Een bekende in vertrouwen nemen

Vaak ik lees ik de vragen en antwoorden van de vragenrubriek op Refoweb. Er zitten waardevolle antwoorden bij. Als ik kijk naar bepaalde vragen waar het gaat over hulpverlening rond psychische problemen etc., dan worden er meestal fijne antwoorden op gegeven. Maar wat mij heel erg tegen valt is het volgende: Er word vaak gezegd in antwoorden: "zoek een goede kennis, familielid, dominee, kerkenraadslid etc. op om die in vertrouwen te nemen." Is dat niet een beetje gemakkelijker gezegd dan gedaan? Ik zelf vind dat een beetje een soort van afschuiven van het probleem.

Voor iemand die psychische problemen heeft is het erg belangrijk dat hij gebruik maakt van goede hulpverleners: mensen die hem begrijpen, met hem kunnen meedenken en -bidden. Een van de dingen die iemand met psychische problemen vaak doet en die hij niet moet doen, is: het allemaal alleen willen opknappen. Het is goed, dat hij anderen deelgenoot maakt van zijn problemen. Alleen al als hij tegen iemand die hem begrijpt, kan uitpraten, geeft hem vaak verlichting.

Als wij in het algemeen de raad geven om de hulp in te roepen van mensen die de bekwaamheid en de bereidheid hebben om te helpen, is dat geen afschuiven van problemen op anderen. Het houdt in dat iemand niet te groot moet zijn om zich te laten helpen, als hij er alleen niet (meer) uitkomt. Zo'n hulpverlener moet dan inderdaad ook iemand zijn, die ik kan vertrouwen. En van ambtsdragers mag worden verwacht, dat zij geheim houden wat hun in vertrouwen is meegedeeld. De Bijbel zegt immers: "Draagt elkanders lasten en vervult alzo de wet van Christus" (Galaten 6:2).

Ds. C. den Boer (Barneveld)

Dit artikel is beantwoord door

Ds. C. den Boer

• Geboortedatum:
  20-04-1931
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Barneveld
• Status:
  Inactief

241 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven