Geven aan goede doelen

Ds. R. van de Kamp / 10 reacties

11-12-2010, 16:30

Vraag

Mijn man en ik hebben regelmatig discussies over hoeveel geld we geven aan goede doelen. Vroeger gaf ik niet zo graag, maar steeds vaker vind ik het fijn om geld te geven, omdat ik daarmee mijn broeders en zusters help. Ik zie het mede als mijn schuld dat er mensen zijn die lijden door bijvoorbeeld honger, omdat ik (wij) zo veel luxe tot ons nemen. Daarom wil ik graag helpen en ik zie dat ook zeker als mijn christenplicht.

Mijn man zegt vaak dat hij niet werkt om alles maar weg te geven. Ik vind dat egoïstisch en onchristelijk, want zoveel geven we niet (ik denk gemiddeld wat iedereen geeft aan de kerk, zending en evangelisatie). We hebben een financieel adoptiekindje. Ik hoop dat mijn vraag niet boos overkomt, maar ik vind het moeilijke discussies omdat ik ook mijn man wil eren. Maar, dat mag niet ten koste gaan van de mensen die het hard nodig hebben! Het voelt als een tweestrijd. Het is nu zo dat ik zonder overleg "ja" heb gezegd tegen een gelddonatie (50 euro) voor stichting De Hoop om een moeder en een kind voor een jaar te helpen. Dat ik dat zonder overleg heb gedaan, voelt voor mij niet goed. Maar anders moet ik weer een hoop gezucht en gesteun aanhoren van mijn man.

Wij hebben een iets bovengemiddeld inkomen en delen alles samen. We hebben dus geen aparte rekeningen en dat willen we ook niet. Mijn man wil vaak het minimale geven, omdat hij de verantwoording voor ons gezin zwaar voelt drukken en zeker vanwege de recessie is hij bang dat hij minder gaat verdienen, want hij heeft een eigen bedrijf. Hij heeft tot nog toe dezelfde cijfers als de jaren ervoor, dus er is nog geen reden tot zorg en toch maakt hij zich snel grote zorgen. Ik zie dit als een gebrek aan vertrouwen op God, maar anderzijds is het ook in hem te prijzen dat hij zijn taak als hoofd van het gezin in financieel opzicht heel serieus neemt. Ik heb een hele lieve man, maar het is niet goed dat we hier steeds ruzie over maken.

Graag zou ik tienden willen geven van ons inkomen, maar dan komen we op zo'n groot bedrag per jaar dat mijn man dat absoluut niet wil. Ik geef niet omdat het moet, maar omdat ik daar God blij mee maak en Hij heeft beloofd om ons weer te zegenen! Ook denk ik dat je nooit teveel kan weggeven. Ik vind het echt een christenplicht en een christendaad uit liefde voor onze naaste. Weet een dominee hier een goede christelijke oplossing voor? Hoe moeten wij hiermee omgaan? Moet ik mijn man volgen? Of mag ik mijn hart en -in mijn beleving- Gods hart volgen? We hopen allebei op een oplossing hiervoor!

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vragensteller,

De HEERE heeft een blijmoedige gever lief (2 Kor 9:7)! Het is een wonder als we een ruim hart hebben ontvangen en onze naasten, die het moeilijk hebben, op het oog hebben. Er is echter ook een andere kant. En ik zal het maar eerlijk zeggen. Ik ben bang als u uw hart gaat volgen, dat u binnenkort in de financiële problemen zit en dan door andere mensen moet worden geholpen. U hebt namelijk ook uw verantwoordelijkheid.

Toen ik uw verhaal las, moest ik denk aan iets wat ik vroeger eens heb gelezen. Ergens in het land woonde een boer, die de HEERE mocht kennen en graag van Zijn Koning sprak met anderen. Het gevolg was, dat hij meer aan het praten was, dan dat hij voor zijn boerderij zorgde, die zienderogen achteruit ging. Ja maar, het is toch goed om van de HEERE te getuigen? Niet als het ten koste gaat van ons werk. Juist als wij onze roeping vervullen, dienen wij de HEERE. In ons dagelijks werk ligt onze voornaamste godsdienst (d.i. dienst aan God). Misschien is het goed om Spr 31:10–31, over de "deugdzame huisvrouw", eens goed te lezen. Misschien mag u daar onderwijs uit ontvangen voor uw situatie. Als de HEERE ons gaat leren, dan ligt het veel vaster dan mensen dat doen. Bijvoorbeeld vs. 11: "Het hart haars heren vertrouwt op haar, zodat hem geen goed zal ontbreken." En let u vooral op de volgorde waarin de dingen beschreven. Eerst zorgt zij ervoor dat thuis alles goed loopt. Dan strekt zij de hand uit naar de ellendige (vs. 20), om vervolgens aan haarzelf te denken. Dus laat de financiële verantwoordelijkheid niet alleen over aan uw man, maar u bent beide daarvoor verantwoordelijk. Ervaart u man dat ook zo?

Ik wil ook een praktische tip niet onthouden. Misschien is het goed om een budget af te spreken met elkaar, dat u jaarlijks aan giften geeft. Dan is het in ieder geval maar één keer per jaar strijd. Daarna mag u, uiteraard binnen het afgesproken budget, net zoveel weggeven waaraan u wilt.

Gode en Zijn genade in alles bevolen,

Ds. R. van de Kamp

Ds. R. van de Kamp

Ds. R. van de Kamp

  • Geboortedatum:
    26-09-1960
  • Kerkelijke gezindte:
    Hersteld Hervormd
  • Woon/standplaats:
    Putten
  • Status:
    Inactief

Tags in dit artikel:

tiendenwelvaart
10 reacties
adriano313
12-12-2010 / 11:53
God of de mammon

Beste vragensteller, geld houdt echt vele mensen in de ban. Of ze nu veel of weinig hebben soms lijkt het echt een hopeloze zaak. Het toppunt en bevestiging hiervan kreeg ik op een plek waar een tentoonstelling werd gehouden over kerkgeld door de afgelopen 3 eeuwen heen.

Van grote kluizenkoffers tot aan een diversiteit van kerkzakken. En zo alles op een hoop gestapeld (3 meter hoog) gaf mij dit geen goed gevoel. Mensen hebben de neiging om te denken dat alleen geld mogelijkheden schept. Ook binnen de kerk, maar dat is een pertinente leugengedachte. God regeert namelijk Hij voorziet en beslist hoe zaken tot stand komen.

Hoe kan je dit gevoel of deze geldgedachte beheersen?
Jezus zei "Het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan, dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan". Oplossing: geef alle weg aan de arme en volg mij!
Oeps vertaal dit eens naar vandaag, dat alle rijke BN-ers alles opeens weggeven en het evangelie gaan verkondigen. Zie je het voor je?
Maar waarom is dit dan?
Een mooi voorbeeld van rijkelijke zegen is in het leven van Jakob en Job. God heeft in hun verhaal de leiding, Hij maakt het verhaal en uiteindelijk geeft Hij de zegen.
Maar in veel verhalen heeft God geen plek en schuilt er achter wereldse rijkdom en materialisme de wereldgeest mammon.

Geld, geld, geld! Het heeft een ontzettende zuigende werking. Zelfs zo erg dat Ananias en Safira er door zijn gaan liegen. Maar God wil zijn kinderen hier graag in opvoeden en leiden.
Dat is waarom Hij o.a. het systeem van de tienden heeft gegeven.
Zou je God geld moeten geven zodat Hij dingen kan doen of kan realiseren? Of is de wereld en alles wat er in en op zit al van Hem?. Schijnbaar heeft tienden dan een bedoeling om ons te trainen zodat we niet afhankelijk worden van het geld, geld, geld! (lees: om niet in de greep te komen van de geest mammon).

Ik weet zeker dat een hoop mensen hier direct door gaan protesteren. "Tienden was iets van vroeger, Tienden is O.T. , Het is een gepasseerd station, etc.". mooi he?
God wil graag dat je jou leven in Zijn Handen legt en dat je geen prooi wordt van de mammon!
God pakt niets van je, Hij vraagt het gewoon aan je. "Geef mij je tienden of 10%...."
Het leuke is dat je al elke maand 100% van Hem krijgt. Je houd dus 90% van je geld over. Maar ook hier ben je vrij om te kiezen of te voldoen. Ik zie het n.l. niet als een verplichting maar als een methode om je zelf aan Hem over te geven. Het gevolg hiervan is dat nieuwe processen erdoor in werking komen en dat andere mensen er door geholpen zullen worden. Tienden is dus een 'wet' van constructie en relatie. Hij zal je nooit met lege handen laten staan (elia => raven)

Sommige mensen gaan hierdoor nog een stap verder en zien het als een soort beleggingsproduct.
Geef God door tienden geld (ook wezen en weduwnaren) en je krijgt er uiteindelijk zegen (rendement) voor terug.
Ik heb niet het idee dat dit lang kan duren want als het motief geld verdienen is dan lijkt het mij, dat je bij God op het verkeerde adres bent.
Maar ik ben God niet dus ik kan je het ook niet bevestigen.

Samengevat komt de 'kramp' om geen of weinig geld uit te geven vaak voort uit een motivatie die niet van God is. De term gierigaards heeft hier alles mee te maken en met name de wereldgeest hier achter schuil gaat. Maar ook achter het middel geld, schuilt de mammon.
En deze geest houd juist in deze tijd van economische crisis huis over de hele wereld!

Uw bewogenheid om te geven zou ik mogelijk toeschrijven aan de genadegave (aangeboren talenten) zoals beschreven is in rom. 12:8.
Als U een gever en barmhartige bent, dan kan het wel eens kloppen dat u ook heel de dag wilt geven en zorgen! Anderen kunnen daar misschien niet zo goed tegen, wat veelal met hun eigen (andere) talenten te maken heeft. (boek: 'Ontdek je door God gegeven gaven" - D.Fortune)

Het lijkt mij echter onhoudbaar als u zonder mededeling geld weggeeft dat van samen is. Het lijkt mij ook dat je er geen prettig gevoel aan beleefd als je zaken stilzwijgend moet uitvoeren.
Elkaar aansporen zou een oplossing kunnen zijn (zonder ruzie te maken) waarbij u uw eigen motief in acht nemen t.o.v. van zijn motief om God te dienen. Dat lijkt mij wel een erg prettige verhouding en situatie.

Mocht je er samen NIET uitkomen dan kan het creëren van een eigen "geef systeem" ook een oplossing zijn. Zo 'bijt' het je man, huwelijk en de gezamenlijke financiën niet. Maar legt dit vooraf zeker aan de voeten van onze Heere Jezus Christus neer. Zonder zijn hulp wordt het anders een enorm geploeter zonder zegen.

Gods zegen dan ook in al uw 'geverij' en huwelijk toegewenst
Swimmie
12-12-2010 / 17:48
Wij hebben geleerd dat geven een geheim kent: Namelijk dat je van geven nooit armer wordt!
Maar als je geeft om niet armer te worden werkt het niet!
43843
12-12-2010 / 20:41
Offeren maakt rijk!
pannenkoek
13-12-2010 / 08:29
Als er bvb een collecte langs de deur komt, geef ik wel of niet. Ik heb zo mijn eigen 'lijstje' van goede doelen.
Nierstichting, kankerbestr. zaken die we zelf nodig kunnen hebben geef ik aan. Verder hebben wij ook een adoptiekindje. Voor grotere bedragen zoals een aardbeving, of overstroming overleg ik wel even.
Wij hebben ons jaarverslag elk jaar, en komen ongeveer uit op die 10 %. Het ene jaar wat meer, en het andere jaar wat minder. Wij zijn eigen ondernemer, dus het inkomen varieert ook duidelijk. De piepers één cent meer of minder per kilo, en je spreekt al over 10.000 euro.
De collecte in de kerk, je adoptie kindje enz enz. Als je alle giften over de bank doet zien wij het duidelijk terug in onze boekhouding.

En zoals hierboven wordt gezegd. Wij eten nog zet zoveel, worden er niet armer van. En als het eens wat minder is wordt er altijd voor je gezorgd. Tenminste, dat is onze ervaring.
zandkasteel
13-12-2010 / 12:51
Niet alle giften zijn in geld uit te drukken!
Misschien kun je anderen vrijwillig helpen, denk ook aan stichtingen voor goede doelen. Dat levert meer op dan een gift in een zakje.
En als je creatief bent, kun je misschien kaarten gaan maken, of lekkere bakprodukten maken, iets moois naaien etc, om op deze manier een bijdrage te kunnen leveren. Dit zou je dan allemaal extra kunnen geven, naast het budget wat je met je man hebt afgesproken!
Daarnaast is elke inzet voor de Heere een gift, ook als je een bezoekje aflegt of een kaartje stuurt.
zandkasteel
13-12-2010 / 12:54
@ Pannekoek

" zaken die we zelf nodig kunnen hebben geef ik aan"
Dit lijkt me niet een goed houding om te geven.
Er zjn meer noden in de wereld en ons land, waar we misschien zelf nooit mee te maken hebben of krijgen, maar dan kunnen we toch onze bijdrage geven.
Hierin kan onze christelijke barmhartigheid tot uitdrukking komen
Catherine
13-12-2010 / 15:02
Nee idd, dat klinkt als: misschien krijgen we hartproblemen of kanker, laat ik daar maar iets aan geven ;-) Of bedoel je dat niet zo Pannenkoek ?
Anderzijds moeten we ons niet laten "chanteren", er is geld genoeg in omloop, ook voor onderzoeken, die gaan heus wel door. Indirect geven wij geld voor o.a. gezondheidszorg, door de belasting te betalen.
Grote rampen die met het nationale gironr worden geholpen, daar geef ik niet meer aan. iedere keer hoor ik dat het geld niet goed terecht komt en er na jaren nog weinig is gebeurd. Als er dan in de kerken wordt gecollecteerd, weet ik dat het goed terechtkomt, nl bij een christelijke organisatie die er ter plaatse iets mee doet. Tenminste, tot nu toe heb ik daar niets verkeerds bij ontdekt.
GeloofHoopLiefde
13-12-2010 / 16:01
Ik begrijp iets niet. Hoe moet je Deuteronomium 14 vers 28 en 29 nou lezen? Daar staat "Ten einde van drie jaren zult gij voortbrengen alle tienden van uw inkomen, in hetzelve jaar, en gij zult ze wegleggen in uw poorten"
Dat lees ik als de opdracht om elke 3 jaar een tiende te geven en dat is dus ruim 3% per jaar. Hou me te goede, elk jaar 10% is naar mijn idee heel goed maar dat staat er volgens mij niet, of is die tiende (ook) ergens anders op gebaseerd?
pannenkoek
13-12-2010 / 21:39
Idd "waar we zelf mee te maken kunnen krijgen, maar ook een adoptie kindje, en grote noden zoals overstromingen en aardbevingen." dit staat gewoon in mijn antwoord. Verder de maf, de hoop, enz.
Maar niet aan 'jantje beton, en de dierenbescherming, of de plaatselijke voetbal.
Dat bedoel ik er mee.

En wij doen het ook liever via de kerk, of een bekende instantie, dan het landelijke gironummer.
zandkasteel
14-12-2010 / 22:29
@ pannekoek.
Jammer hoor! Ook doelen zoals jantje beton en dierenbescherming kunnen ondersteuning goed gebruiken. Als jouw kind opgenomen moet worden om een stoornis te onderzoeken of tijdelijk niet thuis kan wonen, is het fijn dat er door deze stichting geld voor speelatributen en speelplaatsen voor deze kinderen wordt ingezameld en wat dacht je van kinderen die in flats op elkaar wonen? Ook hiervoor hebben wij (in onze goede wijken of als we vrij buiten wonen) verantwoordelijkheid, en al helemaal voor de dieren (ook schepselen van God).
Laten we toch niet alleen binnen onze kerkmuurtjes kijken. Al ben ik het met je eens dat bij masale acties wij het ook doen bij organisaties die we vertrouwen. En als we de keus hebben tussen Woord en Daad of Fosters Plan, kiezen we voor de christelijke insteek. En vergeet ook niet dat verenigingen vaak van de gemeente moeten lopen, omdat ze anders geen subsidie krijgen, vandaar ook dat we stroopwafels kopen van het gospelkoor en sinaasappels van een andere vereniging etc. En zo ben ik wederzijds blij dat onze (ook onchristelijke buren) weer spulletjes van onze kinderen kopen ook als is het voor een christelijke organisatie. Bedenkt altijd maar dat niemand voor zijn plezier langs de deuren loopt. Alleen de commerciele kaart- en kunstverkopers, die er 80% mee in hun zak steken, maar die herken je gauw.

Terug in de tijd

Ik ben bang dat ik zonden tegen de Heilige Geest heb gedaan en soms nog doe. Ik weet dat zonden tegen de Heilige Geest niet worden vergeven. Ik krijg n.l. wel eens in mijn gedachten dat de Heilige Gee...
Geen reacties
11-12-2004
Ik moet voor school een betoog maken over deze stelling: “De vrouw is in de eerste plaats verantwoordelijk voor de opvoeding van de kinderen.” Wat zijn hiervoor goede voor en tegen argumenten? Ook van...
4 reacties
11-12-2019
Ik (begin 20) ben een poos geleden getrouwd met mijn man. Nu is mijn man laatst geopereerd voor de operatie TESE, in verband met onze kinderwens. Wij wisten namelijk voor ons huwelijk al dat een kindj...
4 reacties
11-12-2019
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering