Vraag
Wat is er mis met het dragen van gekleurde kleding? Bij ons in de Ger. Gem. gaan ze zich steeds meer kleden met zwart en grijs. Vrouwen van 40 of jonger, allemaal in het zwart. Mijn mening is: ze zijn voor hun tijd oud.
Ik zie het nog als overblijfsel van de schepping en een zegen dat er kleuren overgebleven zijn. Als we nu in de natuur kijken, is het toch een en al kleur. En steeds wordt er zondags gezegd niet naar de mode van de wereld te kijken, maar ook die donkere kleren zijn ontworpen en bedacht in Parijs. En als je in Amsterdam loopt, lopen de junkies ook in het zwart. Ik zelf ervaar het als een zegen om je te kleden naar het jaargetijde waarin je leeft, nu dus lente en frisse kleuren. Zie ik het nu helemaal verkeerd?
Antwoord
Beste vraagstelster,
Je vraag is duidelijk: je merkt een stapsgewijze verandering in kleedgedrag op in je omgeving. Hoe ga je daarmee om?
Even iets vooraf: God gaf Adam en Eva in Gen. 3, na de zondeval, de kleding omdat zij zich schaamden. Kleding had dus een functie, het bedekken van naaktheid waarvoor zij zich schaamden. Uit Gen. 3 valt niets af te leiden over een kleur, de kwaal zat dieper: in het hart dat door de zonde, de ongehoorzaamheid, zich niet meer voor God durfde te vertonen. We zeggen ook wel: ook onder zwarte kleding zit een zwart (zondig) hart. Ook weten we dat zwarte kleding modieus, ‘in’ kan zijn, en populair is in het wereldse leven. We zien daarbij dat God, na de zondeval, de kleuren in stand hield, hoe mooi is de kleurrijke schepping in het voorjaar! Ik wil maar zeggen: zie het niet te zwart-wit. En voor de praktijk: de ogen (het gelaat) zeggen soms meer dan de kleur van het gewaad.
Toch onderken ik je vraag wel, een veranderend modebeeld, ook in kerkelijke kring. Hoe moet je daarmee omgaan? Men zou kunnen aanvoeren dat een besef van onze zondigheid tot uitdrukking komt in ons uiterlijk. Maar wat dan te denken van de kleuren van de kleding in bijbelse tijden? Laten we zo’n gewoonte niet verheffen tot een wet; laat onze kleding netjes, correct en eerbaar zijn. En laat jonge mensen er ook netjes, jong uitzien. Denk aan de kleurrijkdom van het voorjaar.
Je voelt hopelijk tegelijk ook wel aan dat er onderscheid is tussen de gelegenheid waar je naartoe gaat. Salomo geeft een raad in Pred. 8: 5:"het hart van de wijze zal tijd en wijze weten." Voor jezelf en voor je omgeving is van belang: om welke reden maak ik een kledingkeuze.
Dan zijn er twee valkuilen:
1. Ergernis geven door reactionair, zonder gevoel voor respect voor je omgeving, uit te willen stralen “dat zoek ik zelf wel uit." Zou daar zegen op rusten?
2. Ergernis nemen, wanneer anderen in middelmatige zaken, hun zienswijze aan je willen opleggen. Dat is evengoed onbijbels.
Wanneer je over zo’n onderwerp van christelijke vrijheid nog eens wilt nadenken of een gesprek voert, doe dat dan aan de hand van twee stellingen van Luther toen hij schreef over de Vrijheid van een Christen:
- Een christen is een zeer vrije heer over alle dingen, aan niemand onderworpen (Rom. 13:8).
- Een Christen is een zeer dienstvaardige knecht van allen, onderworpen aan allen (1 Kor. 9:19).
Krimpen aan den IJssel,
Dr. G. van der Hoek
Dit artikel is beantwoord door
dr. G. van der Hoek
- Geboortedatum:28-05-1945
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Krimpen a/d IJssel
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Em. hoofddocent/rectorDit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Het spijt me, maar ik vind dit zo'n rare beredenering. Juist wanneer je je gered weet door het bloed van Jezus, klagen je zonden je niet meer aan en ben je ook rein voor God! Natuurlijk blijf je zondigen, maar in Gods ogen zijn we rein en onberispelijk.
Ik geniet van frisse kleuren, die God gemaakt heeft. Ik geniet van de vrijheid die er in Christus is! Niet meer gebonden aan menselijke wetjes of regeltjes. Halleluja!
Jezus had ook gewone kleding, die bij Zijn kruisiging verdeeld werd onder de soldaten.
Als Hij een 'eigen lijn' had gehad zou de gewone man vast Zijn kleding niet gehad willen hebben.
Maak er niet meer van dan er staat: eerbaar!
Al die eigen regels, die hadden de farizeën ook, Jezus 'overtrad' die regels.(tot hun ergenis)
Dat een christen te herkennen zou zijn aan het 'gelaat en gewaad'... ik ben het niet tegen gekomen in de Bijbel.
Vragensteller draag gewoon wat u leuk en fijn vindt.
Fijn dat u geen echte problemen hebt.
(en nu moeten jullie niet allemaal denken dat ik hiermee bedoel dat je kunt doen wat je wilt ;-) )
Ik vind het heel mooi dat Gods kinderen zo kleurrijk zijn!
Maar laten we niet vergeten om juist bewogen te zijn met mensen die denken dat hun kleding iets bij kan dragen in de relatie met God. Laten we hen niet vergeten in gebed!
Dus alléén een "stemmige" buitenkant is geen garantie voor een bekeerde binnenkant.
Nouw,ik geloof er niets van,als je geweten je niet aanklaagt,kunnen we fijn carnaval gaan vieren ofzo,maar dan 365 dagen per jaar?
Als ik een zonde doe die ikzelf erg vind,dan voel ik mij tegenover God toch echt wel erg schuldig,temeer,omdat Hij zo goed voor mij is,en ik die goedheid beantwoord met een "bewuste"zonde.
We zijn nog steeds niet volmaakt dacht ik toch?
Misschien zijn velen wel een beetje te ongevoelig geworden voor de ernst van zondigen?
@rbrb
u heeft een mooie reactie gegeven................
Als Hij een 'eigen lijn' had gehad zou de gewone man vast Zijn kleding niet gehad willen hebben.''
Jezus had geen gewone kleding, Hij had een kleed zonder naden,daarom wilden ze het niet in stukken scheuren, maar hadden ze het verlood!!
En ''Dat een christen te herkennen zou zijn aan het 'gelaat en gewaad'... ik ben het niet tegen gekomen in de Bijbel.''
Een christen moet aan de buitenkant te herkennen zijn. Er staat ''En gij zult verdrukking hebben in deze wereld...'' dat betekent dat we niet helemaal in het zwart hoeven, maar we moeten ons niet aanpassen aan deze wereld, het is zelf zo:
Ik ben een vreemdeling hier beneên...
Als het verleiden tot zonde de norm is, praten we niet meer over kleurtjes, maar over eerbaarheid en netheid.
