Vraag
Aan ds. Heikamp. Zelf hoor ik bij de HHK, maar doordeweeks kerk ik ook wel eens ergens anders. Meerdere malen hoor ik bij de Ger. Gem. (in Ned.) dat er buiten de twee wegen nog een weg is, zo lijkt het tenminste. Namelijk, voor de mensen die er tussenin zitten. Die de armen nog niet om Christus heen kunnen krijgen, maar wel alle kenmerken bezitten van wedergeboorte en waar dit enkel nog toegepast moet worden. Dat de vergeving der zonden niet direct een weldaad is, maar waar de schuld nog bedekt ligt. Ik begrijp dit niet zo goed. Dit hoor ik niet binnen onze gemeenten. Daar wordt hier juist voor gewaarschuwd. Wat wordt met die ‘derde weg’ bedoeld? Een predikant mag toch geen rust geven voordat een mens door de Heere is overgezet?
Antwoord
Onlangs was ik op bezoek bij een hoogbejaarde Staphorster moeder en vroeg haar naar de welstand voor de eeuwigheid. Ze zei: ik wandel op de derde weg. Ik vroeg: wat bedoelt u daarmee?
Ze antwoordde: Ik voel me op de brede weg niet thuis en op de smalle weg wandelen Gods kinderen en daar behoor ik niet bij. Voor mij is de derde weg dus: ik ben van kindsheid opgegroeid met Gods Woord en heb getracht ernaar te leven en ga nu meer dan 75 jaar naar de kerk. Ik doe dat met plezier. Vooral in de tijd van de mond en klauwzeer ziekte zochten we het alleen bij de Heere. Met de polio epidemie gingen we vaak als gezin op de knieën om de Heere te bidden of hij ons en onze kinderen zou willen sparen. Tijdens de ziekte van mijn man voelde ik mij ondersteund door de Heere. Hij sprak eens tot mijn hart: Ik ben uw Man, de Heere der Heirscharen. Dat was mijn vertroosting en tot bemoediging. Ik bid veel om bekeerd te mogen worden, want ik kan met al deze weldaden niet God gaan ontmoeten, want ik ken de Persoon van de Heere Jezus niet. Ofschoon mijn hart soms brandend van verlangen is om dat te mogen leren kennen in mijn hart. Ik heb veel teksten en verzen met kracht in gedachten gehad en dat deed mij goed. Het verloren gaan onder Gods recht is mij bevindelijk vreemd en heb ik nooit Gods lieve recht omhelst om het eens te zijn met het verloren te moeten gaan. Ik ken geen dodelijkst tijdsgewricht en daarom geen vergeving en het bloed van Christus is niet toegepast aan mijn ziel. Ze zei verder: ik lees graag preken van Van der Groe en daar is nog nooit iemand mee verloren gegaan. Hij spreekt zo liefelijk over het aannemen van Christus als Borg en Hij Zijn arm slaat om de ziel van een verloren zondaar. Want er is geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn.
Dat bedoel ik nu te wandelen op de derde weg. Het is de weg van mijn tranen, geloven en kenmerken van wedergeboorte, buiten de geloofsgemeenschap met Christus. Helaas is de derde weg een weg die voor mij uitloopt in de hel als het blijft zoals het er nu voorsta. Wie een andere weg leert dan de dood in Adam en het leven in Christus die dwaalt ten zeerste. Zeker moet geleerd worden hoe de Heere dat werkt door Zijn lieve Geest in het hart van een verloren zondaar. Dan worden alle gronden buiten God en Christus afgesneden en krijgt God alle eer! Ik hoop zo dat de Heere het mij, uit vrije genade om Christus wil, nog komt te schenken, voordat het eeuwigheid voor mij wordt.
Met dit heldere en eenvoudige getuigenis van deze moeder ligt veel stof tot overdenking. Laten we het hier maar bij houden om niet terecht te komen in dogmatische en theologische strikken.
Met hartelijke groeten,
Ds. J. D. Heikamp
Dit artikel is beantwoord door
Ds. J.D. Heikamp
- Geboortedatum:09-11-1939
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Staphorst
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Die derde weg is nu precies waar ds. A. Kort (OGGiN) tegen waarschuwt in zijn boek "Wedergeboorte of schijngeboorte" (onbewuste inlijving in Christus). Gevoelens, het krijgen van teksten, zondekennis zonder Christuskennis, zijn dan emoties waar men zich aan vastklampt en Jezus verdwijnt uit het zicht. Oftewel: de variant op de gestolen Jezus, is dan de verholen Jezus.
Een rijk Evangelie van liefde en genade.
De enige weg
Zou die derde weg geen doodlopende weg kunnen zijn?
Als de Heere Jezus tot je spreekt...Ik ben uw man!!
Maar vervolgens denk deze lieve mevrouw... Ik ben het niet eens met de Heere om verloren te gaan....want dat hoort en leest ze blijkbaar....
Deze leer is helemaal niet bijbels...waar lees je dat je het met God eens moet worden om verloren te gaan?? Ja dan gaat het over bvb psalm 51 ...maar vergeet men dat David daarvan al lang een kind van God was...een man naar Gods hart...en nu erachter komt wat een gruwelijke daad hij begaan heeft met bathseba en de moord op uria..
Die leer komt uit de tijd vd mystiek....Onderzoek het maar eens...onze bijbel zegt zo eenvoudig... Opdat een ieder die in Hem gelooft niet verderft, maar het eeuwige leven heeft. En zoals de Romeinen brief zegt....een ieder die niet werkt, maar gelooft in Hem, die de goddeloze rechtvaardigd, word zijn geloof gerekend tot rechtvaardigheid!
Ik hoop van harte dat deze mevrouw dat nog op tijd mag ontdekken!
http://www.dewoesteweg.nl/wp-content/uploads/2010/11/Een-derde-weg-ervaringen-van-een-onbekend-ambtsdrager.pdf
De zondaar komt wel als zondaar en schuldige tot Christus, maar om Zijn gerechtigheid toegerekend te krijgen.
@Omega: Het boek van ds. Kort kwam ook direct in mijn gedachten op. Heb het destijds met instemming gelezen, zijn tweede boek (nog steeds) niet gelezen. Wat wel bleef hangen na dit boek, is wat hij nu precies verstaat onder bewuste inlijving. Bedoelt hij hiermee het kunnen noemen van dag en moment van wedergeboorte? Een bovennatuurlijke ervaring? Dit lijkt mij nl. ook niet Schriftuurlijk. Misschien dat hij het ergens schrijft en ik eroverheen gelezen heb destijds, maar voor mij is dit toch een aangelegen punt.
Je mag me eventueel een privébericht sturen via het forum, anders krijgen we hier zo'n discussie...
Maar gelukkig heeft de Heere Jezus dat voor ons willen doen. Hij vraagt wel om geloof in Hem!
Prachtig antwoord.
En uit het leven gegrepen.
Derde wegen bestaan niet.
Geen godsdienstige derde wegen en ook geen wereldse en heidense derde wegen.
Er zijn miljoenen wegen naar de hel, maar er is maar een Weg naar de hemelse zaligheid.
Zou dat arme vrouwtje op Filip. 4:6-7 hebben gewezen.
En haar hebben gezegd dat zorgen voor de naaste een christenplicht is.
Maar bezorgdheid over de eigen genadestaat een zonde.
Omdat het niet gaat om onze eigen staat, want dat is alleen maar een doodsstaat, omdat wij hoe dan ook altijd vleselijk en verkocht onder de zonde blijven. Daarom moeten wij ook niet op onszelf zien, want daar raak je mee op dwaalwegen; eigen weggetjes die altijd leiden naar de dood in onszelf.
En als God het niet verhoedt naar de eeuwige dood.
In plaats daarvan hebben te zien op de Levende Christus, Die ons in Zijn Woord ook zegt dat wij geen ding bezorgd mogen zijn, maar al onze begeerten (in plaats daarvan), door bidden en smeken, maar ook met dankzegging voor Zijn liefde en genade, bekend te laten worden bij God. Opdat de vrede Gods, die alle verstand (en al ons tobben) te boven gaat, onze harten en zinnen nog zal mogen bewaren in Christus Jezus.
Dat is voor de mens een onmogelijkheid, maar bij God zijn alle dingen mogelijk.
En alleen mogelijk omdat het Woord vlees is geworden en onder ons heeft gewoond.
Laten wij ons daar allemaal maar aan vasthouden.
Vooral in deze dagen waarin de wereld zo schrijnend en Gode onterend feest viert op een wereldse wijze.
H.
Of bedoel je dit? http://www.bijbelseoverdenkingen.nl/news/vragen-rond-een-derde-weg/
Een wijs antwoord van de dominee en goed uitgelegd. Volgens mij zijn er maar twee wegen zoals ook uit het antwoord blijkt.
Laat ik al ruim dertig jaar in GG en GGiN kerken en nog nooit over de derde weg hebben gehoord maar wel over twee wegen.
Misschien kan de vragensteller eens concreet aangeven in welke preek, welke ds. dat dan is geweest? Dan kan misschien nagegaan worden of dit zo is gezegd of bedoeld bij de ds of andere kerkgangers.
Het voorwoord dat ik bedoel staat in de brochure die al in 2004 uitgegeven is door de schrijver P.W.
Die brochure heet: EEN DERDE WEG?! (De Rechterkant van de Brede Weg).
Google maar eens, wie weet kom je het ergens tegen.
Waar is het evangelie gebleven???
Het ligt niet aan jou! Ik moest er even op broeden, maar na wat puzzelen kom ik tot het volgende:
- Het verloren gaan onder Gods recht is mij bevindelijk vreemd = Geen zondekennis.
- en heb ik nooit Gods lieve recht omhelst = Geen schuldgevoel.
- om het eens te zijn met het verloren te moeten gaan = berouw hebben.
- het bloed van Christus is niet toegepast aan mijn ziel = in verloren staat verkeren.
Wat: "ik ken geen dodelijkst tijdsgewricht" te betekenen heeft weet ik niet zeker, misschien iets als nog onbekeerd zijn?
Dit is toch verschrikkelijk, wat een drama... Is dit gangbare terminologie?
Wordt de eis van de Heere Jezus tot bekering nog wel gepredikt of hoe zit dat? Gooi eerst eens al die theologen en hun geschriften de deur uit en ga gewoon in de Bijbel lezen, bijvoorbeeld de HSV, te beginnen bij Johannes 1:1
Een dodelijk tijdsgewricht staat alleen in de berijmde psalmen, is poëtisch bedoeld, m
aar is een eigen leven gaan lijden.
psalm 116 : 8 Want Gij, Heere! hebt mijn ziel gered van den dood, mijn ogen van tranen, mijn voet van aanstoot.
Dit is onberijmd
en dit berijmd:
5
Gij hebt, o Heer', in 't doodlijkst tijdsgewricht
Mijn ziel gered, mijn tranen willen drogen,
Mijn voet geschraagd; dies zal ik, voor Gods ogen,
Steeds wandelen in 't vrolijk levenslicht.
Het is een ernstige dwaling en een duivelse leer. In de laatste twee kerkbladen van de Hersteld Hervormde Kerk (nr. 10 en 11) staat dit heel helder uitlegd in een serie artikelen aan de hand van ds. P. de Vries. Hij schetst niet alleen de herkomst van deze dwaalleer (Luther -voordat deze zicht had op de verhouding wet en evangelie- en Jean de Labadie), maar ook hoe het in de rechterflank van de reformatorische kerken post heeft gevat.
Deze derde weg (levendmaking is niet genoeg, er moet nog bevinding van de mens bij) is echter, zoals @Hansa schrijft, de rechterkant van de brede weg, de weg die (naar de) dood loopt. Een duivelse leer, die in feite zegt dat God geen vijanden met Zichzelf verzoent, maar vrienden. Immers, het toevallen aan Gods recht is een offer (van de mens zelf) dat God behaagt. Met biedt zijn eigen ziel als schuldoffer aan. De Bijbel leert ons echter precies het tegenovergestelde.
Koelman, Brakel en Bunyan hebben zich in vorige eeuwen al fel verzet tegen deze dwaling. "Ware liefde tot God kan er pas zijn als wij met God verzoend zijn en nooit voordat dit het geval is." Koelman zegt dat nergens in de Schrift grond is voor de gedachte dat het afzien van eigen zaligheid behaaglijk is voor God. "Wat wel nodig is, is dat wij erkennen dat wij het verdiend hebben om verloren te gaan en zo tot Christus te vluchten."
Dus wie een Zaligmaker zoekt hoeft alleen maar te erkennen dat hij zelf een zondaar is en Christus nodig heeft om gered te worden.
Kortom @De Dwaler, je hoeft niet alle theologen en hun geschriften de deur uit te gooien, maar ze alleen maar tegen het licht van Gods heilig Woord te houden ;-)
@arendsoog Ik vermoed dat ds. Kort met zijn "bewuste inlijving" niet zozeer een plaats of moment op het oog heeft (hoewel dat ook zeker mogelijk is), maar het bijbelse "zeker weten en vast vertrouwen". Of zoals Paulus het zegt in Rom. 6:11: "Alzo ook gijlieden, houdt het daarvoor dat gij wel der zonde dood zijt, maar Gode levende zijt in Christus Jezus, onzen Heere." Oftewel jezelf zalig zien (kijken) op Jezus.
