Psalmberijming aanpassen

Geachte dominee Egas, ik ben benieuwd wat u vindt van de doorvoering van de nieuwe Psalmberijming in de Christelijke Gereformeerde Kerken. Dit is in sommige CGK's al aan de orde en in andere totaal niet. Overigens ben ik hier totaal geen voorstander van omdat de berijming van 1773 mij simpelweg erg lief is en omdat de nieuwe berijming elke vorm van diepgang mist. Ik ben benieuwd wat u hier over te zeggen heeft.

En hoe kijkt u naar de zorgelijke ontwikkelingen binnen het kerkverband? Mensen lijken allemaal zomaar wat te roepen om de dienst voor zichzelf zo leuk mogelijk te maken in plaats van te kijken wat Gods wil is. Gaat het hier dan niet alleen om het gevoel van de mens zelf? Ik ben benieuwd naar uw visie.

Beste vriend, vriendin,

Je raakt een gevoelig punt aan. Nieuwe vertalingen, van zowel de Bijbel als ook de psalmen zijn zaken die mensen heel diep raken. Omdat ze zich zo verbonden kunnen weten aan een vertaling of berijming. Maar niet alleen speelt gevoel daar een belangrijke rol bij, maar ook vertrouwen. Hebben de vertalers of berijmers het wel juist weergegeven wat er in de grondtekst staat. Zowel de Statenvertaling als ook de Psalmberijming van 1773 hebben hun bijzonder gewaardeerde plaats gekregen binnen de gereformeerde gezindte.  Door de eeuwen heen zijn de generaties hiermee opgevoed en vertrouwd geraakt. Verder hebben deze twee, Statenvertaling en de Psalmberijming van 1773 een samenbindende werking. Ondanks de verschillende kerkverbanden weten we ons aan elkaar verbonden mede door deze vertaling en berijming.  Om al deze redenen moeten we zeer voorzichtig zijn met het aanpassen ervan omdat het zo gevoelig ligt en zomaar er verwijdering door kan ontstaan.

Mag je dan er niets aan veranderen? Zeker wel, maar dat moet wel met wijsheid en voorzichtigheid gebeuren. Door de eeuwen heen is de Statenvertaling steeds aangepast aan de taalontwikkeling, waarbij het eigene van die vertaling is gebleven. De Psalmberijming van 1773, die ruim een eeuw later is verschenen, is nooit aangepast. Ik denk dat dit komt omdat het veel lastiger is. Je moet namelijk binnen het rijm en metrum blijven.

Toch zijn er wel redenen om deze berijming voorzichtig op bepaalde plaatsen aan te passen. Daar zijn twee redenen voor: allereerst zijn er uitdrukkingen die komen uit de geest van de Verlichting, zoals “het pad der deugd betreden.” Maar er zijn ook verschillende woorden waarvan de betekenis in de loop van de tijd is veranderd. Denk aan Psalm 19 “die slechten wijsheid leert.”

Van de Nieuwe Psalmberijming (2021) kan helaas niet gezegd worden dat ze op deze punten voorzichtig is aangepast, maar het is een volledige nieuwe en eigentijdse berijming. Dat eigentijdse roept vervreemding op. Het vertrouwde is verdwenen. Veel van Gods kinderen hebben veel troost en steun ondervonden in de oude psalmberijming. Ongetwijfeld herken je dit, dat psalmregels je gesterkt en bemoedigd hebben. Zo’n totale nieuwe en eigentijdse berijming staat dan heel ver van je af. Inhoudelijk kan ik de nieuwe berijming verder niet beoordelen omdat ik er dan veel grondiger kennis van moet nemen. Maar mijn voorkeur gaat uit naar een beperkt gewijzigde berijming van 1773, waarin het vertrouwde blijft gehandhaafd.

Wat je tweede vraag betreft het volgende. Inderdaad merk je ontwikkelingen dat een kerkdienst gezellig moet zijn en dat de verkondiging bij je moet passen. De uitspraak “ik zoek een kerk die bij mij past” is daar een exponent van. Ook heeft iedereen wel een mening over hoe er gepreekt moet worden en als dat niet bevalt gaat men wel elders ‘shoppen’. Het wordt belangrijk gevonden dat je er een goed gevoel bij hebt. In deze ontwikkelingen zie je dat het postmoderne levensgevoel ook onze kerken is binnengedrongen. Helaas heeft dat niet geleid tot een geestelijke opwekking, maar zie je juist ontwikkelingen die het tegendeel aantonen. De tweede dienst op zondag wordt nauwelijks meer bezocht, om maar één zaak te noemen. 

Het is daarom mijn verlangen dat de zuivere prediking van Wet en Evangelie weer gehoord mag worden. Dat de gemeenteleden gedaagd worden voor Gods rechterstoel en dat hen gewezen wordt om te leren schuilen achter het dierbaar bloed van Christus. Dat verkondigd wordt, dat het volgen van de Heere Jezus betekent een radicaal breken met de zonden en de wereld, gepaard gaande met een heilig en getuigend leven tot eer van God. Het gaat niet om wat ik vind en ik voel, maar wat Gods Woord mij leert.

Tenslotte hoop ik dat jij door de roepstem van Christus tot Hem gevlucht bent en in Hem alles gevonden hebt voor tijd en eeuwigheid.

Met een hartelijke groet en Gode bevolen,
Je ds. A. A. Egas

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A.A. Egas

• Geboortedatum:
  30-05-1957
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Damwoude
• Status:
  Actief

85 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven