Meer dan gewone gevoelens voor een vrouw

Ds. J. Noordam / 4 reacties

09-06-2010, 16:55

Vraag

Ik zit met een groot probleem. Ik ben een vrouw van 59 jaar en ben er een jaar geleden, na een huwelijk van bijna 34 jaar, achter gekomen dat ik meer dan gewone gevoelens heb voor een vrouw. Ik heb vijf kinderen die allemaal het huis uit zijn. Ik heb mijn hele leven mijn best gedaan om het Woord van God recht te doen, maar ik kan aan dit gevoel geen weerstand bieden. Mijn man heeft me verlaten toen ik het hem vertelde en heeft het verder verteld. De gemeente kijkt me nu met de nek aan. Ik ben ten einde raad. Mijn man wil me niet meer zien, hij zegt dat ik besmet voor hem ben en ik heb nog helemaal niks gedaan! Mijn belangrijkste vraag is: als ik aan mijn gevoelens toegeef, mag ik dan nog aan het Heilig Avondmaal deelnemen? Twee kinderen van me hebben me gezegd dat ze het altijd wel hebben geweten. Hoe kan dat? Ik bid elke dag tot God of Hij deze beker aan mij wil laten voorbijgaan, maar ik wil die beker zo graag tot op de bodem leegdrinken. Help mij!


Antwoord

Geliefde zuster,

Een heel aangrijpend levensverhaal! Om zo na bijna 34 jaar huwelijk, na een eerlijke ontboezeming, aan de kant gezet te worden. Het is heel verdrietig en in en in triest! Ook al is het heel goed te begrijpen dat uw man vreselijk geschrokken is. In tegenstelling tot uw dochters heeft hij deze coming-out blijkbaar niet zien aankomen. Na een coming-out is niet de eerste, primaire reactie van de omgeving (ouders, partner, kinderen) belangrijk, maar de daarop volgende reacties. Er zijn namelijk heel duidelijk meerdere fasen te onderscheiden die de direct betrokkenen na een coming-out door maken: ontkenning, angst/woede, verzet, angst/verdriet, berusting, lethargie (vorm van ongeïntresseerdheid of inactiviteit), (al of niet) aanvaarding…

De manier waarop uw ex-man hiermee is omgegaan is op geen enkele wijze goed te praten. Ook al moet het voor hem een grote klap geweest zijn. “De gemeente kijkt me nu met de nek aan”, schrijft u. Hoe de predikant en uw ouderling hiermee zijn omgegaan, vermeldt u niet. Of ligt dat in het verlengde van de reactie van de gemeenteleden? Ik mag toch écht hopen dat dat een barmhartiger houding is geweest. Ook zou ik wel erg benieuwd zijn hoe uw verhouding op dit moment is met uw twee dochters voor wie deze ontboezeming niet onverwacht kwam. Alsmede uiteraard de drie andere kinderen. Van harte hoop ik echt dat zij u in deze uiterst verdrietige omstandigheden niet losgelaten hebben en zo mogelijk tot een steun mogen zijn. Ook al zal deze situatie voor hen bepaald niet gemakkelijk zijn.

Ik kan dan ook zo heel goed begrijpen dat u zich na dit alles heel eenzaam en ellendig voelt en duidelijk behoefte hebt aan iemand die wel aandacht en liefde geeft. En dat daarbij de lesbische gevoelens in alle heftigheid naar boven komen, is dan ook heel goed te verklaren.

De afgelopen dagen las ik het boekje “Leunend op mijn Geliefde”, met als ondertitel: “Leven met lesbische gevoelens”, omdat aan mij gevraagd is hierover een recensie te schrijven. De schrijfster Jeanette Howard worstelt al sinds haar jeugd met lesbische gevoelens. In het voorwoord schrijft Henk van Rhee, directeur van Tot Heil des Volks: “De reden voor dit initiatief (verschijning van dit boekje in Nederlandse vertaling/J.N.) ligt enerzijds in het gevoel van ongemak in evangelische en orthodoxe kerken als het gaat om homoseksualiteit of lesbisch zijn. Anderzijds is het ook een protest tegen een cultuur die niets ander te bieden heeft dan het uitleven van je gevoelens en die daarbij geen oog heeft –en soms zelf geen ruimte laat– voor christenen die de gebrokenheid van dit leven bewust onder ogen willen zien.  Jeanette Howard zoekt in een symbolische woestijntocht naar een derde weg. En die blijkt er te zijn, al zijn er hobbels en heerst er droogte. “Leunend op mijn Geliefde” is de zoektocht van een gelovige die een probleem ervaart en gaat over veel meer dan de omgang met lesbische gevoelens. De ervaringen en lessen van Jeanette Howard zijn –hoewel ze soms naar Engelse gegevens verwijst– boeiend en inspirerend voor iedereen die hier op aarde zijn weg met de Schepper van het leven zoekt”.

Als ik zo over uw zware strijd lees, dan zou ik dit boekje heel graag aan u kado willen doen. Maar omdat u anoniem via Refoweb reageert is dat natuurlijk niet mogelijk. Dus ik kan het boekje alleen maar van harte ter lezing bij u aanbevelen. Het is best mogelijk dat niet alles in dit boekje u zal aanspreekt, maar ik ben er van overtuigd dat het wel een belangrijk hulpmiddel mag zijn om als christin met deze lesbische gevoelens te leren omgaan en het met Gods hulp(!) een plaats in uw leven te geven. Zonder Zijn hulp en genade zal dat ook niet lukken! Daarom is het ook echt heel belangrijk dichtbij de Heere en Zijn genade te leven. Ook al kan ik me zo voorstellen dat na alles wat u hebt meegemaakt, de Heere soms heel ver weg lijkt. Juist als medechristenen ook nog tussen u en de Heere in zijn gaan staan.

Jeanette Howard laat zien dat alleen de bevestiging van de Heere een mens de ware Vrede en Rust in zijn/haar leven brengt. Iets wat een lesbische seksuele relatie, ook al lijkt dat op het eerste gezicht nog zo aantrekkelijk, nooit kan schenken! Ook omdat je beseft dat je daarbij de weg van Gods heilzame geboden verlaat, kan daar geen zegen op rusten. De Heere heeft Zijn geboden niet gegeven om ons te plagen of tegen te werken, maar om ons bestwil, ja zelfs met het oog op ons heil! Niemand anders dan Hij alleen weet wat goed is voor Zijn kinderen, die Hij met heel Zijn hart lief heeft. Ik hoop dat ik daarmee ook uw vraag naar het aangaan aan de Tafel des Heeren voldoende hebt beantwoord.

Heel het Woord van onze God laat zien, dat er hoop is voor hopelozen. Er is bij Hem vrede en rust voor zoekers. De Heere heelt de gebrokene van harte. Hij is barmhartig, genade, lankmoedig, geduldig en rijk aan goedertierenheid. Als één groot refrein komen we deze woorden door de hele Bijbel heen iedere keer weer tegen! Bij onze Heiland alleen zijn we met alles wat ons bezig houdt aan het juiste adres. Hij kent ons door en door (Psalm 139). De Heere Jezus weet, omdat Hij zelf Mens is geworden, hoeveel lijden, verzoekingen en strijd wij steeds weer moeten doormaken (Hebr. 4 : 15-16). Hij is de Overste Leidsman en Voleinder van het geloof, Wiens voetstappen wij achter Hem mogen drukken. Zo alleen kunnen wij het volhouden in het strijdperk van dit leven; en komen we uiteindelijk aan in het door Hem beloofde Land.

Ik wens u dan ook van harte de genade, de nabijheid en de zegen van onze grote Heiland en Zaligmaker, Jezus Christus, toe op uw verdere levensweg!

In Christus verbonden!

Met een hartelijke broedergroet,
Ds. J. Noordam, Drachten

Het boekje “Leunend op mijn Geliefde” is een uitgave van Tot Heil des Volks, Amsterdam, en is als Telos-uitgave verschenen bij Buijten & Schipperheijn. ISBN 978-90-5881-447-0. 190 pagina’s. Prijs € 16,90.

Tags in dit artikel:

geaardheid
Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. Noordam

  • Geboortedatum:
    11-09-1956
  • Kerkelijke gezindte:
    PKN (Hervormd)
  • Woon/standplaats:
    -
  • Status:
    Inactief
16 artikelen
Ds. J. Noordam

Bijzonderheden:
Emeritus

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
4 reacties
Catherine
10-06-2010 / 10:58
Het is te hopen voor deze vrouw dat haar kinderen niet hetzelfde doen als haar man ! Hij zal wel in shock geweest zijn of zo. Of er niet mee om kunnen gaan. Verschrikkelijk, wat zal deze vrouw een innerlijke strijd gekend hebben en nog steeds ! Heel veel sterkte EN wijsheid toegebeden.
Alphonsus
10-06-2010 / 12:10
Je man is nou niet bepaald het type van een strijder die samen met jou een moeilijke periode in jullie leven te lijf wil gaan. IN GOEDE EN SLECHTE TIJDEN!!
In feite is hij een vluchter voor problemen die op zijn pad komen. Aldus onvolwassen gedrag of iemand met een ego van hier tot ginder die geen begrip kan en wil opbrengen omdat zijn confortzone in discrediet is geraakt.
meboy
12-06-2010 / 10:58
Beste vragensteller,

Afwijzing in de gemeente is niet verwonderlijk, dat is meer regel dan uitzondering. Voor veel orthedox christelijke mensen zal elke keuze die je maakt meer ergenis oproepen. Ook al belijden ze soms er te willen zijn in uw strijd. Die ergenis stopt eigenlijk pas zodra u ophoudt lesbisch te zijn. En dat is niet mogelijk. Met andere woorden; stop energie in de empowerment van uwzelf. Zoek sterke fundamenten en sterke vrienden/vriendinnen. Ontdek de kracht van de liefde en gebruik haar tot welzijn van de naaste. Dat levert meer energie op dan de bodemloze put van mensen met het aanbod van energievretende neiging tot zelfverwaarlozing en zelfkastijding.
Catherine
12-06-2010 / 12:34
Meboy: ZO makkelijk is het nu ook weer niet. Zij is jaren getrouwd geweest met deze man. Dat deze haar nu zo keihard en liefdeloos afwijst, doet verschrikkelijk pijn. Zij mocht zichzelf niet (meer) zijn. Dan kun je wel vrienden zoeken, maar die kunnen je net zo goed laten vallen. Vest op prinsen geen betrouwen !

Terug in de tijd

Ik ben een meisje van zestien jaar en ik ga in het weekend altijd  naar een café. Ik weet dat dat eigenlijk niet kan. Ik probeer me wel af te sluiten voor de muziek. Ik ga er alleen heen voor de gezel...
Geen reacties
09-06-2003
In de periode na de bediening van het Heilig Avondmaal wordt er wel gesproken/gevraagd van: Hoe was het ervoor, hoe was het tijdens en hoe was het daarna? Heeft u misschien enig idee wat hiermee bedoe...
3 reacties
09-06-2011
Ik ben een vrouw van 32 jaar en ik ben tot de conclusie gekomen dat ik lesbisch ben. Inmiddels heb ik een relatie met een vrouw, in het geheim, want mijn omgeving weet niet dat ik lesbisch ben. We heb...
Geen reacties
09-06-2015
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering