Veel afwezigen bij Mars voor het leven

Onlangs was de Mars voor het leven in Den Haag. Met zo’n 7000 mensen werd de mars gelopen. Fijn om met zo’n groep te zijn en op te komen voor het ongeboren leven. Tegelijkertijd was het een teleurstelling dat ook heel veel mensen er niet waren; bijna geen dominees/voorganger gezien. Op een enkeling na.

Hoe kan dat? Ontbreekt de urgentie? Dat terwijl de machten van het kwaad/duisternis niet stilzitten en er ieder jaar weer 30.000 mensenlevens worden afgebroken/gedood. Wij hebben toch onze verantwoordelijkheid te nemen voor hen die geen stem hebben. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat dit veel meer gaat leven in christelijk Nederland?

Beste vragensteller, 

Bedankt voor je eerlijke vraag! Een gevoelige vraag, waar je volgens mij drukt op een zere plek. Ik voelde het zelf ook... en ik moet je eerlijk bekennen: ook ik was er niet. De reden? Druk met zoveel werkzaamheden. Winterwerk. Preekvoorbereiding en nog zo veel meer. De agenda zit in de wintertijd zo vol. Is dat een goed excuus? Nee! Ik heb wel op afstand meegeleefd en gebeden. Ik heb de toespraken gehoord, waarin getuigd werd van Jezus Christus die zegt: “Ik ben de Opstanding en het Leven!” Er werd opgeroepen om te bidden! Opkomen voor het ongeboren leven begint op de knieën. Dat is wat we doen en gedaan hebben. 

Maar de vraag is: Doen we dan genoeg? Ik kan natuurlijk niet voor anderen spreken, daarom blijf ik in de beantwoording maar dicht bij mijzelf. Ik geloof inderdaad dat vaak de urgentie ontbreekt. Ik ben simpelweg niet iemand die snel de straat op gaat om te protesteren. Het zit niet zo in de aard van een gemiddeld reformatorisch christen om zomaar de straat op te gaan. Jarenlang hebben wij ons kunnen ‘verschuilen’ in onze zuilen en werden we verder met rust gelaten. Er was/is een grote tegenstelling tot de ‘boze’ buitenwereld en de reformatorische binnenwereld. 

Onze tijd is veranderd. En: de reformatorische gezindte veranderd mee. Waar we vroeger de tv buiten de deur konden houden, heeft nu praktisch elk gezin een internetaansluiting. Jongeren studeren meer op hogescholen en universiteiten waardoor ze in aanraking komen met andersdenkenden. En naast deze ontwikkeling komt er steeds mee druk te staan op christelijke waarden en normen waarbij de individuele mens op de voorgrond staat. De vrijheid van ieder mens staat centraal, ongeacht wie hij of zij is en wat zijn of haar wensen zijn. En deze gedachte staat haaks op datgene wat de Bijbel ons leert. 

Onze tijd vraagt daarom om een andere houding! Om samen, schouder aan schouder in Gods wijngaard te staan! We zijn geroepen om te getuigen! Ik moet denken aan het gebed van onze Heere Jezus Christus: “Ik heb hun Uw woord gegeven, en de wereld heeft hen gehaat, omdat zij niet van de wereld zijn, zoals Ik niet van de wereld ben. Ik bid niet dat U hen uit de wereld wegneemt, maar dat U hen bewaart voor de boze”(Johannes 17:14, 15).

Juist als het gaat om het ongeboren, door God geschapen leven, zijn wij geroepen om te getuigen in deze wereld. De Bijbel staat vol met oproepen om dit gestalte te geven. Daarom mogen we niet zwijgen! We leven in een tijd waarin dat getuigenis steeds minder getolereerd zal worden. Want luisteren naar Gods geboden beperkt de ongebreidelde vrijheid van de moderne mens. 

Ik ga weer terug naar je vraag: Hoe kan dat dan, dat er zo weinig voorgangers waren, waar ik er één van was? Omdat ik mijzelf er niet genoeg voor over had? Omdat ik toch de urgentie te weinig voelde? Omdat ik er tegenop zag om naar een stad te gaan en allerlei verwensingen naar het hoofd geslingerd te krijgen? Ik weet het niet precies, maar het was een mix van dit allemaal. Je mag best weten, in mijn preek van afgelopen zondag heb ik dit ook eerlijk tegen de gemeente gezegd en hebben we elkaar opgeroepen om DV volgend jaar samen te gaan! 

Ik hoop er volgend jaar bij te zijn! En ik roep alle voorgangers mét hun gemeenteleden ertoe op, om op te staan voor het ongeboren leven! Zo mogen we in alle waardigheid en stilte een getuigenis geven, dat we een God dienen die het leven geschapen heeft! Een God voor wie elk leven waardevol is! En om Christus wil mogen wij niet zwijgen! 

Ds. C. Budding, Goudswaard 

Bekijk het hele podiumprogramma van 2022 terug

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. Budding

• Geboortedatum:
  20-04-1973
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Goudswaard
• Status:
  Actief

29 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven