Homofilie

Ds. C. den Boer / Geen reacties

30-01-2005, 00:00

Vraag

Homoseksualiteit wordt vaak gezien als een gevolg van allerlei factoren, waardoor je je mannelijkheid niet voldoende hebt kunnen ontwikkelen. Maar het is zo moeilijk om jezelf als man te accepteren als je bij jezelf geen eigenschappen kunt ontdekken die nu echt typisch mannelijk zijn. Dan is het toch ook logisch dat je je meer bij vrouwen thuisvoelt en dat je je aangetrokken voelt tot mannen? Kun je niet zeggen dat homofilie iets is wat ook aangeboren is?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Een en andermaal heb ik geantwoord op vragen betreffende homofilie op Refoweb. Ik geef daar nu eerst een korte samenvatting van.

Vandaag is het verschijnsel van de homofilie een druk besproken zaak. Mensen die homofiel geaard zijn, komen er openlijk voor uit, dat zij zo zijn en vragen respect. Het is goed -dunkt mij- om hen met dat respect tegemoet te treden. Mits die homofiele geaardheid niet aangekweekt wordt (dat komt ook voor). Intussen moeten we constateren, dat er nu eenmaal vrouwen en mannen zijn die geen of weinig aantrekkingskracht op zich voelen uitgaan van het andere geslacht. Deze gevoelens kunnen voortkomen uit een stoornis in de opvoeding. Maar soms is het inderdaad ook een aangeboren iets. Voor hen die homofiel zijn of gevoelens van die aard hebben, is het in de praktijk heel moeilijk om hun probleem te verwerken. Binnen de christelijke gemeente moeten we dan ook heel erg oppassen, dat we homofiele mensen niet vanuit de hoogte veroordelen.

Wat ik tegen jou persoonlijk zou willen zeggen, is:

Het is de Heere die ons goed geschapen heeft en Die ons ook kan leren, hoe wij met een andere geaardheid kunnen omgaan. Iemand (een homo) zei ooit, nadat hij christen was geworden: “Ik ben nog wel zo. Maar ik doe niet meer zo.” Het is heel belangrijk, dat je regelmatig in het gebed met de Heere spreekt over wat er in je binnenste omgaat en dat je Hem vraagt om beheersing van die gevoelens. Dat is een strijd. Ik versta dat. Maar in die strijd kunnen wij telkens door Gods genade meer dan overwinnaars worden.

Je zult je wellicht op zijn tijd best ook eenzaam gevoelen. Daarom raad ik je aan om goede contacten te onderhouden met leeftijdgenoten (een vriend/ vriendin). In die vriendschapsrelaties kunnen wij veel voor elkaar betekenen, ook in de acceptatie van ons ‘anders zijn’ en in de strijd tegen de dingen die je zelf ook doorziet als door God niet gewild. Bovendien wordt het gevoel, dat je eenzaam en onbegrepen door de wereld moet gaan om je ‘anders -zijn’, door elkaar te bemoedigen, omgezet in het positieve gevoel: ik ben niet alleen, ik ben er voor een ander en voor mijn vriend(in) in het bijzonder. Samen zou je ook sterker kunnen staan in de strijd tegen het uitleven van je gevoelens in een praktijk van homoseksualiteit. Soms is een huwelijk de oplossing. En zeker niet altijd is dat een mislukking. Een homofile geaardheid kan ook binnen een huwelijksrelatie wederkerig worden aanvaard (maar natuurlijk niet zonder elkaars instemming).

Bovendien lijkt het mij goed om je te wijden aan een taak in het kerkelijk leven, waardoor je de gaven die God je gegeven heeft, zinvol kunt gebruiken, tot eer van Zijn Naam en tot zegen van anderen. Jij behoeft je niet te schamen voor wat je bent. Je mag er zijn, ook  met al de gaven die de Heere je gaf. Echt waar. En de Heere kan ook jou tot een rijke zegen stellen.

Als je probleem onbeheersbaar wordt, zou ik je raden eens te vragen, of een therapie bij bijv. Eleos (Amersfoort) een oplossing voor je is.

Wel wil ik zeggen, dat de Bijbel absoluut tegen elke vorm van homoseksualiteit is. Seksualiteit is in de Bijbel een goede gave van God, door God bedoeld als een intieme en zegenrijke samenleving van man en vrouw in het huwelijk. God heeft de mens mannelijk en vrouwelijk geschapen (Gen.1:27) en heeft de begeerte van man en vrouw om door elkaar bemind en ‘bekend’ (seksueel aanvaard) te worden, in de natuur van de mens gelegd. De Heere Jezus heeft ook in die zin over het huwelijk gesproken (lees: Matth.5:27v; Mark.10:1-12). Alles wat daarvan afwijkt is in beginsel: ontaarding. Ook seksuele gemeenschap buiten het huwelijk. En homoseksualiteit is in beginsel: legalisering van die ontaarding.

In de Bijbel lezen we daarover o.a. in Genesis 19. Daar dringen de mannen van Sodom er bij Lot op aan om de gasten van Lot (NB engelen) aan hen uit te leveren, opdat zij hen seksueel zouden misbruiken. Een bewijs, dat het zondeleven in die stad schrikbarende vormen had aangenomen. Iets soortgelijks lezen we in Richteren 19:22vv. Dat het volk van God Israël ook gevaar liep als pure heidenen te gaan leven, bewijst een tekst als Leviticus 18:22 waar we lezen: “Bij een manspersoon zult gij (man) niet liggen met vrouwelijke bijligging; dit is een gruwel.” Vgl. verder 2 Kon.23:7 waar gesproken wordt over “schandjongens (aan ontucht gewijde mannen) die aan het huis des Heeren waren.”

In het Nieuwe Testament is het de apostel Paulus die in zijn brief aan de Romeinen onder de gruwelijkheden van het heidendom ook de homoseksualiteit als een groot kwaad aan de orde stelt. Kennelijk was homoseksualiteit in de Grieks-Romeinse wereld van toen een wijd verbreid kwaad. In Romeinen 1:26, 27 spreekt Paulus in dit verband over: oneerlijke bewegingen; “want ook hun vrouwen hebben het natuurlijk gebruik veranderd in het gebruik tegen nature; en insgelijks ook de mannen nalatende het natuurlijk gebruik van de vrouw, zijn verhit geworden in hun lust tegen elkander, mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende...” Vgl. 2 Petr.2:7vv; Judas :7. Daarom: “het huwelijk is eerlijk onder allen en het bed onbevlekt; maar hoereerders en overspelers zal God oordelen” (Hebr.13:4). Ook in de vroege kerk (bijv. in het geschrift de Didachè) worden wij ernstig gewaarschuwd tegen seksuele vergrijpen (Je zult je niet met jongens afgeven; dus: pedofilie).

Met het laatste gedeelte van mijn antwoord aan jou (over homoseksualiteit in de praktijk) wil ik je alleen gewezen hebben op gevaren die er voor homofielen in onze maatschappij volop aanwezig zijn. Daarvoor kunnen wij elkaar nooit genoeg waarschuwen. Maar homofiele geaardheid behoeft door Gods genade gelukkig niet te ontaarden in homoseksuele praktijken. Overweeg daarom vooral wat ik je in het eerste deel van mijn antwoord heb geschreven. Graag in alles Gode bevolen.

Ds. C. den Boer

Ds. C. den Boer

Ds. C. den Boer

Tags in dit artikel:

geaardheid
Geen reacties

Terug in de tijd

Ik ben een vrouw van 27 met een lichamelijke beperking (ik zit in een rolstoel). Nu is mijn vraag, zijn er misschien christelijke datingsites voor mensen met een beperking? Graag hoor ik hier meer van...
1 reactie
30-01-2015
Mijn man en ik zijn bijna 2,5 jaar getrouwd. In het begin hadden we allebei geen kinderwens. Nu is het zo dat ik steeds meer een kinderwens krijg, maar mijn man absoluut niet. Mijn man slikt anti-depr...
3 reacties
30-01-2017
Ik ben onder behandeling in een ziekenhuis bij de afdeling psychiatrie. Binnenkort mag ik overstappen naar het Riagg. Dat vind ik best moeilijk, omdat ik gewend ben geraakt aan mijn psychiater (vrouw)...
Geen reacties
30-01-2004
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering