Vraag
Geachte dominee C. Harinck. U weet nog beter dan ik dat binnen het verband van de Gereformeerde Gemeenten elke gemeente zijn eigen ‘kleur’ heeft, onder invloed van volksaard, geschiedenis, enz. Als dit binnen de grenzen van de Schrift blijft zijn die onderlinge verschillen juist wel mooi. Maar soms gaat die ‘kleur’ van een gemeente veranderen en wordt het moeilijk om trouw te blijven.
Ik ben geboren en getogen op Walcheren en ben daar mijn hele leven al lid in dezelfde Gereformeerde Gemeente. U heeft zelf ook in onze classis gestaan, dus weet wel hoe het geestelijke klimaat op ons eiland was. Nu zie ik in onze eigen gemeente, maar eigenlijk op bijna het hele eiland, de laatste jaren een behoorlijke verschuiving plaatsvinden. De geestelijke leiding die gegeven wordt, heeft een accent gekregen dat m.i. ver afstaat van hoe dat hier vroeger gedaan werd. Een heldere verkondiging en zielszorg in de lijn van bijvoorbeeld de prediking van de Schotse oudvaders ontbreekt meer en meer, terwijl die lijn voorheen juist prominent aanwezig was op Walcheren. Als ik het goed heb heeft dat veel geestelijke dorheid onder de mensen tot gevolg en daardoor gaat men het meer zoeken in uiterlijkheden, gedragscodes en allerlei kerkelijke richtlijnen. Zo lijkt het nog wat.
Met verschillende ambtsdragers heb ik dit besproken. Sommigen herkennen dit, maar geven aan dat ze er ook zo weinig aan kunnen doen. Het lijkt wel of enkele mensen (veelal mensen die zelf niet eens van Walcheren komen) bijna alles voor het zeggen hebben en hier de kerk willen reformeren. Ik heb geen enkele behoefte om ‘mijn’ kerk een schop te geven. Integendeel. Omdat ik me in het kerkelijk Walcheren zo heb thuis gevoeld, gun ik dat mijn nageslacht ook zo. Maar ik ben erg bezorgd en soms bijna de kerkelijke wanhoop nabij. Maar naar een andere kerk gaan vind ik eigenlijk geen optie. Ik houd van mijn eigen gemeente. Het gebed en het geloof in een wonderdoend God blijft ons enige houvast. Maar kun je in zo’n situatie als ‘gewoon’ gemeentelid méér doen? Heeft u adviezen die ons misschien wat verder kunnen helpen?
Antwoord
Beste broeder,
Ik begrijp uw probleem en uw vraag, maar vindt het moeilijk om daar een open en eerlijk antwoord op te geven. Er zijn in onze gemeenten altijd zogenoemde liggingverschillen geweest. Uit gezelschappen zijn kleine gemeenten ontstaan, die ds. G. H. Kersten heeft weten samen te brengen in een kerkverband. Bepaalde personen hebben dikwijls jaren een bepaald stempel op het gezelschap en later op de gemeente gedrukt. Dit was dikwijls gekleurd door hun eigen bekeringsweg. De verschillen zijn dus wel verklaarbaar. Zij moeten echter wel, zoals u zegt, binnen de Schrift blijven. Het is dezelfde ds. G. H. Kersen geweest die dat altijd benadrukt heeft. Hij wilde niet alleen dat de DKO werd gehandhaafd in het regeren van de kerk, maar ook dat de Schrift en de belijdenisgeschriften zouden heersen over de prediking en de opvattingen over de weg die de Heere met mensen gaat.
De laatste decennia hebben onze gemeenten te maken gekregen met invloeden vanuit de Pinksterkerken en Evangelische beweging. Daar is een reactie op gevolgd, die niet altijd Bijbels is geweest. Er zijn ook meer bestudeerde mensen in onze kerk gekomen, die niet alles zo maar aannamen. Naar goed Bijbels gebruik onderzochten zij, zoals de mensen in Berea, of deze dingen alzo waren. Ook daar is men niet zo verstandig mee omgegaan. Het gevolg is dat sommigen zich sterk geroepen zien om vooral het oude en wat men noemt het eigene van de gemeenten te verdedigen, zonder te onderzoeken of die oude en soms extreme opvattingen over de bekering en de wijze hoe een christen moet staan in deze wereld wel Bijbels is. Het zijn zo dikwijls opvattingen gebaseerd hoe mensen, en dikwijls wel bekeerde mensen, over bepaalde zaken gedacht hebben. Kortom de correctie van Schrift en Belijdenis ontbreekt dan. Zo zijn er, naar mijn inzicht, uitersten ontstaan in onze gemeenten. Je vindt mensen die helemaal aan de rechterkant staan en niets moeten hebben van, wat u noemt de prediking van de oude Schotse theologen met een sterke nodiging van het Evangelie, en je vindt mensen aan de linkerkant mensen, die niets willen weten van het onvermogen van de mens om zichzelf te bekeren en zich verzetten tegen de verkiezingsleer. Het is voor dominees geen gemakkelijke tijd. Wanneer je alleen maar reageert op links en rechts, heb je een slecht leven.
Het is meer dan ooit nodig om je aan de Schrift te houden en daaraan niet af te doen en niet toe te doen. De balans der waarheid houden is een grote genade.
Tenslotte wat Walcheren betreft, daar was altijd ruimte voor het Evangelie en ik geloof dat dat er nog is. Het doet mij goed dat u niet uw heil zoekt in een andere kerk. Daar kom je weer andere dingen tegen. In alles blijkt immers dat we leven in een tijd van verval en in een tijd van weinig kennis van God en Zijn wegen met mensen. Je moet je inzetten om een Bijbelse evenwichtigheid in de kerk te bewaren. En de dominees en ambtsdragers moeten zich aan Schrift en Belijdenis houden en geen eigen meningen verkondigen.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Ga met de mensen die zich ook zorgen maken om de gemeente, samen in verootmoediging (!) en in volharding in gebed.
Breng de zonden en de zorgen van de gemeente bij Hem, en roep om Zijn Heilige Geest.
Hoe moeilijker het wordt (en dat gaat het worden), hoe vasthoudender je met elkaar moet zijn.
Er is geen andere weg. Strijd met elkaar in de gebeden.
Ik erken dat voor sommigen een geleidelijke cultuurverandering, zeker wat betreft zaken die het zielenheil (lijken te) raken, zeer problematisch kunnen zijn. Maar ik hoop dat men ook inziet dat je een cultuur niet in beton kunt gieten zodat deze voor eeuwig onveranderlijk zal zijn.
Als ik mijn ouders hoor praten over hun jeugd, en de goede herinneringen die ze eraan hadden, dan ben ik ontzettend blij dat zij hun jeugd zo hebben mogen ervaren. Maar ik ben ook blij dat ik mijn eigen jeugd heb mogen hebben, en niet de jeugd van mijn ouders heb 'mogen' herleven.
Heeft de vraagsteller het zijn nageslacht al eens gevraagd hoe zij zich voelen in hun gemeente? Grote kans dat zij zich daar ontzettend goed thuisvoelen, anders maar vergelijkbaar met hoe de vraagsteller zich vroeger voelde. Misschien zou dat nageslacht zich juist helemaal niet thuisvoelen als het was zoals uit de tijd van de vraagsteller.
Ook de geestelijke dorheid die wordt ervaren; in hoeverre is dat een realiteit? Zowel de oorzaak als het gevolg meent men waar te nemen, maar kun je echt in de harten van andere mensen kijken? Omdat ze anders geloven dan je van vroeger gewend bent, is dat dan meteen 'dorheid'?
Nogmaals, geen enkel disrespect bedoeld, maar de hele vraag komt op mij enigszins over als "vroeger was alles beter". Dat zijn de mensen jonger dan jezelf het zo goed als nooit met je eens, en dat is hun goed recht. Jouw ouders of grootouders zullen zich er -al dan niet in stilte- ook wel eens over hebben beklaagd, en toch is het redelijk goed gekomen, Deo volente.
De vraag is heel concreet wat je kunt doen. Geen idee, als ik heel eerlijk ben, behalve proberen te relativeren en in gedachten te houden dat elke generatie het recht heeft haar eigen koers te bepalen, ook al wijkt die koers enigszins af van de oude, vertrouwde koers. Denk dan ook gerust terug aan je eigen jongere jaren. Deed jij alles exact zoals jouw (groot)ouders het deden? Ik vermoed van niet.
De vraagsteller denkt niet dat vroeger alles beter was maar dat er meer openheid voor het evangelie was en dat het aanbod van genade ruimer was. Ook werd er niet zo veel aandacht besteed aan uiterlijkheden. De bevindingen van de briefschrijver herken ik.
Degene die denken dat vroeger alles beter was zijn degene die nu proberen de kerk op Walcheren te 'reformeren' !! Zij vinden dat we terug moeten naar vroeger of ook wel naar hoe de kerk op de Veluwe is dat er meer eenheidsworst komt. Broeken uit den boze... werd nooit zo heel zwaar aan getild, bepaalde bekeringsmodellen die nu worden opgelegd. Heel heel triest.
Wat je er mee moet... ik sluit me aan bij het advies van Mona. Door verhuizing en huwelijk ben ik er overigens wel achter dat er in alle kerkverbanden problemen zijn dus veranderen zou ik niet zomaar aanraden. Strijd in de gebeden is het enige juiste advies
Overigens is het zo dat dat dan bij het kerkverband hoort. Dat zijn de flanken, waarbij de ene flank net zoveel vindt van de andere flank, als vice versa.
Iemand zei ons eens dat komt, omdat er op Walcheren weinig hervormde gemeenten als alternatief zijn, in het Westen vertrekt men vaak naar een hervormde gemeente als mensen het niet meer naar hun zin hebben in een gereformeerde gemeente.
Ik denk dat hier wel een kern van waarheid in zit!
Officieel bestaat Walcheren uit de gemeenten Veere, Middelburg, Vlissingen.
Overigens wordt/is Walcheren verblijdt met de komst van twee nieuwe ds. Misschien dat dit een bepaalde invloed heeft ten goede voor de verontruste vragensteller.
Tsja. Wat Damy zegt zal best eens waar kunnen zijn.
Weinig tot geen verschil zien of je bij een kerk hoort? Dat is aan kleding en andere uiterlijkheiden in elk geval niet altijd te zien. Dat is zeker. Hoewel ik dat zeker niet onbelangrijk vind.
Hopenlijk is dat wel te zien aan de levenshouding.
Gelukkig werkt de Heere met Zijn Woord in allerlei kerkverbanden door de kracht van de Heilige Geest.
Over het wereldrond van de aarde in alle volken!
Die mevrouw die keurig gekleed (wat traditioneel is binnen de reformatorische kerken) elke zondag trouw naar de kerk gaat kan wel vol zitten met eigengerechtigheid.
Terwijl die vrouw in broek (soms netter dan een rok, maar dat is mijn persoonlijke mening) zichzelf een onwaardige voelt om ooit tot Christus te komen en toch geloof heeft ontvangen dat dit kan.
Wat gelukkig is het dat we het oordelen van het hart mogen overlaten aan de Heere als het gaat om het geloof in het zaligmaken door Hem.
En voor Ger. Gemmers op Walcheren die het in hun kerkverband niet meer kunnen vinden zijn er in de nabijheid best voldoende alternatieven. In Middelburg zit een grote GB-gemeente. Evenals een CGK. Daar zijn b.v. de ouders van Franca Treur, voorheen Ger. Gem., nu lid van. In Arnemuiden heb je twee zeer behoudende hervormde gemeente binnen zowel PKN als HHK. Kortom, keuze genoeg binnen een straal van 20 minuten met de auto.
Overigens heb ik me bij de Ger. Gemmers op Walcheren altijd zeer thuis gevoeld. En nog. En in de gesprekken met hen komen we altijd weer uit bij Christus. Dat was en is op het veel ingetogener Zuid-Beveland toch een stuk minder.
In Walcheren nog niet begrijp ik uit de vraag. Er zijn wel zorgen van de vragensteller, maar anderen hoeven die niet te delen.
