Vraag
God is rechtvaardig, daar mag je niet aan twijfelen, maar er blijven zoveel vragen die je niet mag stellen, omdat je dan God ter verantwoording roept. Maar hoe moet ik het als rechtvaardig zien, dat de één maar 20 jaar genadetijd krijgt en een ander 80?
Antwoord
Beste vragensteller,
Jouw vraag is een vraag waar velen mee tobben. Je ziet soms dingen in het leven gebeuren, die je niet kunt plaatsen. En hoe dan ook: dan gaan de vragende ogen naar die God, Die alles regeert door het Woord van Zijn kracht, naar Zijn raad en voorzienigheid. Mag ik een paar dingen opmerken.
In jouw vraag zit een bepaalde dubbelheid, waarin veel ligt. Enerzijds zeg je dat je “die vragen niet mag stellen omdat je dan God ter verantwoording roept”. Anderzijds is duidelijk dat je de vragen wel hebt en ook stelt. Die dubbelheid neemt een groot probleem met zich mee. Je kunt worstelen met grote vragen, waarmee je dus blijkbaar niet bij God mag verschijnen. Wie zegt dat? De Bijbel niet! Gods Woord is niet “vragenloos”. Ga maar na: gister was het Goede Vrijdag. Jezus Christus stierf aan het kruis voor al de Zijnen. Denk aan de drie uur dikke duisternis van de godverlatenheid. Wanneer kwam het licht weer, wanneer keerde de Vader terug. Toen riep Jezus Christus: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? Toen Jezus Christus de “waaromvraag” stelde, keerde de Vader tot Hem terug.
Bedenk daarbij dat Jezus Christus die vraag heeft overgenomen uit de psalmen. En in de psalmen zien wij dat zoveel mensen die er blijkbaar heel anders over dachten dan jij: zij stelden volop de waaromvragen aan de Heere, en soms lijkt het er wel op dat ze in verontwaardiging God ter verantwoording roepen. Denk aan psalm 73, psalm 43, etc. Wat je proeft in zulke “waarom-psalmen” is dit: de psalmisten hebben geleerd om de Heere in hun noden aan te roepen, en alles voor Hem neer te leggen. Zij doorworstelen het biddend en psalmend, om van hun vragen te komen tot overgave. Soms is dat een hele weg, maar men spreekt het wel uit voor God, en beleeft het samen met de Heere. En dat moet jij ook doen. De vragen die je hebt, die je niet kunt wegstoppen, die moet je maar eerlijk in het gebed tot God gaan brengen. Want, dat je de vragen niet mag stellen, lees ik nergens.
Ik lees wel over de wijze waarop je die vragen stellen moet. En dat is in ootmoed. Want, laten we goed bedenken wie wij zijn: wij hebben geheel geen rechten voor de heilige God. Hij is ons geen verantwoording schuldig. Die diepgang mogen we nooit vergeten. Maar, als we in ootmoedigheid en rechteloosheid tot Hem komen, met een diepe geestelijke worstelen, die we mogen uitstorten - Heere God, alstublieft, mag ik er iets van zien waarom de dingen gaan zoals ze gaan, en leidt U mij in Uw waarheid. Geef mij geloof en vertrouwen, wijs Gij mij de weg - dan wil de Heere je ondersteunen in je vragen. En soms mag je iets gaan zien van de wondere weg die God gaat.
Ik denk dat de Heere het fijner vindt als je gewoon eerlijk je vragen aan Hem stelt, als dat je boos je vragen voor Hem wegstopt, onder valse, “vrome” voorwendselen. Leef maar dicht bij Hem. Echter, vraag je vragen niet opstandig om God ter verantwoording te roepen, maar vraag je vragen in ootmoed en stil ontzag, om van Hem te mogen leren geloven, dat het majesteit is wat Hij doet.
Tenslotte: leg al je vragen onder het kruis van Jezus Christus, die het ultieme lijden heeft gedragen...
Vriendelijke groeten,
Ds. A. Goedvree, Arnemuiden
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Goedvree
- Geboortedatum:16-06-1970
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Hellouw
- Status:Inactief
