Bekeringsweg van Moorman

Tweede Paasdag hoorde ik een preek over de doop van de Moorman. Het valt me altijd op dat er zoveel wordt bijgefantaseerd wat niet in de Bijbel staat. Gisteren beweerde onze dominee (Ger. Gem.) dat Filippus de Moorman ging onderwijzen over Adam en Eva, Mozes en de tabernakel. Maar er staat dat Moorman Jesaja 53 las en hem Jezus verkondigde. In de preek werd gesteld dat Filippus begon in het paradijs. Alsof hij de Moorman de gehele Bijbel (die toen op schrift stond) even in een korte tijd kon vertellen.

Het komt op mij over dat wat een predikant zelf belangrijk vindt, hij Filippus in de mond legt. Als ik dit dan hoor, vind ik het lastig om zonder vooroordelen te luisteren. Dit blokkeert mij en dan haak ik af. Ik zit dan in de kerk met de wetenschap dat onze predikant niet erg geliefd en gewaardeerd wordt in onze gemeente(n). Hoe kun je onbevangen luisteren?

Ik worstel er mee. Ten diepste gaat het er niet om wat ik vind of voel, maar het gaat om Zijn Stem!

Beste vraagsteller,

Je begrijpt dat ik het best heel moeilijk vind om op je vraag te reageren. Ik moet een antwoord hebben op jouw weergave van de door jou gehoorde preek over de Moorman. Wanneer jullie dominee het heeft gepreekt zoals je zegt, is dat zijn uitleg en beschrijving van de bekeringsweg van de Moorman. Moet ik daar een oordeel over uitspreken? Dat kan en mag ik niet. Dan moet je beide partijen horen en nu heb ik alleen jouw weergave, die ik overigens wel serieus neem.

Voor mij is de geschiedenis over de Moorman geen complete beschrijving van de bekeringsweg van de Moorman, maar een heerlijk wonder van Gods opzoekende zondaarsliefde. God ziet die ene zondaar, zondares, die schreeuwt naar God, zoals een hert schreeuwt naar de waterstromen. Dat geeft moed en hoop wanneer je tot God roept, want terwijl jij roept is God al bezig een Filippus naar jou toe te sturen. En dat zal niet tevergeefs zijn. Waarom niet? En Filippus deed zijn mond open, en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hij hem Jezus (Handelingen 8 : 35). En welk Bijbelgedeelte spreekt er meer en duidelijker over de Heere Jezus dan Jesaja 53? 

Zie je deze Moorman? Hij is in Jeruzalem geweest om te aanbidden. Hij had in zijn land iets van de God van Israel gehoord, genoeg om in zijn hart een brandend verlangen te geven naar God, zijn lege hart roept om vervulling. Dan ga je toch naar Jeruzalem. Het centrum van de godsdienst. Het valt hem zwaar tegen, hij vindt slechts een heleboel harteloze vroomheid. En keert terug naar huis, maar wel met Gods Woord. Wat een wonderlijke leiding van de Heilige Geest. 

Zie je Filippus? Voeg je bij deze wagen. De Geest leidt Filippus naar de Moorman en hoort hem Jesaja 53:7 lezen. Van Wie zegt de profeet dit, over zichzelf of over iemand anders? Je kunt toch begrijpen dat Filippus onmiddellijk deze mogelijkheid aangreep om de Moorman van Jezus te vertellen, Hem te verkondigen. Als het geslachte Lam, dat Zich gewillig geeft om zondaren zoals wij, zoals deze Moorman te redden uit de macht van de zonden en de dood. Ook dat hoort bij Jesaja 53, niet alleen dat Hij Zichzelf gaf, maar ook waarom Hij dat deed. Verkondigde Hem Jezus, alleen Jezus en Zijn verzoenend lijden en sterven voor mensen die moeten zeggen: Ik ben ook een kind van Adam, maar Gode zij dank Hij verloste ook mij. Jesaja 53 heeft maar één grondtoon: Christus Jezus en Die gekruisigd. Jesaja 53 begint heel hoog, in het hart van God en heeft maar één doel zondaren te brengen tot de aanbidding van het Lam. De Heilige Geest opent de mond van Filippus en het hart van de Moorman en dan blijft er maar één Naam over: Jezus, Zaligmaker. En het brandende hart roept mijn Jezus, mijn Zaligmaker.

Niet wat de predikant belangrijk vindt is bepalend, maar wat het Woord ons aanreikt. Jezus uitstallen in de gemeente en het uitroepen: Komt, want alle dingen zijn gereed. Probeer zo te luisteren. Onbevangen en zonder vooroordeel. En blijf je met blokkades zitten, ga in gesprek met je dominee. Misschien kom je tot elkaar, wanneer jullie echt naar elkaar luisteren.

Worstel ermee in je gebed. Want het blijft boven alles de enige echte werkelijkheid, niet wat ik vind of voel, maar Zijn stem. De stem van onze Heere Jezus Christus, die ook jou nodigt met al je zonden en zorgen, met al je bezwaren, en die jou toeroept (Spreuken 8:17-21): “Ik heb lief, die Mij liefhebben; en die Mij vroeg zoeken, zullen Mij vinden. Rijkdom en eer is bij Mij, duurachtig goed en gerechtigheid. Mijn vrucht is beter dan uitgegraven goud, en dan dicht goud; en Mijn inkomen dan uitgelezen zilver. Ik doe wandelen op den weg der gerechtigheid, in het midden van de paden des rechts; Opdat Ik Mijn liefhebbers doe beërven dat bestendig is, en Ik zal hun schatkamers vervullen.”

Hoor je Zijn stem? Hij heeft maar één verlangen, om met zondaren te eten en te drinken. Ik denk dat de Moorman zong toen hij alleen verder reisde en het zou me niet verbazen dat hij zong in zijn eigen woorden:

Ik heb de vaste grond gevonden,
waarin mijn anker eeuwig hecht:
de dood van Christus voor de zonden,
van eeuwigheid als grond gelegd.
Die grond zal onverwrikt bestaan,
als aarde en hemel ondergaan.

Het is het eeuwige erbarmen,
dat mijn besef te boven gaat,
het zijn de liefdevolle armen,
het is zijn hart, dat openstaat.
Hij noodt de zondaar, Hij vergeeft
die Hem het hart gebroken heeft.

O afgrond, waarin alle zonden
verzinken en niet meer bestaan!
O diep geheim van Christus' wonden,
het oordeel is te niet gedaan!
O Heer, uw bloed roept voor altijd:
barmhartigheid, barmhartigheid!

Daarop wil ik gelovig bouwen,
getroost, wat mij ook wedervaart;
mij aan Gods vaderhart vertrouwen,
wanneer mijn zonde mij bezwaart.
Steeds vind ik daar opnieuw bereid
oneindige barmhartigheid.

Zing je mee?

Hartelijke groet,

C. A. Hoekman, Kapelle

Dit artikel is beantwoord door

C.A. Hoekman

• Geboortedatum:
  23-09-1943
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

103 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven