Verwarring

Redactie: Ik vind het jammer dat deze vraag niet beantwoord word door bijv. ds Tuinier/ ds Harinck. Kan er toch nog een antwoord gegeven worden?

@saar hier idem

Dat hebben ze al gedaan. Zie de links. Als er nog vragen overblijven, laat het ons weten.

@vragensteller
Leg de preek van de dominee naast de Bijbel en ontdek wat de waarheid is.
Wat zei Jezus, wat zeiden de discipelen?
Het ene klinkt logisch of voelt beter, maar ons gevoel klopt niet.

Bevinding is soms prettig omdat je dingen herkent, maar als je de dingen niet herkent, zit je zo weer in het donker.
Sowieso is beiden waar: het verloren liggen in Adam, en ook de oproep: bekeer u! Die oproep heeft Johannes de Doper ook gebruikt, ondanks dat hij wist dat we verloren liggen in Adam.
Zelf hoorde ik eens in een preek een mooi voorbeeld van de man met de verdorde hand. Jezus zei tegen hem: strek uw hand uit!
Wist Jezus niet dat hij geen kracht had in zijn hand? Zeker wel. Maar als de Zoon van God je beveelt om je hand uit te strekken, zeg je dan "ik heb geen kracht in mijn hand?"
Zo ook met de oproep van geloof en bekering. Zeg dan met Petrus: 'Meester, wij hebben den gehelen nacht over gearbeid, en niet gevangen; doch op Uw woord zal ik het net uitwerpen.' (En als zij dat gedaan hadden, besloten zij een grote menigte vissen) Lukas 5.

Ook ik kerk in een rechtse gergem waar ik ook geluiden hoor als: ik hoor geen oproep tot bekering, t kan voor niemand.....bij andere predikanten horen we over de beloften etc. Ik vraag me dan bij ons af: zijn we horende doof? Als er geen oproep tot bekering gepreekt wordt, of als je hoort dat het voor niemand meer kan, dan mag je commentaar leveren! Maar is dit zo? Onze predikant is ook uiterst rechts om deze nare uitdrukking nog maar eens te noemen. Maar wat ik hoor is zeker wel een oproep, maar wel tot oprechte bekering. Niet het aannemen van Jezus, maar: wat is mijn enige troost, beide in leven en sterven? Een oproep om geen schijngeloof aan te nemen, maar om, als alles onder je voeten weggeslagen schijnt, Jezus over te houden.......ellende, verlossing en dankbaarheid! Bidt of de Heere de ogen en oren wil openen! Een rechtse of linkse prediking staat Hem niet in de weg!

@M71:

Misschien heb je onbedoeld al wel het verschil aangegeven.

De ene dominee zegt in zijn preek: 'Bekeer je!'
De anders dominee zegt in zin preek, 'Bekeer je, maar wel oprecht!'

McCheyne: U denkt altijd dat u zich moet bekeren en dat u uw leven moet beteren om uzelf het medelijden van de Zaligmaker waardig te maken. Leer toch dat de Zaligmaker kwam voor goddelozen, voor hen die zich niet bekeren en geloven.

@M71 "Maar wat ik hoor is zeker wel een oproep, maar wel tot oprechte bekering. Niet het aannemen van Jezus, maar: wat is mijn enige troost, beide in leven en sterven? Een oproep om geen schijngeloof aan te nemen, maar om, als alles onder je voeten weggeslagen schijnt, Jezus over te houden.......ellende, verlossing en dankbaarheid!"

Het lijkt er op dat je behoorlijk vastzit in de theologie, lieve M71.
Wat houdt oprechte bekering dan in? Dat je beseft waar je Jezus voor nodig hebt? Elke zondag een stroom van ellende over je heen laten komen van: we zijn slecht, slecht, slecht, totdat je besef van je ellende zo groot is dat Jezus de enige uitweg is? Denk je echt dat je daar als mens toe in staat bent?

Zoals je het schetst lijkt het erop dat je een eigen gerechtigheid voor God tot stand probeert te brengen en de gerechtigheid afkomstig van God, namelijk de Heere Jezus, afwijst. Zo doe je zelf exact datgene waartegen je tegelijkertijd waarschuwt, namelijk het eigenmachtig aannemen van Jezus en een schijngeloof. Bekering is een gave van God, net als geloof. Zelfs die eer komt ons niet toe.

@de dwaler : duidelijk verwoord!

Zij: "Ik ga naar de kerk om, ondanks alles, sterker te worden. Mijn gedachten echter dwalen zo vaak af terwijl ik psalmen zing en aandachtig probeer te luisteren. Ik geef zacht in mijzelf commentaar op de dominee, op de kleding van anderen en ja… soms ben ik er jaloers op. Ik ga ook doordeweeks naar de kerk, naar Bijbelstudies, ook al wil ik eigenlijk niet. Ik durf het niet te laten voor de mensen. Soms ben ik ziek van mijn eigen gehuichel, van mijn vrome bestaan. Ik wil mij diep van binnen gewoon uitleven zoals die jonge zendelinge in India. Ik vind het zo erg maar soms denk ik “Was er maar niks". Niet alleen om mijn gang te kunnen gaan maar vooral om die stem kwijt te raken die altijd maar roept: “Niet doen” terwijl het wel lijkt of ik een slaaf ervan ben. Ik ben uitgevochten en ik wil naar U, U alleen. Ik hoorde U gisterenavond nog roepen maar ik kwam niet... Help mij want ik verga."

Lees het gehele blogbericht van een zoekende ziel, zoals jij. Een ziel die het alsmaar in de buitenkant zoekt en het wil voelen. Het gevoel maakt niet zalig, het is dodelijk arglistig want soms moet je huilen als je wordt aangeraakt. Het gaat weer over en zakt weer weg. En dan de verschillen tussen gemeenten maken je niet zalig, zorgen alleen maar dat de boze je pakt om daarmee bezig te zijn en niet naar Jezus te gaan. Ik hoop dat je het gaan naar Jezus niet meer uitstelt zoals die vrouw in het blogbericht: http://levendenstromendwater.blogspot.nl/2016/02/jezus-roept-ik-kan-het-niet-meer.html.

Ik zal voor je bidden dat Gods Geest je zo vasthoudt enn je niet alleen van je hopeloze positie steeds meer overtuigd maar je meteen de Bloedgerechtigheid van die lieve Jezus zal tonen... En wel zodanig dat je wel moet gaan, dat je het niet meer kan houden en als een geweldenaar het Koninkrijk van de hemelen met geweld neemt en zalig wordt door het geloof en uit genade!