Vraag
Een goede kennis van mij is christen en heeft in zijn vrije tijd als hobby clown. Vorige week vertelde hij dat hij erg gekwetst was door reformatorische "medechristen". En meisje zou tegen hem gezegd hebben dat hij als clown een dienaar van satan zou zijn. En hij heeft vaker opmerkingen gekregen over zijn hobby van mensen uit behoudende kerken. Zelf is hij Baptist en daar is het 'geoorloofd' om clown te zijn. Mijn vraag bij deze is: waar zijn deze kritische opmerkingen op gebaseerd en hoe kan ik deze kennis verder helpen?
Antwoord
Ik kan niet putten uit diepgaande bezinning van anderen op hoe je nu eigenlijk een clown moet zien. Maar ik probeer je toch wat aan te reiken.
Vanouds heeft de reformatorische wereld een wat gespannen verhouding gehad met toneelspel en film. Dat had er o.a. mee te maken dat het een 'gespeelde' wereld was. Het is niet 'echt'. Waarheid en eerlijkheid moeten ons leiden. Ik denk dat die dingen ook richting de clown een rol spelen.
De clown heeft verder een sfeer van leukheid om zich heen. De clown is lachwekkend in zijn uiterlijk en in zijn doen. Hij steekt met iedereen de gek; te beginnen met zichzelf. Clowns worden op die manier ook ingezet als clini-clowns. Ze worden door sommige kerken zelfs gebruikt als trekpleister in het evangelisatiewerk. Als het evangelie zelf de mensen niet boeien kan, dan maar de manier waarop het is aangekleed.
Mijn gedachte is, dat de reformatorische wereld niet zo goed raad weet met de clown en er eigenlijk niet zo'n plaats voor heeft. Het past gewoon niet zo goed. De reformatorische wereld bedrukt de ernst, de clown de leut. "Leer jezelf kennen en zet geen masker op is het adagium van de reformatorische wereld." De clown vermomt zichzelf en probeert de mensen van zichzelf af te leiden.
Is zo'n clown dan helemaal verkeerd? Het meisje dat je vriend aansprak vond van wel. Hij maakte er zichzelf een dienaar van satan mee volgens haar. Ik proef in haar reactie iets van een ongenuanceerd wegzetten: ik heb er niets mee, ik zie er gevaar in – dus het is van satan. Zelf heb ik ook niet zoveel met het clown-gebeuren. Als kind vond ik het wel leuk, al gaan mijn ervaringen niet veel verder dan Pipo de clown, die ik bij de buren wel eens zag. Maar als volwassene heb ik eigenlijk niet eens de neiging stil te staan als ik ergens een clown bezig zie.
Redder van de wereld is zo’n clown in ieder geval niet. Dat is de Heere Jezus, maar dat is niet een punt van discussie.
Amusement kan op zijn tijd aardig wezen. Maar in onze wereld lopen we momenteel meer gevaar om ons kapot te amuseren, dan dat we verlegen zijn om nog veel meer. Afleiding is op zijn tijd welkom. Zeker als je in de ellende ziet. Maar dan zou ik eerder een David die in de vreze des Heeren muziek maakt te hulp roepen dan een clown.
Dat de reformatorische wereld wel eens mag lachen, zelfs moet lachen, en dan ook om zichzelf zal waar zijn. Want je kunt ook met opgelegde ernst, degelijkheid, en een zorgvuldig vastgehouden soberheid met een masker voorlopen en clownesk bezig zijn. Wie leert lachen om zichzelf, komt dan misschien ook zover dat hij oog kan krijgen voor zijn echte nood en werkelijke ellende. Maar ik zou daar geen clown voor inzetten.
Dordrecht,
Ds. A. de Lange
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. de Lange
- Geboortedatum:06-03-1960
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Nieuw-Lekkerland
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Gaan al die vetzakken ook een keer weg.
En ja, net zo goed als een mens verdriet kan hebben, hebben we - God dank! - ook het vermogen om werkelijk in je broek te plassen van het lachen!
En dan volgt er nu een collectie voor CliniClowns...
Het ging me geenszins om jouw reactie. Ik ben er helemaal voorstander van dat er een brede groep reageert. Het ging mij erom dat Sterretje zegt dattie vindt dat de mogelijkheid tot reageren moet worden uitgeschakeld. Maar wel een beetje inconsequent dat hij dan zelf reageert! Moet hij dat ook niet doen. (of misschien is het een zij)
Wat ik ook denk, is dat Sterretje niet zo uit zijn slof zou zijn geschoten als de baptisten onder vuur van de refo's lagen.
Ik kan het niet bewijzen natuurlijk, maar het komt mij voor dat er door de reforefo's voornamelijk voor eigen parochie wordt gepreekt en opgekomen. Dat mag natuurlijk wel, het is alleen ontzettend eenzijdig, maar juist dáárom word ik er persoonlijk wel blij van dat er een iets breder publiek is dan alleen refo's. Dat wordt zo benauwd. Dus graag blijven komen BRBA!! Het is goed om zaken van meerdere kanten te bekijken, hoe eng sommigen dat misschien ook vinden.
Een geloof is niet zomaar een geloof, maar een overtuiging. Hoe kun je dan een andere overtuiging respecteren als je wéét dat het niet waar is.
Ik snap de reactie van Kathleen trouwens wel, ergens heb ik ook het idee dat gereformeerden de anti-christ vormen.
Gereformeerden geloven uit angst, evangelisten uit liefde.
Goh, waar zou God blijer van worden?
(Is overigens een strikvraag, ik denk het eerste namelijk ;) Gezien het feit dat Hij de Grootste Narcist is ;) )
Maar feit blijft dat de satan angst zaait, ik denk dat gereformeerden de reactie van Satan op de evangelisten van De Here is.
Ik irriteer me alleen aan mensen die voornamelijk reageren om refo's belachelijk te maken/zwart te maken. Dáár hou ik niet van. En dat heeft niks te maken met het feit dat ik tegen het reageren zou zijn en dus zelf ook maar niet moet reageren.
Laten we alleen niet met z'n allen naar refo's gaan wijzen en stiekem een beetje lachen om hoe het in dat wereldje gaat en ondertussen bij onszelf bedenken dat wij het toch maar beter hebben gedaan in ons leven. Dat proef ik namelijk in een aantal reacties (ook op andere vragen).
Denk ook eens aan Lucas 18:9-14 en probeer er je les uit te trekken.
Wat ik niet begrijp zijn al die mensen, die zomaar dit kleine domein betreden en beginnen te balken over uw specifieke vorm van geloof. Het is alsof ze op een feestje van een vreemde zijn en beginnen te schreeuwen tegen de gastheer over de kleur van het gordijn. Ergens heeft dat iets clownesks; ik bedoel daarmee niet dat het grappig is. U heeft een belangrijk aspect gemist van de clown. Een echte clown heeft ook iets tragisch. Hij of zij, het is vaak een zij, is een speelbal van het noodlot. Dat mis ik in het antwoord, maar vind ik wel terug in de reacties, ook al is het op een onbedoelde manier.
- 1
- 2
