoop echt dat jouw oproep niet afgedaan wordt als een roeptoeter :-) (woord geleend uit jouw bijdrage van enige reacties geleden)
Bedankt, Dorual1! Ik ga de discussie stoppen en gun jou het laatste woord. Met vriendelijke groet.

In aanvulling op bovenstaande reacties. Vrijdag 20 april stond dit in het RD (auteur Jannine Kempe)
Heel schrijnend vind ik het om steeds weer te moeten merken dat een groot aantal jongeren Gods aangeboden genade blijft verwerpen. Dit komt voornamelijk doordat aan hen niet verteld lijkt te zijn dat ze de oproep tot bekering moeten plaatsen zoals deze vanuit Gods Woord tot hen komt. En ook doordat ze het idee hebben gekregen dat God eerst iets heel bijzonders moet laten gebeuren in hun leven.
Dat heeft Hij echter al gedaan! Denken jongeren soms dat ze uit zichzelf over geloofszaken zijn gaan nadenken? Denken ze dat ze vanuit zichzelf tranen in hun ogen krijgen, wanneer ze denken aan hun dood en dat ze dan niet gered zullen zijn?
Gods Woord geeft aan dat we zondaars zijn. Dat erkennen, is wat God van ons vraagt. Niet meer en niet minder. En dat doe je wanneer je inziet dat je zoals je bent niet voor God kunt verschijnen.
Ga jezelf niet afvragen of je dat wel diep genoeg voelt. Want dat doe je niet. Vraag jezelf niet af of je wel verdrietig genoeg bent. Dat ben je namelijk niet. Je bent immers zondig. Dat lees je in Gods woord. Zondige mensen hebben Jezus nodig om tot God te kunnen komen. Jezus, Gods Zoon, Die uit zo veel liefde naar deze wereld gezonden is, om in even zoveel liefde ook voor jouw zonden te sterven. Dát geloven en dáárop vertrouwen, is wat God van ons eist. Dát is het juiste antwoord geven op de oproep die tot je komt: „Bekeert u.”

Bovenstaande is me uit het hart gegrepen!

@Samanthi,

Bedoel je de praktijk van die twee situaties?