Vraag
Aan ds. Vergunst. In het dankgebed van het doopformulier staat het volgende:
“Almachtige, barmhartige God en Vader, wij danken en loven U dat Gij ons en onze kinderen door het bloed van Uw lieve Zoon Jezus Christus al onze zonden vergeven, en ons door Uw Heilige Geest tot lidmaten van Uw eniggeboren Zoon, en alzo tot Uw kinderen hebt aangenomen en ons dit met de Heilige Doop bezegelt en bekrachtigt.”
Hier wordt gesproken dat zowel ouders als kinderen zalig zijn en dat dit door de doop bezegeld en bekrachtigd is. Dominee, ik begrijp dit niet omdat vele ouders de Heere Jezus niet kennen en ook niet weten dat hun zonden vergeven zijn door het bloed van Christus.
Mijn vraag is hoe een predikant dit kan uitspreken na de doop, terwijl vele ouders en hun kinderen deze genade niet bezitten. Dit is toch tegenstrijdig? Dit kunnen we toch t.o.v. de Heere en de gemeente niet waarmaken?
Antwoord
Beste vraagsteller/ster,
Je bent de eerste niet die met het dankgebed van het doopformulier moeite heeft. Persoonlijk vond ik het ook altijd erg vreemd dat die dingen werden gezegd in het dankgebed terwijl in de prediking het zo heel anders klonk. Dus ik ben ook op onderzoek gegaan hoe dat nu precies te verklaren is. Het is belangrijk als we het ergens moeilijk mee hebben om eerst onszelf te twijfelen. In de formulieren is het hart van de Bijbelse boodschap verwoord. De mannen die die formulieren hebben geschreven waren ook niet van het dunste hout gesneden. Dat betekent natuurlijk niet dat ze geen fouten maken. Tenslotte, voor ik het vergeet, ds. C. Harinck heeft een boek over het doopformulier geschreven. Ik raad je aan het te lezen.
Nu een antwoord op je vraag. Ik ga proberen om je vraagstellend mee te laten denken over de doop. Ten eerste, wat is de doop eigenlijk? Ik vermoed dat je antwoord zoiets als "een sacrament" was. Dat is juist. Lees nu even de definitie van een sacrament na (Heidelberg Catechismus). Goed, dat heb je dus gedaan. Zo voor wie is nu eigenlijk het sacrament ingesteld? Ik hoor je denken: die zijn bedoeld voor Gods kinderen. Het is om hun geloof te versterken in de belofte van het Evangelie. Dat is dus beide waar voor de Doop en het Avondmaal. Zover denk ik dat het wel duidelijk zal zijn.
Als je volgende week in de kerk de dominee hoort zeggen dat het volgende week dopen zal zijn, waar denk je dan meestal gelijk aan? Wie zullen er gedoopt worden? Misschien denken Gods kinderen ook wel zoiets. Er wordt denk weinig bij stil gestaan dat de doopbediening altijd in de eerste plaats een sacrament is voor de gelovigen. Wat staat centraal in de doopbediening? Dacht je, de kinderen die gedoopt worden. Dat is fout. Het is niet het kind of de kinderen die gedoopt worden. Wat dan wel? Denk er eerst even over na voordat je doorleest.
Gods verbondsbelofte aan Zijn volk, verzegeld door de doopbediening, staat centraal. Immers, een sacrament was tot versterking van het geloof van de gelovigen. Een versterking van het geloof in de beloften van het Evangelie, van het Genadeverbond. Een gelovige kan zo aangevallen worden door de duivel; het ongeloof kan soms zo groot zijn; er kunnen momenten zijn waarin zelfs Gods kinderen in grote zonden vallen. Door de doop wil de Heere tot Zijn volk spreken over Wie Hij is voor zondaren; wat Hij heeft gedaan en wat Hij zal doen. Zelfs als Gods kind door zwakheid weer in de zonden gevallen is, wil God toch Zijn kinderen weer verzekeren dat Hij altijd Dezelfde is. Lees nu even de eerste helft van het doopformulier door. Is dat een boodschap voor de gelovigen of voor het gedoopte kind? Je begrijpt hoop ik wel wat ik bedoel. In het eerste gedeelte spreekt God (door Zijn Woord zoals het samengevat is in het formulier) tot Zijn volk, ter bemoediging. Als dan even later het water van de doop op het voorhoofdje van het kind wordt gedaan, dan is dat een zichtbare prediking van de belofte van het Evangelie. Lees na in de Catechismus de vragen over wat de doop voorstelt.
Nu wordt het misschien al duidelijker hoe we dat dankgebed moeten gaan lezen. Het eerste gedeelte van het gebed is een dankgebed... voor wie? Voor alle gedoopte kinderen? Voor de ouders van die kinderen? Daar zit jij (en vele anderen) nu precies mee, nietwaar. Het kan niet waar zijn voor alle gedoopte kinderen en ook niet voor de ouders, althans niet automatisch. De praktijk leert het wel. Veel gedoopte kinderen leven en sterven als heidenen. Veel ouders ook, hoewel ze netjes naar de kerk komen en hun kinderen laten dopen, leven en sterven ook zonder echt berouw en geloof. Voor wie dan wordt er gedankt? Wat denk je? Voor Gods hele Kerk, voor al de gelovigen, die God in Zijn Genadeverbond van eeuwigheid heeft lief gehad. Dat zijn niet alleen volwassenen maar daar mogen ook kinderen bij zijn. Dus er wordt voor Gods Kerk dank gegeven. Halverwege is er een andere wending in het gebed. Er wordt juist voor de kinderen gebeden die die dag het teken van het verbond, de zichtbare openbaring van Gods genade, hebben ontvangen. Het is niet genoeg dat te ontvangen. Er moet een antwoord opgegeven worden als ze zelf tot volwassenheid mogen komen. Daar wordt voor gebeden. Dat de Heere hen wilt leiden en zaligmaken. Ook het eerste gebed vraagt daar om.
Na deze korte uitlegging, raad ik je nogmaals aan het boekje van ds. C. Harinck te pakken zien te krijgen. Daar heb ik zelf ook veel van geleerd.
Hartelijke groeten,
Ds. A. T. Vergunst
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A.T. Vergunst
- Geboortedatum:22-09-1961
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Carterton (Nieuw-Zeeland)
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
