Belijdenisgeschriften

Belijdenisgeschriften staan niet boven de Bijbel, maar ze zijn als het goed is wel gegrond op de Bijbel . Ze spreken immers na wat de Bijbel zegt. Wat moet er nu gebeuren met belijdenisgeschriften die niet op de Bijbel gegrond zijn? Hebben die dan nog wel bestaansrecht? En hoe belangrijk zijn de belijdenisgeschriften voor een kerk?

Terecht wordt opgemerkt dat een belijdenisgeschrift in een bepaalde verhouding tot de Schrift staat: niet boven, zelfs niet naast maar ónder (het gezag van) de Schrift. Met name in tijden van valse leerstellingen en ketterijen (bijvoorbeeld de ontkenning van de Heere Jezus als Gods Zoon) zijn belijdenisgeschriften ontstaan, die een Bijbels tegengeluid lieten horen.
 
Naast de drie kerkelijke belijdenissen (de twaalf artikelen of Apostolicum, de Belijdenis van Nicéa, en de geloofsvorm van Athanasius) kennen we ook de drie Reformatorische belijdenisgeschriften (Heidelbergse Catechismus, Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Dordtse Leerregels).
 
De  Schrift is uit God. Belijdenissen (welke dan ook!) zijn altijd uit de mens. Bedoeld en gebruikt als resonantie, weerklank, echo ván Gods Woord. Wanneer menselijke gedachten daarin de boventoon (of ondertoon) voeren, is het de vraag of belijdenisgeschriften hanteerbaar dan wel betrouwbaar zijn voor de kerk en voor het geloof.
 
Wanneer kerkelijke en reformatorische belijdenisgeschriften actueel en vanuit hun eigen actualiteit gepredikt en toegepast worden (vanuit de Schrift), zijn ze goud voor de kerk vandaag. Leerdiensten mogen gezien worden als de ruggengraat (vaste spijs) voor het (geloofs)leven van de gemeente.
 
Ds. M. F. van Binnendijk
Capelle aan den IJssel

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M.F. van Binnendijk

• Geboortedatum:
  30-11-1963
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Stadskanaal
• Status:
  Actief

170 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven