Vraag
Voor ds. A. Jonker. Dit jaar is er een boek uitgekomen met de titel "Weg uit Babylon" met als ondertitel "Laat Jerusalem in uw hart opkomen" van de schrijver Wim Verwoerd. Ik ga er vanuit dat u als Israëlkenner de zaken die in het boek worden beschreven niet vreemd zullen voorkomen. Het gaat om zaken die al in de vroege kerk zijn misgegaan, de verandering van sabbat naar zondag, de afschaffing van de Joodse feesten en de invulling van de christelijke feesten. De roomse kerk word gezien als de Antichrist. De ambten in de kerk, de kinderdoop het zijn allemaal zaken die vanuit het heidendom of rooms besmet zijn. De oproep in het boek is om ons van al de 'besmette' zaken te ontdoen, er vandaan te vluchten! Is de christelijke kerk in staat om deze beschuldigingen op grond van Gods Woord en de geschiedenis te weerleggen? Of moeten we toegeven, dat alle veranderingen niet allemaal bijbels te weerleggen zijn, maar de kerk het middelmatige zaken vindt die nu eenmaal zo zijn. In het boek wordt bijvoorbeeld ds. Ben Zvi aangehaald die zegt dat de christelijke kerk naar zijn mening de zaterdag zou moeten vieren als rustdag! Heeft u misschien ook de titel van een boek waarin deze zaken worden weerlegd?
Antwoord
Beste vraagstelster/ler,
De genoemde discussiepunten zijn natuurlijk niet onbekend, ze zijn ook niet van vandaag of gisteren. Over de verschillende onderwerpen zijn allerlei boeken geschreven (die zult u zelf moeten zoeken), maar er is geen boek waarin alle punten tegelijk aan de orde komen.
Toen keizer Constantijn de macht kreeg, had hij als ideaal: één rijk, één keizer, één godsdienst. Daarom heeft hij, luisterend naar diverse theologen van zijn tijd (kerkvaders), zich ook negatief uitgelaten over de Joden. Bewust is toen de zondag gekozen in plaats van de sabbat. Theologisch is dit m.i. te betreuren, maar de eeuwen (kerk)geschiedenis laten zich niet terug draaien. Van ds. Ben Zvi weet ik dat hij benadrukt dat het belangrijkste is: "Ken je de Heere van de sabbat?"
De bijbelse feesten komen voor een deel terug in onze christelijke feesten (b.v. Pesach en Shavuot), maar voor andere feesten is dat niet het geval.
Over de kinderdoop of doop na geloofsbelijdenis is heel veel geschreven, maar het blijft een moeilijke keuze. Er zijn namelijk voor beiden argumenten aan te voeren.
Ds. A. Jonker
Dit artikel is beantwoord door
Ds. A. Jonker
- Geboortedatum:29-03-1954
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Putten
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Een deel van een zin vond ik jammer om te lezen. Inderdaad laten de eeuwen kerkgeschiedenis zich niet terugdraaien, maar ontslaat ons dat van de plicht om terug te gaan naar het Woord? Ik ben God dankbaar dat Luther en Calvijn dit argument niet hebben aangevoerd om zich te berusten in de situatie binnen de RKK destijds.
Vraagsteller: Dat ds. Ben Zvi dit aangeeft is logisch (en m.i. terecht) en dat kan hij veilig zeggen. Een dominee uit de PKN kan dit helaas niet want het zou nogal wat theologische consequenties hebben. Soms( lees: vaak) ben ik bang dat dit een eerlijke reflectie op de theologie onmogelijk maakt.
