Moslim wil met me trouwen

Ik kom er niet meer uit en zou mijn probleem dan ook graag bij u voorleggen. Ik ben ontzettend verliefd geraakt op een jongen van de Balkan die moslim opgevoed is. We kennen elkaar sinds april en hij heeft mij ten huwelijk gevraagd om in december met hem te trouwen. Het is wel wat snel, maar ik zou heel graag met hem verder willen gaan en een leven met hem op willen bouwen. Hij weet dat ik christelijk ben en hij is bereid om met mij mee te gaan naar de kerk en om dingen over het geloof te leren. Hij heeft al het een en ander gelezen en hij vind ons geloof goed.

Het probleem is echter dat iedereen waarschuwt tegen deze relatie. Ze zijn bang dat hij mij gebruikt voor verblijfsvergunningen, e.d. Ik heb daar zelf over gedacht maar ik geloof niet dat hij kwade bedoelingen met mij heeft. Mijn ouders daarentegen zijn zeer tegen deze relatie, maar geven hem ook geen kans. Ze willen hem niet ontmoeten. Dat komt ook wel doordat wij (hij en ik) wat problemen gehad hebben en ze geen heil in de relatie zien. Zo kan hij snel boos zijn, maar het is ook snel over. Als hij vindt dat hij fout geweest is, zal hij dat ook zeker toegeven. Ik heb wat familieleden van hem ontmoet en dat zijn eigenlijk gewoon westerse mensen die mij wel zien zitten. Ze weten dat ik christelijk ben en hebben er geen probleem mee dat mijn vriend mijn geloof zal aannemen.

Wat nog een probleem is, is het feit dat ik met deze jongen seks heb gehad en eigenlijk ook daarmee met hem verbonden ben. Het is echter niet het enige wat ons bindt. Ik hou namelijk erg veel van hem. Maar omdat iedereen tegen de relatie is weet ik het niet meer zo goed en hij wil mij niet veel tijd meer geven omdat we mijn ouders vaak genoeg gevraagd hebben om hem eens te ontmoeten, maar mijn ouders vinden uit de dingen die ik verteld heb (dat hij niet lang wil wachten, snel boos kan worden en het feit dat hij moslim is opgevoed) reden genoeg dat ik moet stoppen met deze relatie. Kunt u mij misschien helpen wat ik met deze situatie aan moet?

Beste vraagstelster,

Ik dank je voor je eerlijke vraag. Ik ga ervan uit dat je daarin alles hebt verteld over je relatie met je vriend. Graag wil ik je een paar dingen op het hart binden. Ik doe dat maar puntsgewijs. Denk over elk punt eens rustig na en doe het biddend.

a. Ga je met je probleem ook wel in het gebed naar de Heere toe? Vraag Hem ,of Hij je duidelijk wil maken wat je doen moet. En let er dan goed op, wat de Heere antwoordt. Als je geen vrede in je hart krijgt over de weg die je denkt te gaan, moet je zeker niet op die weg verdergaan.

b. Wat ik je vooreerst wil aanraden is het volgende. Eerst een persoonlijke vraag. Ben jij een christen? Dus niet: ben je christelijk (zo opgevoed misschien)? Maar wat betekent het christelijk geloof voor jou? Als het goed is immers bepaalt dat geloof heel je leven, al je doen en laten. En als jij de Heere Jezus kent als je persoonlijke Zaligmaker, dan ben je toch zeker o zo rijk?! Maar dan zal je dat geheim van je geloof ook graag delen met anderen. Stel, dat jouw vriendschap met de jongen over wie je schrijft, tot een huwelijk zou leiden, zou je dan niet ook graag willen, dat hij de Heere Jezus zelf leert kennen en in Hem als zijn Redder leert geloven? Dus je kunt er geen genoegen mee nemen, dat hij ‘desnoods christelijk’ wil worden om jou een plezier te doen. Dat geeft geen stevige basis voor een huwelijk. Als er niet meer is dan dat, zal jullie huwelijk zeker op een teleurstelling uitlopen. Jullie huwelijk kent dan immers niet een draagvlak van dezelfde waarden en normen en dat zal tot grote spanningen leiden. Of het zal betekenen, dat jij je christen-zijn vroeg of laat gaat prijsgeven.

