Vraag
Ik vertrouw mijn schoonzusje niet helemaal. Er is eigenlijk helemaal geen reden voor, maar ik heb een naar gevoel bij haar. Mijn man is daar veel in huis om te helpen. Ik zit dan thuis en ben echt bang. Elke keer schieten gedachten door mijn hoofd dat ik bang ben dat ze mijn man verleidt. Ik vind het maar niks als ik weet dat hij daar is. Hoe kan ik van deze gedachten afkomen, want het is zonde. Ik denk dat het ook komt omdat mijn man erg veel van huis is. Dan zit ik met ons dochtertje alleen thuis.
Antwoord
Beste mevrouw,
Van de redactie hoorde ik dat u eerder hebt geschreven. Weliswaar met ándere vragen, zodat een en ander in de anonimiteit van de vragenrubriek niet meteen herkenbaar is. Dat hoeft natuurlijk ook niet, maar zou het niet zo kunnen zijn dat uw eerdere vragen tóch verband houden met elkaar? Met de manier waarop ú kijkt? Naar uw echtgenoot, naar uw omgeving?
In déze vraag schrijft u over uw schoonzusje, maar eigenlijk gaat het hier alleen maar over úw gevoelens. Over gevoelens van ‘alleen gelaten worden’. Over onvrede met uzelf.
Ik weet niet of uw man daar iets aan kan doen. Ik weet wél, dat u zélf tot actie zult moeten overgaan. Ga ‘thuis’ iets ondernemen: mét uw dochtertje. Koekjes bakken, spelletjes doen, wandelen... zoiets. En ook als zij op bed ligt en u alleen in de kamer zit: een hobby, een cursus... zoiets. Piekeren over anderen heeft geen zin, dat brengt u slechts verder van huis. En maakt u moedeloos, futloos en dat is niet echt bevorderend voor een goede sfeer in huis. Met andere woorden: lees al uw vragen eens opnieuw door en ga aan de slag met de gekregen adviezen!
Voor nu: een hartelijke groet,
Marijke Rots
Dit artikel is beantwoord door
C. M. Chr. Rots - de Weger
- Geboortedatum:18-02-1947
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Aalten
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af.
Lees hier het jubileuminterview.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Lieve vraag/vragenstelster, ik wens jou heel veel sterkte toe in je worstelingen. Vertel het maar aan de Heere, wie God aanroept in de nood, vindt Zijn gunst oneindig groot! Bespreek je zorgen en angsten ook met je man. Zeg hem maar wat het met jou doet, nu hij zoveel van huis is. Probeer daarin samen een oplossing te bedenken. Soms moet je gewoon in jullie agenda uitstapjes gaan plannen voor het gezin. Sommige mannen zijn zo handig in het helpen, dat familie en vrienden kunnen denken dat ze altijd maar een beroep op hen kunnen doen. Maar jouw man heeft ook een eigen gezin wat de aandacht verdient! Verliest hij dat uit het oog, dan mag jij daar als vrouw en moeder best de aandacht voor vragen. En misschien is het een idee gewoon gezellig met je man mee te gaan om samen in het huis van je schoonzus te helpen?
Als vragen tegengestelde inhoud hebben, moeten we deze dan doorsturen naar een panellid zonder daar iets mee te doen?
Zo maar wat vragen ter overdenking.
En als dat niet kan, omdat uw geen oppas heeft, zoek dan afleiding van gedachten, want dergelijke negatieve gedachten kunnen op den duur ziekmakend zijn.
Houden van = loslaten.
Hij is daar vaak waar is die man dan?
Ik zou een open en eerlijk gesprek aangaan met je man en begin iig met iets positiefs en eindig met iets positiefs, verklaar hem je liefde en zeg hem wat je pijn doet, dat je je alleen voelt, dat je graag iets samen met hem doen wil.
misschien komen jullie er dan samen uit.
