Dochtertje doet stiekem

A. Teerds-Gertenbach / 1 reactie

23-07-2020, 08:30

Vraag

Hoe ga je om met een kind (meisje van 7) dat ondanks waarschuwingen dingen stiekem doet? En dan op het gebied van lichamelijke ontwikkeling. Denk aan spiegeltje, thermometer en zetpillen in haar bed vinden. En een scheermesje. Buiten het feit dat wij dit ook gevaarlijk vinden, vragen we ons vooral af hoe we kunnen tegemoet komen in haar nieuwsgierigheid. We proberen onze kinderen laagdrempelig voor te lichten. We zijn open over allerlei onderwerpen. Passen het toe in het dagelijks leven. En merken ook dat de kinderen het oppikken. We benadrukken dat ze altijd alles mogen vragen. En na het vinden van die voorwerpen heb ik (moeder) ook gepraat.

Ze is een hooggevoelig meisje en ik merk dat ze het moeilijk vind om echt uit te leggen waarom ze het doet. Ze voelt goed aan dat het niet mag. Schaamt zich dan ook, merk ik. Maar kan zich blijkbaar toch niet goed bedwingen. Het ergst vind ik dat het stiekem gebeurt. Ik zou graag willen dat ze alles aan ons vraagt. Verwacht ik daarin te veel? En hoe kan ik het beste reageren als zich zoiets voordoet? Ik kijk uit naar adviezen.


Antwoord

Ja, ik begrijp, dat je advies wil hebben. Je loopt ertegenaan, dat je dochtertje dingen stiekem doet. Ook is er iets met de lichamelijke ontwikkeling. Om met het laatste te beginnen: wat zou ze met die dingen in bed willen doen of gedaan hebben? Je hebt met haar erover gesproken, maar ze vindt het moeilijk om het uit te leggen, schrijf je. Je weet dus niet precies wat ze wil weten of waarnaar ze nieuwsgierig is. Aan de seksuele opvoeding zal het niet liggen. Je zult al het een en ander verteld hebben. Je bent open over allerlei onderwerpen en je neemt je kinderen serieus in de vragen die ze mogen stellen. Je zou nu in alle rust nog eens aan je dochtertje kunnen vragen, wat ze wilde met die dingen in haar bed. Het is intussen al wat langer geleden en mogelijk kan ze er nu wel wat over zeggen. Kom je er niet achter, herhaalt het zich, gebeurt er op seksueel gebied nog meer en maak je je ernstig zorgen over dit gedrag, zoek dan hulp. Misschien kan de huisarts je verder verwijzen.

Ik lees verder, dat je het het ergste vindt, dat je dochtertje ondanks waarschuwingen dingen stiekem doet. Het gebeurt veel, dat kinderen (én volwassenen!) niet eerlijk zijn, feiten ontkennen , eromheen draaien, de ander de schuld geven, achter je rug wéér dingen doen die niet mogen, enzovoorts. Dat zal je als moeder, maar ook in je eigen leven, wel bekend voorkomen. Je zou zo graag willen, dat je dochtertje alles aan je vraagt, maar ik denk inderdaad dat je daarin teveel verwacht. Je dochtertje wil iets doen, waarvan ze weet dat jij dat niet goedvindt. Tja, dan vraag je dat niet, maar dan doe je dat stiekem… En als mama het ontdekt, dan kan er schaamte zijn, of angst voor afwijzing, voor straf. Dit gedrag is begrijpelijk, maar niet goed.

Wat kun je doen? Wat je al deed toen je de dingen in haar bed vond, namelijk praten met je kind. Luister naar haar verhaal en kom niet direct met je eigen gedachte, mening en veroordeling. Geef aan, dat je eerlijkheid belangrijk vindt. Als ze eerlijk is over het verkeerde, zul je daar wel over praten, maar je dreigt niet met straf. Probeer te laten merken, dat je haar eerlijkheid waardeert, ook al ben je boos of teleurgesteld.

Als je dochtertje later uit zichzelf iets eerlijk opbiecht, verdient dat natuurlijk allereerst een compliment, maar pas op, dat het eerlijk opbiechten geen vrijbrief wordt om maar alles te kunnen doen…! Na het compliment zul je wel over het verkeerde moeten spreken en soms zal iets goedgemaakt moeten worden, e.d. Samen de Heere bidden of Hij het verkeerde wil vergeven en helpen wil om eerlijk te zijn, geeft voor je dochtertje verbinding met de godsdienstige opvoeding. De Heere ziet het. Hij weet ervan. Wat een wonder dat Hij ook onze zonden wil vergeven en ons kan en wil helpen!

Ten slotte nog dit: je voorbeeld als moeder/vader is heel belangrijk. Zo makkelijk zeggen we een halve waarheid of komen we een belofte niet na. Kinderogen zien scherp!

A. Teerds-Gertenbach

Lees meer artikelen over:

opvoeding
Dit artikel is beantwoord door

A. Teerds-Gertenbach

  • Geboortedatum:
    29-01-1951
  • Kerkelijke gezindte:
    Gereformeerde Gemeenten
  • Woon/standplaats:
    Hendrik-Ido-Ambacht
  • Status:
    Actief
43 artikelen
A. Teerds-Gertenbach

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
1 reactie
M1963
02-08-2020 / 09:50
Toen ik 9 jaar was deed ik ook dingen die verboden zijn. Maar als kind ben je daar niet van bewust. Wel werd ik bang gemaakt door mijn ouders voor onweer. En dat God boos zal zijn. Maar de kinderen zijn voor God heilig omdat kinderen nog niet beseffen wat echt zondigen is. Kinderen zijn kwetsbaar en hebben naast de opvoeding veel liefde en zorg nodig. Mijn zoon met autisme deed ook iets stiekem met zichzelf maar ik heb gezegd dat hij zoiets niet in gezelschap kan doen. Het is belangrijk je kind serieus te nemen als het ergens mee zit. Bid met je kind mee, lees een bijbelverhaal voor of zet een christelijke cd op van Elly en Rikkert. Dan zal je zien dat de band tussen kinderen en ouders vertrouwelijke word zoals God dat heeft met zijn kinderen als hemelse vader.

Terug in de tijd

Ik ben christelijk en mijn vraag is of plastisch chirurgie mag? Want ik heb namelijk grote ogen waardoor ik veel ooglid heb. Mensen kijken me daarbij raar aan en veel mensen vinden het eng.
4 reacties
23-07-2012
Een bezorgde en dringende vraag aan een dokter/huisarts. De afgelopen maand is het erg onrustig in mijn onderbuik. Het rommelt en mijn ontlastingspatroon is de laatste maand ook anders: vaker en de en...
1 reactie
23-07-2019
HELP! Ik ben bang om te sterven en om voor God te verschijnen! Wat moet ik doen? Iedere keer word ik weer meer bevlekt door de zonde! Wat moet ik doen om het eeuwige leven te beërven? Ik kan toch niet...
Geen reacties
23-07-2004
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering