Geen geloofszekerheid

Ik ken een verlangen om over God te vertellen en wil dichtbij Hem leven. Alleen steeds bedenk ik mij dat dit niet kan zolang je niet zeker weet of je een kind van God bent. Anders ben je maar een huichelaar. Ik heb al zoveel gelezen over bekering en wat geloof inhoudt... maar kan het niet toepassen in mezelf (ik weet ook dat God dat moet doen). Het zeker weten, zeker kunnen zeggen dat God je nooit zal verlaten omdat je Zijn kind bent, is voor mij een te groot iets. Nog steeds denk ik dat er een 'openbaring' moet zijn o.i.d. Terwijl ik heb gelezen dat dit niet zo is. Het is 'geloof'. Dan worstel ik met ongeloof en ik begrijp het allemaal niet meer. Mijn vraag: zolang je niet zeker weet of je bekeerd bent, hoe moet je dan je leven inrichten naar Gods wil? Kun je dan je naasten wel vertellen over God? Kun je dan wel dichtbij God leven en je leven in Zijn handen geven. Dit kan toch niet zolang je niet bekeerd bent? Als je zonde niet vergeven zijn is er scheiding tussen God en mij.

Ik ga proberen om je vraag te beantwoorden. Wat is precies je vraag?... Zolang je niet zeker weet of je bekeerd bent, hoe moet je dan je leven inrichten naar Gods wil? Kun je dan je naasten wel vertellen over God? Kun je dan wel dichtbij God leven en je leven in Zijn hand geven? Zolang je zonde niet vergeven zijn kan dat toch niet?

Je stelt heel veel vragen waar je diep in je hart ook zelf het antwoord op weet. Je zoekt een bevestiging in al je onzekerheden. Maar een hart wat twijfelt is als de baren van de zee. Waar twijfel je eigenlijk aan? Volgens mij twijfel je eraan of je een kind van God bent, of je zonden vergeven zijn of je bekeerd bent.

Allemaal vragen die inderdaad bevestigen dat je vertwijfeld/onzeker bent. Zolang je die vrede mist, mis je ook de vrijmoedigheid om tegen anderen te getuigen. Begrijpelijk dat je jezelf een huichelaar voelt. Andere vertellen en er zelf buiten staan, dat kan toch niet? Nee dat kan ook niet. Maar ik wil je nog eens wat vragen; wat wil je eigenlijk zeker weten? De Heere Jezus vraagt aan de discipelen wie zeggen de mensen dat ik ben? (Markus 8:27). De een zegt Johannes en de ander Elia. “Maar gij, wie zegt gij dat ik ben?” Petrus doet een stap naar voren en getuigt; gij zijt de Christus, de Zoon van de levende God.

Ik wil aan jou vragen; wat betekent de Heere Jezus voor jou? Al ligt alles in puin, al zit je vol met onzekerheden, al moet je belijden dat er in jou geen goed woont. Maar zeg mij eens: Wie is Hij? Je zoekt en je zoekt in jezelf naar zekerheid. Je zoekt naar een antwoord of je wel een kind van God  bent. Maar het ligt niet in jou. Weet je wat zeker is? Dat je een zondares bent. Dat er in jou geen goed woont. Meer is er in jou niet te vinden. Alles wat je ontbreekt ligt buiten de mens. De zekerheid, de zaligheid, de vergeving van zonde enz. Het ligt buiten mij in Hem.

Toen er aan Kohlbrugge gevraagd werd naar zijn bekering zei hij; ga met mij mee naar Golgotha. Daar ligt alles in Hem. In mij de dood maar in Hem ligt het leven. Wie in Hem gelooft, die heeft het eeuwige leven (Joh. 3:36). Diens zonden zijn vergeven. Die mag weten dat de scheiding tussen God en hem of haar is opgeheven in het bloedrode bloed van de Zaligmaker. Zie Hem, Hij is blank en rood (Hooglied 5:10). Zo blank, zo zuiver, zo rein. Een ieder die in Hem gelooft is net zo rein als Hij rein is. Is net zo zuiver als Hij zuiver is. Is net zo blank als Hij blank is. Eeuwig wonder te midden van alles wat onzeker is schittert de zekerheid in het Lam van God.

Heil en zegen toe gebeden,
Ds. A. Simons, Montfoort

Dit artikel is beantwoord door

Ds. A. Simons

• Geboortedatum:
  07-05-1958
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Valburg-Homoet
• Status:
  Actief

162 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven