Vraag
Een tijd geleden ben ik seksueel misbruikt. Een paar jaar geleden heb ik belijdenis gedaan. Ik was toen niet erg met mijn verleden bezig. Nu wel. Al die jaren wilde ik het wegstoppen, maar nu kan ik dat niet meer.
Soms gaat mijn hart er zo naar uit om deel te mogen nemen aan het Heilig Avondmaal. Maar de week van voorbereiding word ik zo aangevallen. Ik leef namelijk niet in vrede met mijn naaste. Ik haat degene die mij dit vroeger heeft aangedaan. Ik wil diegene het nooit vergeven, ook al weet ik dat deze er wel oprecht berouw van heeft en dit ook toont. De vraag die mij bezig houdt is, moet ik vergeven? Ik weet gewoon dat ik er niet aan toe ben (komt dat ooit?).
Sommige mensen vinden dat ik het als christen verplicht ben. Ik kan dit niet zo vinden. Ik weet alleen dat ik haat, boosheid en veel verdriet voel. En wel het laatste wat ik wil diegene vergeven is. Iemand zei tegen mij dat ik geen echt christen kan zijn en de Heere lief heb als ik diegene niet vergeef. Toch weet ik zeker dat er momenten in mijn leven geweest zijn dat ik de Heere oprecht lief had en Hem wilde dienen. Maar nu begint alles te wankelen. Is het zo dat ik geen echt christen ben als ik die naaste niet vergeef?
En ben ik het bijbels gezien ook verplicht? Ik heb het er enorm moeilijk mee. Misschien heb ik geen goed beeld van vergeving. Ik wil niet dat ik nog dagelijks met verdriet erover rondloop en dat diegene naast God ook nog eens vergeving van mij krijgt. Kunt u mij handvatten geven?
Antwoord
Het is heel ingrijpend; seksueel misbruik. Het is alleszins begrijpelijk: haat en geen bereidheid tot vergeving. Wat is een bijbelse houding?
Je vraag maakt duidelijk dat je je vooral laat leiden door hetgeen jij denkt en voelt en hetgeen zij zeggen. Mijn eerste handvat is: Laat je leiden door hetgeen God denkt en in Zijn Woord tot ons zegt. Erken de normativiteit van Gods Woord. Laat je niet leiden door je eigen gedachten en gevoelens. Toets ook hetgeen anderen zeggen aan het Woord van God.
Uit je vraagstelling wordt min of meer duidelijk dat de dader oprecht berouw heeft en vergeving van God heeft ontvangen. Niet duidelijk is in hoeverre hij contact zocht met jou om het berouw te adresseren waar het hoort. De zonde dient immers beleden te worden tegenover God en voor jou. Barricadeer(de) je zelf de weg daartoe? En waarom dan? Vrees je de confrontatie met hem? Twijfel je aan zijn integriteit? Of, ben je bang voor de confrontatie met jezelf? Je haat? Die bijbels gezien onhoudbaar is.
Je lijkt je haat te koesteren. Je wilt die niet kwijt. Nu kan je je boosheid en afschuw nog richten op hem. Na vergeving niet meer... Je moet vooral met jezelf in het reine komen, meer dan met hem. Het zal je nooit lukken, dan alleen met Gods hulp. Mijn tweede handvat is daarom: bid God om de overwinning op jezelf. Ook om wijsheid om met je probleem om te gaan.
Ook een oprecht christen kan niet op z'n plaats zijn. Daarmee is hij niet opeens geen christen meer. Hij is nog steeds een christen, maar op dit specifieke punt botst hij, niet alleen met zijn naaste, maar vooral met Christus. Wil jij blijven botsen? Wie botst loopt deuken op en stagneert in zijn geloofsleven. Je wordt geroepen tot vergeven. Je kunt het alleen in kracht die God verleent. In het zien op Christus. Door de Geest.
Mijn derde handvat is: regel spoedig een ontmoeting met deze man en een vertrouwenspersoon (bij voorkeur ds./ouderling) en spreek je haat uit, maar dan vanuit de intentie ervan verlost te worden én: ook hém van jouw haat te verlossen. Spreek openhartig over je gevoelens, maar laat het Woord triomferen. Vergeving, om Christus wil.
Gods zegen en wijsheid toegewenst.
Kand. G. A. van Ginkel
Dit artikel is beantwoord door
Kand. G.A. van Ginkel
- Geboortedatum:13-01-1958
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Maartensdijk
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Pastoraal werk te Veen, Wijk (bij Heusden) en Groenekan.
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
http://www.eo.nl/programma/deverandering/2010-2011/page/-/episode.esp?broadcast=11724840&programs=3620859
als de link het niet doet, via het programma de verandering van de eo en dan afl.bonny vd berg
Onder zielzorg, moeten we altijd vergeven.
Ik heb hetzelfde verleden, ik weet hoe ontzettend moeilijk en zwaar het allemaal is, maar vergeven doet echt leven!
Als iemand jou beschadigd heeft, ga naar God!
Vergeving is NIET: alles is vergeten.
Vergeving is NIET: de pijn is weg.
Vergeving is NIET: de dader belijdt zijn schuld en ontvangt straf
Vergeving is NIET: zonde tolereren.
Vergeving is NIET afhankelijk van de reactie van de ander.
Vergeving is NIET: je gevoelens veranderen.
Vergeving is WEL: aanvaarden/accepteren dat je leeft met de gevolgen van de zonde van een ander.
Vergeving is WEL: zeggen "Heere God, ik zal het veleden niet meer tegen hem gebruiken, niet in mijn woorden en ook niet in mijn gedachten."
Vergeving is WEL: begrijpen wat Jezus deed en in Zijn voetsporen volgen, nl: HIJ heeft ONZE zonden op Zich genomen.
Vergeving is: een wilsbesluit.
Vergeving zet JOU vrij, en doet JOU in vrijheid leven, niet de ander.
God geve je, door Zijn vergevende genade, de kracht en de wil om écht te vergeven en daardoor in vrijheid te kunnen leven.
Tracht zo te denken, dit is gebeurd, dit is mij aangedaan, maar ik wil verder met mijn leven, zonder die akelige negatieve gevoelens.
Heere, wilt U mij daarmee helpen ?
En dan gaat het ws niet in 1 keer, maar vraag er dagelijks om.
Sterkte !!
4 En indien hij zevenmaal daags tegen u zondigt, en zevenmaal daags tot u wederkeert, zeggende: Het is mij leed; zo zult gij het hem vergeven.
1Petrus 2: 23 Die, als Hij gescholden werd, niet wederschold, en als Hij leed, niet dreigde; maar gaf het over aan Dien, Die rechtvaardiglijk oordeelt;
4 En indien hij zevenmaal daags tegen u zondigt, EN ZEVENMAAL DAAGS TOT U WEDERKEERT, ZEGGENDE: HET IS MIJ LEED; zo zult gij het hem vergeven.
1Petrus 2: 23 Die, als Hij gescholden werd, niet wederschold, en als Hij leed, niet dreigde; MAAR GAF HET OVER AAN DIEN, DIE RECHTVAARDIGLIJK OORDEELT.
Het is idd zo dat er vaak geen sprake is van: ...tot u wederkeert zeggende: het is mij leed.
Maar waar staat in de Bijbel dat je eenzijdig moet vergeven?
Ik lees wel wat Jezus deed, Hij gaf het over aan Dien, die rechtvaardig oordeelt.
Dan heb je geen haat en wrok meer in je hart, integendeel.
Eerder medelijden omdat je weet dat het vreselijk is te vallen in de handen van een rechtvaardige God.
Dan kan je voor hem bidden en heb je de vergeving al klaar liggen in je hart als hij komt en het hem leed is.
Jezus bad voor zijn moordenaars: Vader vergeef hun want zij weten niet wat zij doen. Hij zei niet tegen de moordenaars: ik vergeef jullie.
Pas toen ze berouw kregen (pinksteren) hebben ze de vergeving ontvangen.
We moeten dus ten alle tijden vergevingsgezind zijn maar dat is echt iets anders dan eenzijdig vergeven.
Het lijkt wel alsof je niet voor jezelf op mag komen als je altijd meteen over vergeven begint.
Ik geloof niet dat dat Bijbels is. Die weduwe die naar de onrechtvaardige rechter ging vroeg elke dag om recht tot ze het kreeg.
Vergeven? Ja zeventig maal zevenmaal maar wel bij wederkeer en leed.
Vergeven kan in dit hele proces ook een plaats hebben, maar niet aan het begin. Pas als jij er klaar voor bent.
Als je alles doorgewerkt hebt, kan er ruimte komen voor vergeving. Begin daar niet te vroeg mee. Voor alle facetten van dit proces is tijd en ruimte nodig. Vergeving te vroeg forceren is niet heilzaam.
Als je er aan toe bent, dan dient het zich echt wel aan bij je.
