Priesterschap van de man in het gebed

Mijn vriend en ik zitten met een vraag over het samen bidden in de verkeringstijd en in het huwelijk. We vragen ons af in hoeverre het 'priester-zijn' van de man betekent dat hij altijd degene is die het gebed doet. Mag er, wanneer er samen gebeden wordt, dit evengoed door hem als door mij worden gedaan of is dat niet bijbels?

Beste vraagstelster,

Een mooie vraag. Hartelijk bedankt. Tot het priesterschap van de man in het gezin behoort m.i. inderdaad dat hij zijn gezin dagelijks hardop voorgaat in de gebeden. Het is daarom goed, dat hij zich daarin oefent reeds in zijn verkeringstijd. Vooral als hij het hardop bidden aan tafel van huis uit niet kent. Vaak zal er dan een zeker schaamtegevoel moeten worden overwonnen. Ook zal hij moeten weten, dat het niet gaat om mooie woorden en lange gebeden.

In dat gebed zullen de voorbeden een niet geringe plaats innemen. Hij draagt de noden en zorgen van de wereld om zich heen, van zijn gezin en huwelijk op het hart en brengt die voor Gods Aangezicht. Daarbij vergeet hij vooral niet zich voor Gods aangezicht te verootmoedigen en zonden te belijden (zie Jak.5:16) , bijvoorbeeld als hij bitter is geweest tegenover zijn vrouw en haar niet die eer heeft gegeven, die haar toekomt; of ook als de kinderen op een dwaalspoor zijn geraakt. Anders worden zijn gebeden verhinderd (zo het bekende huwelijksformulier). Het is dan ook in deze gezamenlijke gebeden, dat man en vrouw ook een hartelijke verbondenheid onder elkaar ervaren. Zo dragen zij elkanders lasten.

Nu spreekt de apostel Paulus (1 Tim. 2:8) wel over het bidden van de mannen in alle plaatsen en daaruit blijkt, dat mannen daarin een voortrekkersrol vervullen. Maar uit 1 Korinthe 11 blijkt, dat ook de vrouw in het doen van de gebeden in samenkomsten van de gemeente een plaats was toegekend. Onjuist lijkt het me dus,  als bijv. een vrouw wel een bijeenkomst van een vrouwenvereniging en/of jaarvergadering daarvan leidt, maar meent dat het gebed door een man moet worden gedaan.

Zo kan het ook in het gezin zijn, dat de vrouw het gebed doet. Bijvoorbeeld als haar man niet thuis is. Maar ik denk ook, dat er niets op tegen is, dat man en vrouw elkaar afwisselen of ook een deel van het gebed verrichten. Het lijkt me ook goed, dat ouders, voorafgaand aan het gebed, aan elkaar en aan de kinderen van tevoren vragen, welke dingen zij willen dat in het gebed naar voren worden gebracht. Ook is het goed kinderen aan tafel hardop te laten voorgaan in het gebed. Maar het moet natuurlijk niet zo zijn, dat de ouders dat doen omdat het gemakkelijker is en het gebed dan niet te lang duurt. Laat het vooral niet zo zijn, dat de meest vrijmoedige altijd bidt. En zeg nooit tegen een kind, dat hij ‘zo mooi’ bidden kan.

Ik hoop hiermee je vraag naar bevrediging te hebben beantwoord. Wees hartelijk gegroet en Gode bevolen. Hij hoort het gebed, al was het het gebed van een tollenaar: “O God, wees mij zondaar genadig.”

Ds. C. den Boer

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

• Geboortedatum:
  20-04-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

241 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven