Vraag
Ik worstel met iets. Ik geloof dat de Heere mijn Herder is, die voor al mijn zonden volkomen betaald heeft. Toch kan ik niet loskomen van ‘hardnekkige’ zonden. Het zijn zonden die ik doe in gedachten en soms zelfs uitbreken in werken. Ik heb er iedere keer weer spijt van dat ik ze doe, maar ik doe ze ook iedere keer weer, ook al wil ik het niet. In eigen kracht kom ik er nooit vanaf, maar het lijkt wel of het ook niet lukt in het vertrouwen op God.
Vertrouw ik dan wel genoeg op God? Na jaren en jaren ga ik daar zelfs aan twijfelen. Kan het zijn dat God na tientallen jaren gebed om bepaalde zonden te boven te komen mijn gebeden niet verhoort? Moet ik blijven bidden in het vertrouwen dat God toch eenmaal die zondenmacht van mij wegneemt? Ik word er zo verdrietig van. Ik kan er ook niet mee leven dat ik zondig blijf tot mijn dood en dat ik God dan onteer tot mijn dood. Het lijkt alsof Gods beloftenissen zijn vervulling te missen. De psalmist zingt dan: Maar dit krenkt mij het leven, maar God ZAL verandering geven. Nog langer wachten?
Bidden en werken gaat ook niet. Dat doe ik al jaren. Bidden zonder te werken en me overgeven aan de zonden totdat God de verzoekingen wegneemt kan ik niet, omdat ik God verdriet doe als ik niet strijd tegen de zonden. Ik kan en wil eigenlijk ook niet anders. Hoe zit dat bij Paulus als hij zegt: “Ik ellendig mens, het goede wat ik wil doe ik niet en het kwade wat ik niet wil, dat doe ik.” Daar herken ik mezelf in. Toch kon Paulus zeggen: “Ik dank God, door Jezus Christus.” Heeft Paulus dan hetzelfde meegemaakt wat ik dagelijks meemaak? Is dit normaal? Kunnen de zonden zó worden dat ik ze niet meer tegen mijn wil ga doen? Kan daar na al die jaren verandering in komen? Hoe dan?
Dagelijks bid ik erom, maar het lijkt niet te helpen. Dan hoor je ook nog eens vaak als het gaat om de bekering: wat een lust was, een last wordt. Mijn zonden zijn al jaren en jaren geen lust geweest in die zin dat ik ze bewust deed/erin wilde leefde. Ergens is het toch een lust. Anders zou ik ze niet doen. Ik hoop dat u mij een beetje kunt volgen en me wat verder kunt helpen.
Antwoord
We hebben ons leven lang te strijden tegen verleidingen van satan, de wereld en onszelf. Ja, in dit leven blijft het een strijd, ook na ontvangen genade. Om eerst maar een misverstand uit de wereld te helpen: God verzoekt niet, Hij beproeft. De satan verzoekt ons. Dat is een wezenlijk verschil. Het wordt niet duidelijk uit je vraag tegen welke zonde(n) je te strijden hebt, maar als het boezemzonden zijn heeft God ons ook hulpmiddelen gegeven waar we gebruik van mogen maken. Zonde heeft overigens ook een functie: het voorkomt dat we ons verheffen boven anderen en brengt ons steeds weer opnieuw als een arme bedelaar aan de voeten van Christus. En over het algemeen geldt: hoe dichter we bij het Woord leven, des te minder minder zonden we doen, maar hoe meer we er last van krijgen.
Zie ook onderstaande antwoorden voor meer uitleg en adviezen:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Zoek een broeder (of als je vrouw bent een zuster) op met wie je dit kunt delen en ook samen kunt bidden. Dat is best spannend, zeker vanwege de schaamte. Mocht je een man zijn en met een broeder in contact willen komen, dan kun je via refoweb mijn mailadres opvragen.
Strijd de goede strijd! Gods zegen!
Ik sluit me er bij aan.
