Vraag
Aan een dominee binnen de HHK die niet kon meegaan in de PKN- fusie. Ten eerste wil ik benadrukken dat deze vraag voort komt uit een gebroken situatie waarin ons kerkelijk landschap ernstig verdeeld is. Ik ben een 16-jarige jongen die sinds twee jaar serieus bezig is met zijn geloof. Ik zit zelf in een Hervormde PKN-gemeente met een progressieve lijn. Dat houdt in dat er uit de bundel Op Toonhoogte wordt gezongen en enkele psalmen uit andere berijmingen worden gezongen dan 1773. De meeste liederen/psalmen worden begeleid door een bandje. Vrouwen dragen broeken en geen hoeden in de eredienst. Er wordt gelezen uit de HSV. Mijn predikant behoort tot de Gereformeerde Bond. Het is zeer eenvoudig om een dubbelleven te leven in onze gemeente.
Persoonlijk stoor ik mij mateloos aan deze progressieve lijn. De gemeente doet dit om de diensten zo laagdrempelig mogelijk te houden en ervoor te zorgen dat mensen met plezier naar de kerk gaan. Voor mij is deze redenering echt een doorn in mijn oog, want het draait toch niet om ons, maar om de eer van de Heere?! Ook wordt er gezegd dat mensen de Statenvertaling en de Psalmberijming van 1773 niet meer kunnen begrijpen. Volgens mij komt dit omdat er bij de mensen thuis geen sprake meer is van huisgodsdienst. Waarom moet de kerk zich aanpassen en niet de mensen die naar de kerk gaan?
Bovenstaande zijn natuurlijk meest uiterlijke kenmerken, maar de prediking is vaak ook eenzijdig: de liefde en goedheid van God komt vaak naar voren. Daar is natuurlijk niks mis mee, maar over onze tekortkomingen en ons ernstig zondebestaan wordt niet of nauwelijks gesproken. Van een bevindelijke prediking met de oproep tot bekering is al helemaal geen sprake. Vaak lijkt het zelfs in de preek zo verwoord dat ieder kerkmens of een ieder die maar een beetje gelooft, in de hemel komt. Wedergeboorte en bekering is geen thema. Over uitverkiezing wordt al helemaal niet gesproken. Ook klinkt er geen enkele waarschuwing. Voor mijn gevoel worden zo honderden mensen bedrogen voor de eeuwigheid. Ook gastpredikanten lijken steeds eenzijdiger te worden in de prediking.
In mijn dorp is ook een behoudende hervormde PKN- gemeente. Hierin lijkt bovenstaande niet of minder aanwezig. Daarnaast is er ook een HHK- gemeente waarin Gods Woord voor mijn gevoel (ik luister doordeweeks de preken terug van de behoudende PKN en HHK- gemeenten) waarlijk en evenwichtig wordt bediend. Waar ook de drieslag van onze Heidelbergse Catechismus klinkt: ellende, verlossing en dankbaarheid. Is het toegestaan om zonder duidelijke aanwijzing van de Heere van gemeente te wisselen? En is dat dan nog anders of je van gemeente verandert (dus naar de behoudende PKN-gemeente) of van kerkverband (de HHK)?
Ik leef in een gezin met een vader die wat ongeïnteresseerd lijkt en zegt dat er overal wel iets is en een progressieve moeder die helemaal niet naar de kerk gaat en een afkeer heeft van alles wat lijkt op een ‘zware’ kerk. Het lijkt mij zeer onaangenaam om kerkelijk gescheiden te moeten leven met mijn ouders. Ik heb het meerdere malen de afgelopen tijd in gebed bij de Heere gebracht maar heb nog geen duidelijk antwoord ontvangen. Ook vraag ik mij af wat uw bezwaren waren tegen de PKN en of ik zoals hierboven al beschreven, weggeroepen wordt door de Heere uit het kerkverband?
Antwoord
Beste vragensteller,
Of u weggeroepen wordt uit de PKN, dat kan ik niet voor u uitmaken. Wel moet ik zeggen dat de PKN geen uitsluitend gereformeerde grondslag heeft en mede daardoor in een ernstig verval verkeert. Dat word jij dus in jouw gemeente gewaar, maar dat is helaas in heel veel gemeenten het geval die oorspronkelijk behoudend waren. Ook heeft de PKN de presbyteriale-synodale kerkvorm goeddeels verlaten en is zij ook daarin niet meer voluit gereformeerd.
Ik herken dus uit mijn waarneming wat jij ziet gebeuren. Als de oproep tot bekering ontbreekt, een verondersteld geloof de prediking beheerst, allerlei modieuze dingen de overhand krijgen en eenzijdigheid in de prediking wordt waargenomen, dan kan ik niemand aanraden er maar te blijven. Dan wordt het namelijk de dood van de kerk en dat is tot onze grote droefheid volop aan de gang. Het zou ook de dood voor je ziel kunnen betekenen.
Ik begrijp de moeilijkheid van je gezinssituatie. Ik zou het maar gewoon openlijk met je ouders bespreken. Je bent 16 jaar en dus nog niet meerderjarig. De ouders hebben nog wel zeggenschap over je. Als die het je verbieden naar een andere kerk te gaan, dan zul je zelf met bijvoorbeeld goede lectuur en het luisteren naar goede preken op internet in de leemte die jouw eigen kerk laat ontstaan, kunnen voorzien. Maak er geen ruzie om met je ouders, want het is beter hen te winnen dan ze te verliezen. Als je de leeftijd van de volwassenen bereikt kun jij je eigen keuze volgen. Ik mag hopen dat je ouders toch de wijsheid zullen hebben om het niet met een verbod af te doen.
Verder veel wijsheid gewenst en schiet niet van de weeromstuit door naar een tegenovergesteld extremisme. Het gaat om Schrift en Belijdenis. Daaruit te ademen en daarnaar te leven. Dat wens ik je toe.
Hartelijke groeten,
Ds J. L. Schreuders
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.L. Schreuders
- Geboortedatum:24-08-1957
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Boven-Hardinxveld
- Status:Actief