c. Ik denk, dat je daarom aan je vriend niet alleen informatie moet geven over wat het christendom inhoudt, maar ook aan hem duidelijk moet proberen te maken wat het christelijk geloof voor jou persoonlijk betekent. Als het goed is, is dat zo belangrijk voor je dat je geen huwelijk kunt aangaan met een ongelovige. Vergeet ook maar niet dat het geloof in de God van de Bijbel een totaal ander geloof is dan het geloof in Allah (van de Koran).

d. Dat jouw vriend niet wachten kan en al seks met jou heeft gehad, terwijl je elkaar nog maar amper kent, is een slecht teken. Het is ook heel slap van jou dat je hem hebt toegestaan zo intiem met jou om te gaan. De Bijbel leert ons dat seksualiteit binnen het huwelijk thuishoort. Je hebt daar helaas op vooruit gelopen. Ik meen ook dat je vriend, als hij Moslim is opgevoed, zoiets niet met een Moslimmeisje had kunnen doen.

e. Voor een huwelijk is een echte en een hechte basis nodig. Verliefdheid behoeft nog geen liefde te zijn en gaat soms snel weer over. Voor een geslaagd huwelijk (een huwelijk met een soliede basis) is nodig dat je elkaar als man en vrouw liefhebt met een liefde die geworteld is in de liefde van Christus Jezus. Dat laatste zeg ik erbij. Want elke liefde is nog geen zelfopofferende liefde waarin je met alles wat je hebt en bent voor elkaar ter beschikking staat, in voor- en tegenspoed; totdat de dood scheiding maakt. Er is ook een liefde die uit weinig meer bestaat dan uit zelfzucht. Vraag jezelf af, of je elkaar zo liefhebt.  En die basis kan er alleen zijn, als je samen oprecht in God gelooft (dus niet: een beetje christelijk bent of zo).

f. Zou je denken, dat jullie elkaar zo -ik bedoel met een in Christus gewortelde liefde-liefhebt? En zou je dat wel kunnen, als je niet elke dag -ieder voor zich en samen- de Heere zoekt en bidt en als je niet elke zondag naar de samenkomst van de gemeente gaat om versterkt te worden in het geloof? Als dit voor jou van levensbelang is geworden, zal je met iemand voor wie die dingen van geen betekenis zijn, geen echte en hechte huwelijksgemeenschap kunnen beleven. Vroeg of laat komen daar dan de grootste problemen uit voort. Bijvoorbeeld: hoe breng je samen de dag des Heeren door? En: zou je in de opvoeding van je kinderen, als God je die geeft, wel één lijn kunnen trekken? Niet voor niets zegt de Bijbel dus, dat wij geen ander juk aan moeten trekken met de ongelovigen (2 Kor.6:14). Een paard en koe die voor een kar zijn gespannen en samen die kar moeten trekken, vormen immers ook geen goed span.

g. Een huwelijk na 8 maanden (april tot december) kennis aan elkaar te hebben, is veel te snel. Maak hem duidelijk, dat je dat niet wilt. Je bent misschien ook nog jong (al te jong om zo snel te moeten beslissen).

h. Je zult veel meer van de leefomstandigheden van je vriend moeten leren kennen dan nu het geval is. Wat is zijn beroep? Heeft hij een verblijfsvergunning in Nederland. Weet je zeker dat het hem in zijn relatie met jou niet daarom vooral gaat? En als hij legitiem in Nederland verblijft, kan je dan wel met hem tot een huwelijk komen? Wat wil hij dus eigenlijk met/van jou als jullie zouden trouwen?

i. Het is misschien het beste, dat je aan je ouders vraagt om toch een keer contact met je vriend te willen hebben. Zij kunnen jullie dan uitleggen waar hun bezwaren liggen. En daardoor zou je beter kunnen oordelen over wat je moet doen. Het is toch niet helemaal wijs van je om zonder meer je eigen weg te gaan.

Mogelijk heb je wat aan mijn antwoord.. Bid elke dag om wijsheid en inzicht om de goede weg te kunnen gaan.

Refowebpastor

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

• Geboortedatum:
  20-04-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

241 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven