Vraag
Aan ds. C. Harinck. Ik word vaak bemoedigd door wat er in de HC staat: naar de kerk komen en Zijn Geest in mij werken laten. Dan HOEF ik niets. Ik hoorde eens een dominee zeggen: je zalig luisteren. Nu hadden we biddag en ik dronk het woord in, het bemoedigde me. Ik sprak er met mijn moeder over en ze reageerde: ja, ja maar het moet wel toegepast worden. De Heere doet ook wonderen op het gebed bij natuurlijke mensen. De gesprekken met mijn moeder leiden bij mij altijd tot enorme donkerheid, dan is 'alles weer weg'. Mijn moeder mag heel zeker weten wat de Heere in haar leven heeft gedaan en waar Hij heeft gesproken tot haar ziel. Zij weet dit precies, met welke teksten etc. Ik ken dat niet zo, in die zin. Dat maakt dat ik het van mijzelf altijd 'weggooi'. Mijn moeder heeft daarin een enorme impact op mij, al vanaf mijn kinderjaren. Mama is een kind van God dus...
Nu ben ik al 40 jaar en nog kan zomaar alles bij me weg zijn als ik me kwetsbaar opstel naar haar toe over hoe bemoedigend ik een preek vond. Dan is dit wel groot, maar niet zaligmakend want het moet toegepast worden. Ik denk dan: ja dat zal ik dan wel niet kennen. Want zoals zij kan ik niet vertellen: en dan is alles weer donker. Maar kan toepassing van de Heilige Geest ook anders zijn en gaan? Bijvoorbeeld dat je niet precies weet welke tekst en waar, maar meer dat je met regelmaat dingen mag ontvangen en leren door preken? Ik ben zo bang om me te bedriegen. Maar ik zou zo heel graag ook uit het kindschap durven leven want ik denk dat God dan veel meer aan Zijn eer komt, dan dat ik nu altijd maar blijf tobben en twijfelen na een gesprek met mijn moeder.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik ken je moeder niet. En dit maakt het voor mij wat moeilijk. Maar afgaande op wat u mij meedeelt, ben ik bang dat je moeder is vergeten dat ze ook niet als volwassen gelovige is geboren. Indien het waarlijk een werk van God in haar ziel is geweest zal ze tijden hebben gekend van vrees en twijfel. De duivel komt altijd op het werk van God af. Zij zal ook momenten hebben gekend dat zij vertroost en blij uit de kerk kwam om daarna weer in grote twijfel en strijd te komen omdat het toch niet diep genoeg was en niet zo als bij andere kinderen van God enz. Zij zou je dus moeten kunnen begrijpen in je strijd en twijfel. De plant van het geloof is in het begin klein en teer en vlug terneergeslagen. Dat ze daar zo weinig oog voor heeft, komt misschien doordat ze te zeer de bekeerde vrouw is geworden. Dat is maar een onvruchtbaar leven.
Het zou ook kunnen zijn dat ze wat jij meent van de Heere te zijn niet ziet als van de Heere, maar meer als van je opvoeding en je gevoel. Zij kan vrezen dat je door een oppervlakkig geloof bedrogen wordt. Zij zou dat dan eerlijk met je moeten bespreken. Dit kan alleen maar nuttig zijn. Maar een dooddoener als: het moet toegepast worden. Daar kun je iedereen de grond mee inboren. Dat lost niets op. Praat dan eerlijk over wat je mist in je kind. En wijs een uitnemender weg. Dit zou zij moeten kunnen als zij echt een bekeerde vrouw is. Dan weet je dat je niet opgetogen en blij tot Christus komt, maar verloren en schuldig. Probeer een echt gesprek met haar. Tenslotte is het toch je moeder en als het waar is een kind van God, die toch ook van genade leeft.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Paulus schreef dit over en tegen de Efeziërs (H1:15-21), omdat hij wist dat een bemoediging veel meer uitwerkt dan een nadruk op wat er niet goed is:
Daarom, omdat ook ik gehoord heb van het geloof in de Heere Jezus onder u, en van de liefde voor alle heiligen, houd ik niet op voor u te danken, als ik in mijn gebeden aan u denk, opdat de God van onze Heere Jezus Christus, de Vader van de heerlijkheid, u de Geest van wijsheid en van openbaring geeft in het kennen van Hem, namelijk verlichte ogen van uw verstand, om te weten wat de hoop van Zijn roeping is, en wat de rijkdom is van de heerlijkheid van Zijn erfenis in de heiligen, en wat de allesovertreffende grootheid van Zijn kracht is aan ons die geloven, overeenkomstig de werking van de sterkte van Zijn macht, die Hij gewerkt heeft in Christus, toen Hij Hem uit de doden opwekte en aan Zijn rechterhand zette in de hemelse gewesten, ver boven alle overheid en macht en kracht en heerschappij en elke naam die genoemd wordt, niet alleen in deze wereld, maar ook in de komende.
"Maar er is geen aanbod van genade, zegt de Strict Baptistpredikant. „Wij geloven niet dat het Schriftuurlijk is om Christus aan te bieden aan alle hoorders. Ik meen stellig dat Calvijn en de andere reformatoren met het Latijnse woord ”offere” niet ”aanbieden” bedoelden, maar voorstellen, presenteren of tonen. Calvijn heeft nooit de genade aangeboden, vanuit de veronderstelling dat zijn hoorders in staat zouden zijn het aanbod te accepteren of af te slaan. Philpot was een fel tegenstander van het aanbod van genade. Daar had hij in de Church of England genoeg ontsporingen van gezien. Wij bieden geen genade aan, wij prediken het Evangelie. Aan zondaren moet hun verloren staat voor God worden verkondigd. En zij die aan de weet zijn gekomen dat ze zondaar voor God zijn en zonder Hem niet meer leven kunnen, worden genodigd om tot hem te komen.”"
Met een dergelijke onbijbelse basis zou ik tien keer achter mijn oren krabben om preken van deze man te lezen en al helemaal niet aan te bevelen.
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/23253/christus-een-verborgen-persoon-/
Je vraagt je af hoe het komt dat het altijd donker wordt, na een gesprek met je moeder.
-Toets je aan de Bijbel en niet aan de bevinding van iemand anders. De toepassing door de Heilige Geest gaat niet buiten het Woord om, want Hij maakt daar gebruik van. Hij zal de wereld overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. Je snapt als dat gebeurt(toegepast wordt) dan kom je niet zelfvoldaan, maar verloren en schuldig, getrokken door de liefde van de Vader, tot Jezus.
-Vraag jezelf af wat nu eigenlijk de grond/fundament van je vertrouwen is, want je wordt a.h.w door een enkele opmerking van je moeder, al omver gestoten. Het enige fundament waarop je onwankelbaar staat is:Jezus Christus en Die gekruist. Al het andere b.v dat je bemoedigd wordt door de preek, dat je het woord indrinkt als water, dat je gebed verhoord wordt, dat je een verlangen hebt naar God om tot Zijn eer te leven etc. zijn geen vaste gronden waarop je de zaligheid bouwen kunt.
-Je bent 40 jaar, stel je wat assertiever op. Begrijp me goed, niet aanvallend naar je moeder toe, maar vraag bv.eens, waar zij van 'leeft'. Hoelang het geleden is dat ze Jezus heeft ontmoet in de prediking. Misschien moet je wel lang op het antwoord wachten en dat het schrijnend openbaar komt, dat ze meer in haar trouwboekje kijkt, naar naar haar Man.
