Vraag
Beste evangelist Van Dooijeweert, mag ik even mijn hart luchten? Ik wacht maar niet op uw antwoord maar begin gelijk maar met mijn vragen. Ik stik haast in mijn geworstel over allerlei dingen in onze kerk. Ik heb hulp nodig. En met mij nog veel anderen. Ik ben geboren en opgegroeid in de Ger. Gem. Gedoopt, belijdenis gedaan, getrouwd. Ik ben al jaren trouw lid. En nu ben ik het zat! Wat moet ik nu doen? Ik trek het niet meer! Ik kan niet meer naar mijn gemeente.
In onze kerk zitten verschillende mensen die al jaren heel trouw lid zijn. Nooit hebben ze zelfs voor diaken kandidaat gestaan. Komt er iemand binnen vanuit de Ger. Gem. in Ned., korte tijd later is hij verkiesbaar als ouderling. De verschillen met Ger. Gem. in Ned. zijn toch enorm groot? (al kan niemand me echt uitleggen wat de verschillen zijn). Er moest in 1953 een familieverscheurende scheiding voor worden doorgevoerd. Heb ik niet meegemaakt, maar een deel van onze familie is van die kerk. En altijd maar maken ze ruzie met elkaar over de dominees van de Ger. Gem. Altijd commentaar: “Hoe kun je nou daar kerken?” En in de preek hoor ik over: “die nemen Jezus maar aan”, “het gaat zomaar niet”, “mocht het maar werkelijkheid voor je worden”, “jonge mensen je gaat eeuwig verloren.”
Eens zei een ouderling: “We zullen maatregelen moeten nemen want iedereen gaat tegenwoordig maar aan het avondmaal.” Onze kerk is een middelgrote kerk en er gaat maar een handvol mensen aan de tafel. Zo kan ik nog een uur doorgaan; nooit een boodschap voor de kinderen, geen Wilhelmus zingen, geen Ere zij God (terwijl dit voorheen wel mocht.) Preken over leggings, over de gesprekken, over de muziek, over de kleding. Nooit een nodigende preek. Nooit een opwekking om de Heere te gaan dienen. Ik heb het gehad! Maar ik durf niet weg te gaan naar een andere kerk, omdat ik een lafbek ben. Vaak ben ik heel verdrietig. Op een ander moment ben ik weer heel opstandig. Vooral ook omdat vrienden en bekenden er ook zo mee tobben en niemand doet iets of kan iets doen.
Je mag nergens kritiek op hebben want dan ben je een nieuwlichter of je gaat op ‘de berg van weggegooide mensen’ die altijd dwars zijn. Zo liefdevol is onze kerk nou eenmaal niet. U zult niet gelijk zeggen dat ik maar een andere kerk moet zoeken. Daar ben ik helemaal niet mee gediend. Ik ben geen opstandeling, maar echt Ger. Gem., maar dan wel verontrust in hevige mate. Ik verwacht dat u me niet met een kluitje in het riet zult sturen. Wilt u mij een antwoord geven waar iedereen iets aan heeft. En wat de reacties betreft: Ik heb geen behoefte aan commentaren die de kerk naar beneden willen trappen. Ook niet aan scheldpartijen en dergelijke. Ik zoek naar een weg om weer gewoon Ger. Gem. te worden. Help me alstublieft. Groeten van een verdrietig Ger. Gem.-mens.
Antwoord
Beste Broeder,
Met een diepe zucht... “Heere help me alstublieft!” Zo wil ik proberen een antwoord (of beter gezegd: enige antwoorden) aan je te geven. Ik begin aan het eind met je zinnetje: “Wilt u mij een antwoord geven waar iedereen iets aan heeft.”
Wie ben ik? Ik heb geen vakdiploma’s. Heb niet gestudeerd, ben geen theoloog of zoiets. Maar toch wil ik met je op pad gaan. Ik wil naast je komen zitten om samen na te denken. Onder voorwaarde dat je van mij geen eindantwoord krijgt, maar ik wil met je mee denken over de nood waarin je verkeert. En ook velen met je. Het is een terechte opmerking. Ik ken de problemen natuurlijk ook. Wie zou niet met het lot van zijn kerk begaan zijn. Bijna dagelijks krijgen we brieven van broeders en zusters uit de reformatorische kerken. Onze kerken zijn in nood!
Wat je nu moet doen? Eerst even diep ademhalen, en gewoon je afvragen: “Wat wil ik nu? Wat is er precies aan de hand?” Doordat de vragen en problemen die je had steeds meer opstapelden, werd het een berg die ongelooflijk groot en pompeus is. Maar laten we eens proberen een deel van die berg te slechten.
Mensen die jaren trouw in de kerk zijn... zelfs nooit voor diaken gesteld. Dat vind ik ook een groot probleem. Maar de goegemeente schijnt dat wel prettig te vinden. Ik denk dat onze kerkorde het nooit zo bedoeld heeft. Ouderlingen en diakenen treden periodiek af en de kerkenraad stelt kandidaten. Ik weet van verschillende gemeente dat ze het zo doen: elk kerkenraadslid geeft wat namen op. Zo ontstaat een lijst waaruit gekozen wordt. De aftredende ouderling of diaken is in onze kerk altijd herkiesbaar. Tot in de grijze ouderdom toe. Persoonlijk zou ik liever het systeem volgen dat verschillende andere reformatorisch kerken er op na houden: Twee perioden en dan een periode niet herkiesbaar.
Mensen die binnen komen uit een andere kerk moeten eerst een bepaalde tijd lid zijn en dan kunnen ze kandidaat gesteld worden voor het ambt. Als deze mensen uit de Gereformeerde Gemeente in Nederland komen is er inderdaad sprake van een leerverschil. De scheuring in ’53 heb jij niet bewust mee gemaakt. Ik min of meer. Ik was 15 toen dit gebeurde. Ik herinner me nog altijd het hartverscheurende verdriet van mijn moeder. Ze kon het niet begrijpen. Onze kerk doormidden. En dan kwamen er weer mensen praten, heel dwingend. Ze moest mee. En ze wilde niet. Ze bleef gelukkig waar ze was. We hebben zelf vrienden die van dit kerkverband zijn, we kunnen niet over het geloof praten.
Het verschil was zo groot. Officieel is onze leer het volgende: “Er is een algemeen, onvoorwaardelijk aanbod van genade.” Dat wil zeggen: Het evangelie wordt aan iedereen gepreekt, maar ook aangeboden. De zaligheid in Jezus Christus wordt gepredikt aan ieder die het hoort. “Nee!”, zei de tegenpartij. En over dat wel en niet werd heftige gestreden. Ze zeiden: “De zaligheid wordt alleen gepredikt aan de uitverkorenen.” Ik zeg het nu heel kort door de bocht. Maar je kunt hier best zelf eens over lezen.
Momenteel zie je een beweging van toenadering. Een van onze dominees zei: “Er is immers geen verschil tussen ons”. Kort geleden zei iemand tegen me: “Ja jullie willen terug, maar wij houden ons punt vast.”
Wilhelmus, Ere zij God... zijn verboden. Oude Kerstliederen worden aangepast, enzovoort. Ja, dat hoor ik veel meer. Dit is een verstarring waar ik bang voor ben. De vorm van het kerkelijk gebeuren is heel belangrijk, maar we moeten wel opletten waar we mee bezig zijn. Zeker het Wilhelmus heeft haar plaats binnen ons kerkelijk leven. De strijd der eeuwen wordt er in verwoord, maar ook de strijd tegen de waarheid. Ook de aloude geestelijke liederen zijn heel belangrijk. Het geeft een band die soms kerkmuren kan overstijgen. Het best is het om hierover eens te spreken met de broeders kerkenraad of met je dominee, bijvoorbeeld met het huisbezoek.
Hetzelfde zou ik willen zeggen van “Nooit een preek voor de kinderen. Preken over leggings, kleding, hoofdbedekking. Nooit een nodigende preek. Nooit appellerend.”
Broeder ga je oppassen dat je niet op hol raakt nu je er over schrijft. Je moet ook heel sterk oppassen in deze omstandigheden. Je mag niet doorslaan. Er zijn ook heel goede dingen in onze reformatorische hoek en ook zeker in onze Gereformeerde Gemeenten. Zul je die niet uit het oog verliezen.
Wat weggaan betreft: waar wil je naar toe? Naar welk kerkverband? Waar is het volmaakt? Nergens! Precies. Daarom denk ik dat we met elkaar moeten werken aan onze kerken en ook biddend bezig moeten zijn.
Het contact met onze dominees kan soms heel stroef verlopen dat weet ik. Maar toch proberen. Ze zijn door de Heere aan de gemeente gegeven. Alleen verliezen veel dominees het wel eens uit het oog dat de Heere ze een plaatsje gaf om de gemeenten te dienen.
Je hebt gelijk als je denkt dat ik niet gelijk zeg dat je naar een andere kerk moet gaan. Maar ik ben het wel met je eens dat er in onze gemeenten veel zorgen zijn. En dat er ook veel dingen verkeerd aangepakt worden. Ik denk aan de uitlatingen van verschillende predikanten en ambtsdragers over de Herziene Statenvertaling, de uitlatingen over de Jij daar!-avonden. De negatieve uitlatingen over kerken die de volwassendoop hebben in plaats van de kinderdoop. Het gemak waarmee men andersdenkenden wegschrijft. En zo kun je maar doorgaan, je hebt daar evenwel niets aan.
Maar broeder sterk je in de Heere en sta op het fundament van de kerk: Het Woord van God, en doe je mond open. Heeeeel wijd, naar de Heere om raad te vragen. En met veel verstand te reageren naar de gemeente, je kerkenraad, je dominee, om dingen op de juiste plaats te krijgen. Vooral ook met oog op onze jeugd. Bij tientallen vertrekken jongeren uit de reformatorische hoek naar evangelische gemeenten. Allerlei motieven worden aangevoerd om goed te praten dat men deze stap doet. Maar met dat alles raken we veel jong bloed kwijt.
Ik wil het hier even bij laten. Er is nog zoveel te zeggen en te schrijven. Dat mag je ook gerust doen. Zoekend naar een beter verstaan van de Bijbel in verband met het kerkelijk functioneren van je gemeente.
Gods zegen en bedankt voor je vraag(en),
Evangelist J. W. N. van Dooijeweert
Dit artikel is beantwoord door
J.W.N. van Dooijeweert
- Geboortedatum:23-01-1938
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Waddinxveen
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Je ziet de rechterflank van de Gereformeerde Gemeente afwijken van de "oude waarheid".
Hoe vaak er ook gezegd wordt door deze rechterflank dat zij zich juist aan de "oude waarheid" vasthouden.
Maar dan zouden ze toch echt eens goed de reformatoren en puriteinen moeten lezen.
Ik ben jaloers als je de puriteinen leest en ziet hoe ruim zij de nodigingen van het Evangelie van Christus prediken.
Je voelt hun liefde voor Christus en voor de hoorders, hun aandringen aan de onbekeerden om tot Christus te vluchten. De Weg wijzen aan alle hoorders.
Waarom is dit niet zoveel meer bij ons te vinden? (en hiermee wil ik niet de hele Gereformeerde Gemeente over één kam scheren, want het is er zeker nog wel.)
We zijn bang geworden voor een ruime prediking, en dus wordt de welgemeende en onvoorwaardelijke nodiging maar achterwege gelaten.
Maar de kerken zitten toch vol met duizenden mensen die als er niets gebeurd zo op weg zijn naar hel!
Zou een welgemeende waarschuwing en nodiging dan niet de hoofdzaak van de prediking moeten zijn. Want straks is het te laat!
Een prediking waar de welgemeende onvoorwaardelijke nodiging van het Evangelie geen belangrijk onderdeel meer van uitmaakt is het product van menselijke logica.
Geredeneerd dat alleen de uitverkorenen zalig worden, dat de mens onmachtig is iets te doen... en dus is een onvoorwaardelijk Evangelie te gevaarlijk: mensen zouden zich kunnen zomaar gaan inbeelden dat ze welkom bij Christus zijn terwijl ze helemaal niet bij de uitverkorenen horen!
Maar dan onderschatten we toch echt de kracht van Gods Woord. Het Evangeliebevel maakt doden levend. We moeten niet het Evangelie prediken aan ontwaakte, half bekeerde mensen met bepaalde kenmerken.
Jezus zei tegen een dode "Kind, sta op!", en ze stond op. Jezus zei tegen een lamme "Sta op", en hij stond op.
Het is voor de mens niet logisch om tegen blinden te zeggen dat ze op Jezus moeten zien, het is niet logisch om tegen lammen te zeggen dat ze tot Christus moeten gaan. Maar dit is wel het Evangelie!
Aan de ene kant is het Evangelie voor velen te eenvoudig, aan de andere kant kunnen we het ook niet aanpassen aan onze menselijke logica.
Maar als je een plaats heb binnen de Gereformeerde Gemeente kan God je gebruiken om te getuigen van Christus en Zijn Evangelie bij vrienden en familie.
Als je het geloof ontvangen hebt kun je er andere mensen over vertellen.
Jezus wilde zelfs niet dat Zijn vijanden verloren gingen. Is dat geen mooie boodschap!
Als mensen merken dat je gedrongen wordt door liefde voor hun onsterfelijke zielen dat kan dit grote indruk maken.
Wees er diep van doordrongen dat je familie en vrienden, als er niets veranderd, op weg zijn naar de eeuwige rampzaligheid. En er is maar één Weg gegeven ter ontkoming!
Na je vraag gelezen te hebben, vraag ik me het volgende af: kan het zijn dat jij teveel op mensen ziet...? Besef dat satan dan weet heeft van die zwakke plek bij jou en erop uit kan zijn om bij jou ergernis op te wekken, opdat het de Woordverkondiging maar in de weg zal staan. En...., dat is levensgevaarlijk!
Het valt me trouwens op dat je verschillende keren in extremen spreekt, zoals 'nooit, altijd, nergens'. Ik hoop daarom dat je deze vraag gesteld hebt op een gefrustreerd en emotioneel moment en dat je het niet doorlopend zo zwart/wit ervaart als je nu schetst, want dat lijkt me geen juist beeld.
Wanneer je in een emotioneel moment geen juist beeld geeft, ben je echter niet eerlijk en ga je er misschien aan voorbij dat je nu wel zélf jouw kerk omlaag haalt...
Na je reactie gelezen te hebben, vraag ik me het volgende af: kan het zijn dat jij teveel op jezelf ziet. Besef dat satan dan weet heeft van die zwakke plek bij jou en erop uit kan zijn om bij jou vragen op te wekken, opdat het de bewogenheid van anderen maar in de weg zal staan. En...., dat is levensgevaarlijk!
Het valt me trouwens op dat je verschillende keren in extremen spreekt, zoals "vraag ik me af" - Besef dat - levensgevaarlijk. Ik hoop daarom dat je deze reactie gegeven hebt op een gefrustreerd en emotioneel moment en dat je het niet doorlopend zo zwart/wit ervaart als je nu schetst, want dat lijkt me geen juiste en zinvolle reactie.
Wanneer je in een zelfbewust moment geen juist beeld geeft, ben je echter niet eerlijk en ga je er misschien aan voorbij dat je nu wel zélf jouw mede-christen omlaag haalt...
Conclusie / Met andere woorden... als iemand niet vraagt om jouw soort reactie maar juist zoekt naar moed en kracht zou het zo mooi zijn om het simpel te houden. Geen vrienden van Job maar vrienden van God.
@vragensteller. Ik herken je vragen en weet dat je niet de enige bent. Fijn dat je de vraag stelt, hoewel het pijnlijk en moeilijk is. Ook herken ik de negatieve reacties van mensen die zich afvragen waar je moeilijk over doet etc.... Heerlijke tekst die veel bemoediging geeft op de standaard thematiek / dogmatiek Joh. 6:37!
Gods zegen
Evangelist heeft juiste dingen gezegd, wil er graag iets aan toevoegen.
Aan je schrijven merk ik op dat er veel onrust is in de gemeente.
Je kan er lang of kort over schrijven, het gaat erom dat we hier op aarde gaat om de HEERE te dienen en GROOT te maken.
Wat ik van u lees in u schrijven merk ik op dat dat verre van God en de WAARHEID is.
En de HEERE roept ons nu net op dat we het moeten zoeken in WAARHEID en moeten afscheiden van dat wat niet van Hem is.
Ik wil de gergem niet aanvallen en er zullen ook Woorden van de HEERE gesproken worden maar hoe is de uitleg daarvan.
In elke kerk is wel wat nergens is het perfect.
Maar waar zoekt de kerk de gemeente het in, is het wat de dominee zegt og wat de HEERE zegt in zijn Woord.
En daar zit verschil in, zoals de evangelist het ook zegt, Alleen verliezen veel dominees het wel eens uit het oog dat de Heere ze een plaatsje gaf om de gemeenten te dienen.
En dan zou ik het woord weleens voorzichtig willen zijn.
Heb vaak het idee dat het vaak de mens de dominee is die aan het woord is.
Jezus Christus is het die het Woord moet hebben, Hij moet wassen en wij minder worden.
Als je Hem laat spreken en daar naar luistert, ook al begrijp je alles niet is niet erg, Hij wil je graag onderwijzen.
Daar is wel vertrouwen voor nodig en dat je je laat willen leiden door Hem die het beste weet wat goed voor je is.
In Christus Jezus is blijdschap, is perspectief en eeuwig leven.
Ben je op zoek naar Hem, stel je dan open voor Hem en vraag Hem om Waarheid en zoek het daar in vertrouw op Hem en niet op mensen.
Het staat in de Bijbel alles is daar te vinden wat je nodig hebt.
Vergis je niet er zijn ook veel geesten die je willen verleiden, er is maar een Waarheid Jezus Christus die gekruisigde.
Toets het eens als je in de gemeente bent kijk eens om je heen is die blijdschap er wel of is en blijft alles maar zwart en dood, word de blijdschap wel in Hem gezocht, of blijkt het maar mensen werk te zijn.
Ik zeg niet dat je jou gemeente vaarwel moet zeggen, misschien ben je wel diegene die het mag zeggen waar zijn we mee bezig, van wie word hier nou gediend en wat is ons doel hier samen.
Bid de HEERE hier maar om het gebed een oprecht gebed hoort de HEERE aan en verhoord.
En de HEERE zal je leiden en wees niet angstig of bang van reacties van mensen.
De HEERE zegt wat kan de mens u doen zonder Zijn wil valt er geen haar van je hoofd je bent zijn kind Zijn eigendom als je het alleen in Hem zoek.
Maak je vrij en leef in Hem je zult zien en merken een heel ander leven, de geur van Christus.
Wat wil je nog meer, je hoeft dan niets meer dan hebt je alles want Hij zorgt voor je.
Niet een leven waar het altijd elke dag zonder zorgen is, maar wel aan het einde waar HIJ je opwacht om eeuwig met Hem te zijn Halleluja Amen.
Veel sterkte toegewenst,
Hartelijke groet.
Daarnaast heb je een serieus probleem als je tot bekering komt en daarbij niet het leerstellige en kerkelijke stappenplan hebt gevolgd dat de Ger. Gem. de Heilige Geest heeft opgelegd. Dan is geloofsvervolging je deel. "Beeld je maar niets in. Je hebt geen tekst. Zo kun je niet zalig worden. God werkt anders. Het moet je gegeven worden. Je hebt niet genoeg ellendekennis. Je moet eerst dit en dat..."
Nee, niet in alle Ger. Gem.-gemeenten werkt dit zo. Gelukkig niet. Maar helaas wel in steeds meer. En de goegemeente... Die houdt z'n mond uit angst voor repercussies.
Jello: jammer jouw reactie, daarmee ontken je echt de grote problemen die zich in de ger gem en gergem in ned afspelen en hoe groot de nood bij mensen is
Waar dit soort zaken spelen.
Ik ben bang dat het Evangelie veel verduisterd en ingewikkeld kan zijn in onze tijd.
Ik heb zelf meegemaakt dat mensen binnen mijn familie Spurgeon en Ryle niet wilden lezen omdat deze schrijvers Christus opdringen. Ze willen het liefst dat Christus op veilige afstand blijft. Want dan kan je netjes en serieus godsdienstig verder leven zonder dat je vijandschap tegen Christus openbaar komt.
Het Evangelie is voor de wereld. Het Evangelie moet dus ook aan de wereld, aan doden, aan zondaren aangeboden worden. We moeten niet wijzer willen zijn en Christus alleen preken aan half bekeerde mensen.
Er word nu soms alleen een Christus gepreekt voor het volk van God (want het begint niet met Christus, etc.).
Dat is niet het Evangelie.
Het Evangelie is dat God uit liefde voor de WERELD Zijn Zoon gegeven heeft. En dat aan elke hoorder vergeving van zonden verkondigt wordt door Jezus Christus.
"Zij zullen de hele raad Gods tot zaligheid verdraaien, en zullen zich ook verzetten tegen het: “Alzo lief heeft God de wereld gehad.” Zij zullen
liever willen dat er geschreven stond: “Alzo lief heeft God de joden gehad”, want dan zouden zij daaruit kunnen afleiden, dat die liefde
onder het Nieuwe Testament alleen op christenen van enige betekenis doelde: op bekeerde christenen.
Zonder te begrijpen, dat juist zij, die Gods Woord alléén laten gelden en dat zonder spitsvondige opmerkingen geloven, bekeerde christenen zijn. "
"Daarom vrees ik voor allerlei menselijke voorwaarden, waarmee men de mensen van de waarachtige woorden des levens terug doet deinzen...Meent u dat u eerst moet strijden en worstelen volgens voorschriften van menselijke vroomheid, om
daaraan het recht te ontlenen dat de vergeving ook u aangaat? Daardoor grijpt u in in het werk van
Jezus Christus! Door dat te beweren acht u Zijn strijd onvolkomen. U meent dat Paulus raast, als hij u
toeroept: “Mannen broeders, het zij u bekend dat door Deze u vergeving der zonde verkondigd wordt.”"
Het probleem is dat de (kerk)mens de natuurlijke neiging heeft om enerzijds niets te willen horen van Gods recht (Sion wordt door recht verlost!) en anderzijds niets wil weten van (het welmenend aanbod) genade. Laten juist dit de 2 aspecten zijn die juist in de prediking van GG dominees gelukkig nog gehoord mag worden. Tel uw zegeningen...
Gebed is zo belangrijk, voor onze gemeentes en voor onze predikanten.
Thomas Watson zegt: De leraars zijn slechts sterren om u tot Christus te leiden en op de weg vóór te lichten, de Geest is de magneet om u daarheen te trekken. Al het goede dat door onze dienst tot stand komt, geschiedt door de genade en kracht des Heeren. Och, bidt dan toch voor ons, of God Zijn werk in onze handen voorspoedig wil maken. Stellig is de reden, waarom het gepredikte Woord niet nog meer voordeel doet, onder andere deze, dat het volk te weinig bidt. Misschien klaagt u erover, dat het werktuig stomp is, de leraar - zegt u - is zo dodig en koud. Maar u had hem door uw gebed kunnen slijpen en scherpen. Wilt u de deur van Gods zegen door onze dienst voor u geopend vinden, dan moet u die door de sleutel des gebeds ontsluiten.
@stedeling Je schrijft: "Sion moet door recht verlost worden." Dat is de dogmatische denkfout die in de zeer rechterflank van de ger. gezindte al dan niet bewust wordt gemaakt. Sion IS namelijk door Recht verlost. Er hoeft niets meer bij. Er kan niets meer bij. Alles is volbracht en gratis te ontvangen. Je hoeft alleen maar je lege handen uit te strekken om te ontvangen wat aangeboden wordt. Maar omdat dit te 'gemakkelijk' is, wordt het niet geloofd en dus nauwelijks meer gepredikt.
Terug naar de discussie: 'weer gewoon Ger Gem worden'. Ik vrees dat velen, niet weten waar de Ger Gem, ook in het verleden voor heeft gestaan.
Want in het oprecht komen tot Christus belijdt een zondaar dat hij een schuldige zondaar is (want hij zoekt vergeving en reiniging bij Christus), hij belijdt ook dat hij zichzelf niet kan verlossen van de macht van de zonde.
Als je oprecht tot Christus komt, dan kom je als een zondaar met lege handen en het geloof dat alleen Christus je alles kan geven wat je nodig heb.
Ik begrijp dan ook helemaal niet wat je in dit verband wilt zeggen met "Sion zal door recht verlost worden". Zie je hier een tegenstelling dan?
Ik ben het met je eens dat Christus alleen zondaren ontving. Farizeeërs werden weggestuurd.
En voor ons als kerkmensen is het gevaar heel groot dat we vooral lijken op de farizeeërs: dat we ons eigenlijk helemaal niet zo slecht vinden, dat we denken netjes onze godsdienstige plichten te kunnen doen terwijl we juist heel vijandig tegenover Christus zijn,geen acht slaan op Zijn vriendelijke nodigingen en zo ver mogelijk bij Hem vandaan blijven.
En dan zegt Christus:
Mattheüs 23:37
Jeruzalem, Jeruzalem! gij, die de profeten doodt, en stenigt, die tot u gezonden zijn! hoe menigmaal heb Ik uw kinderen willen bijeenvergaderen, gelijkerwijs een hen haar kiekens bijeenvergadert onder de vleugels; en gijlieden hebt niet gewild.
Lukas 19:27
Doch deze mijn vijanden, die niet hebben gewild, dat ik over hen koning zoude zijn, brengt ze hier, en slaat ze hier voor mij dood.
@stedeling Je zegt: "Waar geen nood is, zal niemand tot God roepen, alhoewel de genade te verkrijgen is zonder prijs!"
Dat laatste onderschrijf ik van harte, omdat het Woord zo spreekt. Maar waar is de nood van Zacheus, om maar een voorbeeld te noemen? Of van Timotheus, die al van jongsaf de Heere mocht kennen? Je kunt de leer van een kerk er wel overheen leggen en de tekst laten buikspreken, maar het staat nergens. Brakel onderscheidt vijf manieren van bekering. Waaronder ook de bekering zonder 'nood', omdat de heerlijkheid en gewilligheid van Christus zo'n mens overtuigt. Ware nood is bovendien een vrucht van de wedergeboorte en geen vrucht van een verdorven hart. Juist in de ultra rechterflank van onze gezindte merk je zoveel remonstrants gedachtengoed, dat ze Arminius ter linkerzijde ruim passeren.
"God wordt verheerlijkt in de zaligheid van zondaren, meer dan dat Hij ooit verheerlijkt zal worden in de straf, die de ongelovigen zullen ontvangen, wanneer zij van Hem zullen worden weggedaan. Ook daarin zal God verheerlijkt worden. Verheerlijkt in Zijn rechtvaardigheid. Maar nooit zal Hij zo verheerlijkt worden door degenen die verloren gaan, want zij zullen de deugd van Gods rechtvaardigheid nooit voldragen. Ze zullen eeuwig schuldenaar blijven. Ze zullen nooit tegen God kunnen zeggen: Nu hebben wij onze schuld afbetaald en nu hebt U Uw gerechtigheid gekregen. Ze zullen eeuwig schuldig blijven door hun zonden tegen God. Daarom zal de toorn van God eeuwig op hen blijven rusten."
