Vraag
Is het geoorloofd als christen medicijnen te gebruiken die gevoelens afzwakken en dus ook je gevoelens m.b.t. het geloof. Als je een been breekt neem je ook medicijnen tegen de pijn, maar als het bijvoorbeeld iets psychisch betreft beinvloed je dus je geest en dat lijkt mij een ander verhaal. Is daar iets over te zeggen? Ik ben manisch depressief en gebruik dus medicijnen. Maar dit wil ik eigenlijk niet en voel me er niet lekker bij. Ik ben dus eigenlijk afhankelijk van de medicijnen en ervaar daardoor niet afhankelijk van de Heere te (willen) zijn. Is het fout om zo te denken?
Antwoord
Aan de ene kant ben je manisch depressief, wat buitengewoon onprettig is. Aan de andere kant gebruik je medicijnen, wat je buitengewoon onprettig vindt.
Je vraag duidt echter nog op wat anders: "Kan mijn geloofsleven lijden onder medicijngebruik?" Of misschien bedoel je: "Kan mijn geloofsleven schade lijden vanwege medicijngebruik?" Naar mijn mening schrijft een huisarts bij depressiviteit normaliter antidepressiva voor, wat kan resulteren in bijvoorbeeld paroxetine. Dit soort medicijnen schaadt noch de persoonlijkheid noch het denkvermogen noch de wilsbekwaamheid.
Wel worden de fysieke energievelden (die zich 'weglekken' vanwege angsten en somberte) anders en beter verdeeld (gekanaliseerd) wat bij de patiënt bij tijden een gevoel geeft van niet gefocust zijn, minder alert zijn, je veel kalmer voelen, 's avond meer actief zijn enz. (afhankelijk van de dosering). Naar mijn inzicht heeft het gebruik van antidepressiva geen invloed op de geloofsbeleving, omdat het denk- en voelvermogen niet worden aangetast.
In mijn pastorale ervaring heb ik echter wel een aantal cases meegemaakt waarbij stervenden tot kort voor hun sterven (en zo ver als mogelijk inzake pijnbestrijding) morfine weigerden te ontvangen, om hun geest niet te laten vertroebelen en "helder naar God te houden." Ik heb daar diep respect voor. Al mogen we ook in deze erop vertrouwen dat de Heere ook in zulke momenten en bij zulke beslissingen Zijn handen niet loslaat van Zijn "levenswerk", zelfs in ons "stervenswerk".
Ik zou willen adviseren om ook zeker met je huisarts (als hij/zij open staat voor geloofsbeleving) dit onderwerp aan te snijden.
Ds. M. F. van Binnendijk
Dit artikel is beantwoord door
Ds. M.F. van Binnendijk
- Geboortedatum:30-11-1963
- Kerkelijke gezindte:PKN (Hervormd)
- Woon/standplaats:Stadskanaal
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Lees ook: het weblog 'Dominee in de bajes'
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
<i>Reageren op een antwoord is mogelijk mits de reactie iets toevoegt en niet in strijd is met het antwoord van de deskundige. Vraagstellers zijn niet gebaat bij tegenstrijdige reacties en bovendien vinden we het ongepast ten opzichte van de deskundige die zijn/haar vrije tijd ter beschikking stelt om onze bezoekers te helpen. Voor discussies is er het forum.</i>
Mijns inziens heeft God ons het verstand en de middelen gegeven om medicijnen te kunnen 'maken'/samenstellen die helpen tegen verschillende dingen. Ook voor manische depressie dus. Ik denk dat je geloofsleven er veel sterker onder lijdt als je (steeds) manisch bent, want mijn ervaring is dat een manisch persoon niet echt om God kraait (kan natuurlijk bij jou anders zijn).
Mijn vriend is manisch depressief, op het moment manisch (waarschijnlijk omdat z'n medicijnen niet goed werken, hij gaat nu weer terug over op de lithium).
Het duurt nu zo'n 6 weken al zonder verbetering, hij is al 3,5 week opgenomen op een gesloten afdeling en wij (vriendin, familie, vrienden) zijn allemaal helemaal op.
Doe dit jezelf en je familie/vrienden/geliefde niet aan door te stoppen met je medicijnen, ik weet niet of dat het waard is..
Is de vraagbeantwoorder overigens wel bekend met het ziektebeeld manische depressiviteit? (Niet als aanval bedoelt)
Tot slot, sorry als ik scherp ben, maar dit is een gevoelig vraagje ;)
De link die ik gaf naar de documentaire is ECHT heel belangrijk. Het zou vele mensen kunnen behoeden voor veel kwaad wat wordt aangericht door medicatie tegen 'psychische afwijkingen' waarvan wetenschappelijk onderzoek ontbreekt.
Dit zeg ik niet, maar dat zeggen tal van hotemetoten in de psychiatrie! (op de bewuste documentaire) Wat wel is aangetoond (inmiddels) dat psychofarmaca zeer vele bijwerkingen hebben zoals zelfmoordneigingen, depressie, angst, stemmingsstoornissen, etc.
Ik wil niet stoken of iemand kwetsen, alleen maar helpen!
Maar ja.
Inderdaad het stukje wat Donald al heeft geciteerd, raakt kant nog wal. Ik zou vraagbeantwoorder willen adviseren om even te googlen op werking/bijwerking van het medicijn dat hij aanhaalt! Paroxetine kan depressie en zelfmoordneigingen in de eerste weken van gebruik versterken, tevens kan je er slaperig/suf van worden.
Het is niet zo onschuldig als het lijkt!
Het is erg vreemd dat al deze middelen zonder vragen wordt geslikt!
Vragensteller, ik wil je heel veel wijsheid toewensen in de beslissing die je gaat nemen. In Gods Woord staat het zo mooi beschreven in Psalm 18. Die kracht in Hem wens ik je van harte toe!
Refoweb: Mag deze reactie blijven staan? Het is goed dat men elkaar opscherpe in GodsWoord, wat hier, gelukkig, veelvuldig gebeurt. Maar het is ook goed om elkaar in deze zaken op te scherpen!! Bedankt
Waarom kunnen de mensen dit niet, ze worden ziek en gaan dood.
Waarom kan een hond zich wel aan de 10 geboden houden en wij mensen niet?
Mijn tekkel is, net als de meeste honden, een zeer lieve hond. Trouwer dan trouw, dat God zoiets heeft geschapen, de tekkel is een geschenk van God.
Helaas worden tekkels ook ziek en gaan dood. Net als mensen.
Iedereen weet toch dat we ons niet (meer) aan de 10 geboden kunnen houden? Gelukkig heeft God Zijn Zoon gezonden om ons te redden, van het EEUWIGE verderf, we gaan dan niet dood (glukkig) maar reizen af naar het Vaderhuis! Het wil niet zeggen dat als we in Hem geloven dat we niet meer ziek worden. Ik zou de laatste zijn die dat stelde....
Vragensteller stelt een hele moeilijke vraag, met een heel moeilijk dilemma.
Mijn antwoord was bedoelt om elkaar ook in deze dingen op te scherpen.
Heb je psalm 18 gelezen?
