Vraag
Aan een behandelaar. Ik kom een keer per drie maanden bij de behandelaar, maar ik erger mij er aan dat zij mij altijd confronteert met het feit dat ik mij moet uitschrijven bij de instelling, omdat ik geen concrete problemen bespreek! Maar ik heb gewoon een betrouwbare uitvalsbasis nodig voor als het helemaal misloopt en anders heb ik straks weer hele aanmeldingsprocedures lopen, ook al omdat heel veel omstandigheden in mijn leven niet van een leien dakje gaan! Wat kan zij mij maken als zij blijft doorzetten dat ik geen behandeling nodig heb en ik daarvan met haar van mening verschil? Het maakt me onrustig en bang! Weet iemand hier een goed antwoord op?
Antwoord
Beste vragensteller,
Zo te lezen verkeer je in een lastige situatie. Jij vindt dat je hulp nodig hebt, maar je behandelaar denkt daar anders over. Ik kan me voorstellen dat dit veel onzekerheid en spanning oplevert in het contact.
Ik zal proberen je een aantal adviezen te geven die jou kunnen helpen om tot een goed gesprek te komen met je behandelaar, waarin je misschien wel nieuwe afspraken kunt maken.
Als het goed is heb je aan het begin van je hulpverleningstraject een behandelplanovereenkomst opgesteld. Daarin staat o.a. beschreven wat je probleem is en welke hulpvraag je stelt. Ook staat daarin beschreven welke vorm(en) van hulp geboden gaat worden in de komende periode, met als doel dat je klachten verminderen of beheersbaar blijven.
Mijn eerste advies is om je behandelovereenkomst er nog eens bij te pakken en heel zorgvuldig te bespreken of het doel van dat plan nu bereikt is. In zo'n gesprek kunnen jij en je behandelaar tot de conclusie komen in welke mate dit wel of niet het geval is. Maar je hebt een objectief meetpunt, waarover je kunt praten met elkaar. Mogelijk zou het je kunnen steunen, als iemand die jou goed kent, een goede vriend bijvoorbeeld, met je mee gaat naar het gesprek. Overleg dit wel van te voren met je behandelaar.
Het kan ook zijn dat je moet concluderen dat je andere problemen hebt gekregen, waardoor je de hulpvraag ook anders wilt formuleren. Je kunt je behandelaar vragen om een nieuw behandelplan met nieuwe doelen op te stellen. Ik adviseer je in dat geval om je hulpvraag met de doelen waaraan jij wilt werken zo concreet mogelijk te beschrijven.
Als je dit allemaal gedaan hebt, blijft het soms nog moeilijk om tot een goed en veilig contact te komen, waarin je het gevoel hebt dat je écht geholpen wordt. Het is dan moeilijk, maar wel eerlijk en noodzakelijk om elkaar de vraag stellen of je met elkaar verder kunt. Het laatste advies dat ik je geef is de optie dat je om een andere behandelaar vraagt, maar wees daar terughoudend in. Jouw huidige behandelaar kent jou en je problemen door en door. Het geeft veel meer zelfvertrouwen als je er met praten samen uitkomt, als dat je met een andere behandelaar een heel nieuwe werkrelatie op moet bouwen. Ik hoop daarom dat jullie er samen uitkomen.
Nogmaals: wees concreet in je hulpvraag en stel duidelijke doelen waaraan je zelf wilt werken. Laat zien dat je jou problemen serieus wilt oplossen. Dat geeft jou de motivatie om verantwoordelijkheid te nemen voor je problemen, én het geeft je hulpverlener ook vertrouwen in jou.
Ik wens je sterkte!
Vivia Verloop, Eleos
