Christelijk uiterlijk

Ik zit met een aantal serieuze vragen:

1. Is het de bedoeling om in het zwart te gaan als je bekeerd bent?

2. Is het gebruiken van (natuurlijk uitziende) make up zonde?

3. Wat zegt de Bijbel over het meedoen met de mode?

De Bijbel is mijn enige richtsnoer. Heb zelf al gelezen dat het gaat om het hart, om eerbaarheid en dat we de wereld niet gelijkvormig moeten worden. Maar mag je wel je eigen smaak hebben? Ik wil geen kuddedier zijn!  Ik dank u voor het meedenken.

Het dragen van zwarte kleding was vroeger onder ons wel een teken van rouw. Ik kan me dus indenken, dat mensen enige tijd na het verliezen van een geliefde zwarte kleding dragen. Oudtijds gebruikte men daarvoor ook wel een op de mouw ingenaaide schuine zwarte ruit. In de Bijbel komen we ook de uitdrukking tegen: “in het zwart gaan” (vooral in de Psalmen (Ps. 35:14; 38:7; 42:10; 43:2; Jer. 8:21). Dit tekent een toestand van rouw. Bij de Joden was echter toch het zwart (bijv. het van zwart geitenhaar van de tenten van Kedar/ Bedouïnen gemaakte kleding) niet typisch de rouwkleur. Bij rampen droeg men wel een zwart kleed (een zak zonder mouwen; ook ‘s nachts (zie bijv.Gen. 37:24; 2 Sam. 3:31; 1 Kon. 20:31; 21:27; Esth. 4:2). Ook bij de Grieken en Romeinen waren zwarte rouwkleren in gebruik. Kortom, de Bijbel schrijft ons niet direct voor wat voor kleding men in het dagelijks leven moet dragen. Jozef had bijv. een veelvervige rok. Wij moeten dus niet zeggen: Wie zijn zondestaat bewust is, gaat de ganse dag in het zwart. Onder een zwart kleed kan een zwart hart schuilgaan. Dat ambtsdragers ’s zondags in kerkdiensten een zwart kostuum dragen, lijkt mij een teken van waardigheid en stijl.

Ik neem vraag drie er maar direct bij. De Bijbel waarschuwt er ons wel tegen, dat wij het niet moeten zoeken in het dragen van weelderige kleding. Lees 2 Petr.3:3vv waar de vrouwen vermaand worden om het niet te zoeken in wat uiterlijk is: haarvlechten, omhangen van goud of kleding.’ Eerbaarheid ook in de kleding moet voor een christenmens vanzelfsprekend zijn. Niet uitdagend, pronkerig dus. Maar J. Calvijn leerde ons ook, dat de kleding er niet alleen is om onze naaktheid te bedekken, maar ook voor de sierlijkheid. Let wel: geen potsierlijkheid. Als wij voedsel en deksel hebben, moeten we daarmee tevreden zijn’ (1 Tim.6:8). Soberheid lijkt mij dus geboden. Ik weet, dat er mensen zijn die elke jaar voor tientallen duizenden aan kleding uitgeven. Maar een volgeling van de Heere Jezus weet zijn geld beter te besteden. Hij/ zij wil niet aan elke nieuwe mode meedoen. Ook denk ik dat we het onze kinderen al vroeg moeten leren om niet altijd maar schoenen en kleding te willen dragen die hun leeftijdgenoten ook dragen (geen Zeemankleding).

Dan nog vraag twee over make-up. Natuurlijk uitziende make-up, schrijf je. Ik denk, dat je daarmee bedoelt dat we daarmee onze huid die er soms bleek uitziet, een wat natuurlijker kleur geven. Daar is m. i. geen enkel bezwaar tegen. Maar er zijn grenzen. Van de vrouw van koning Achab lezen we in de Bijbel, dat ze er “geblanket” bij liep. Lees: 2 Kon.9:30; Ezech.23:40. ‘Beauty’ is niet alles. Het is zelfs gevaarlijk om met ons lichaam te willen pronken. Daarom poetsen wij het liever niet op. Een christenmens zal graag zo natuurlijk mogelijk voor de dag willen komen. Denk je ook niet?

Ik hoop dat ik zo wat bevredigend op je vragen ben ingegaan. Helaas zijn ze geruime tijd blijven liggen, omdat er met het emailen ervan wat is misgegaan. Excuses daarvoor.

Hartelijke groet,
Ds. C. den Boer

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

• Geboortedatum:
  20-04-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

241 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven