Mat geloof door antidepressiva
Redactie Refoweb | 3 reacties | 13-11-2024| 09:32
Vraag
Antidepressiva: ik wilde er nooit aan, maar slik het nu een tijdje. Het maakt echt een wereld van verschil. Ik heb overal weer zin aan, terwijl ik anders vaak in bed lag. Dingen waar ik me normaal zorgen om maakte kan ik nu beter relativeren. Helaas maakt het me op het gebied van het geloof ook wat mat, zo’n houding van: lekker belangrijk… Ik kijk naar mensen vanuit een ander denken en ook preken raken me minder; ik kijk eerder op de klok.
Nu weet ik met mijn verstand dat ik een gelovige ben, dus ik blijf me bezig houden met de dingen van God, want ik wil Hem niet kwijt. Maar mijn gevoel zegt: niks boeiends aan!! Wat mag ik hier over denken? En wat vindt God hiervan?
Antwoord
Dat is te lezen in deze artikelen:
Dit artikel is beantwoord door
Redactie Refoweb
Bijzonderheden:
Mailadres: vragen@refoweb.nl
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
3 reacties
kejak
13-11-2024
/ 10:40
Je verhaal is herkenbaar. Ik heb zelf een tijdje antidepressiva gehad en aan de ene kant was dat fantastisch vergeleken met het diepe dal waar ik in zat maar aan de andere kant voelde het heel onnatuurlijk dat je emoties zo afvlakten. Dat dan ook je geloof oppervlakkiger kan worden is geen verrassing.
Rembrand
14-11-2024
/ 09:33
Dankzij een anti deprepressievum heeft u gelukkig overal weer zin aan en kunt u beter relativeren. Dat klink niet mat of afgevlakt.
Misschien heeft u het gevoel dat u verloren tijd wilt inhalen en wilt genieten van de dagelijkse activiteiten. Kerkgang voelt dan even als tijdverspilling
Waarschijnlijk zal dit in de loop van de tijd normaliseren , maar dat heeft u uiteindelijk zelf in de hand.
Misschien heeft u het gevoel dat u verloren tijd wilt inhalen en wilt genieten van de dagelijkse activiteiten. Kerkgang voelt dan even als tijdverspilling
Waarschijnlijk zal dit in de loop van de tijd normaliseren , maar dat heeft u uiteindelijk zelf in de hand.
Huisje_op_de_hei
15-11-2024
/ 11:51
Ik wilde er ook beslist niet aan. Aan de antidepressiva. Maar op een gegeven moment moest ik wel. De reden waarom ik ze slik is om angsten en paniek onder controle te houden. Doe ik dat niet dan word het leven voor mij maar ook voor anderen om mij heen te zwaar.
Zelf was ik bang om juist géén emoties meer te voelen. Dat ik een soort robot zou worden. Maar gelukkig is dat niet het geval. Ik ben blij te kunnen melden dat ik ondanks de medicijnen toch nog wel kan lachen, huilen en ook boos kan worden.
Ik lees dat de vraagsteller God niet kwijt wil raken. Dus dat verlangen is er in ieder geval en dat lijkt mij positief! Een relatie komt altijd van twee kanten. Dus al lukt het jou niet om te geloven dan is God er ook nog.
Zelf was ik bang om juist géén emoties meer te voelen. Dat ik een soort robot zou worden. Maar gelukkig is dat niet het geval. Ik ben blij te kunnen melden dat ik ondanks de medicijnen toch nog wel kan lachen, huilen en ook boos kan worden.
Ik lees dat de vraagsteller God niet kwijt wil raken. Dus dat verlangen is er in ieder geval en dat lijkt mij positief! Een relatie komt altijd van twee kanten. Dus al lukt het jou niet om te geloven dan is God er ook nog.
