Vol huis

We kregen binnen zes jaar vier kinderen. Daarmee is ons (relatief kleine) huis helemaal vol. We hebben geen zolder. De vraag is: hoe ga je dan nu verder? Zuinig leven kunnen we goed, maar het huis kan niet groter worden. Dus wat dan? Verhuizen op één inkomen in deze tijd en in onze regio is een onmogelijkheid, dus dan maar weer gaan werken als moeder? Anticonceptie gebruiken want een vijfde past nergens meer? Een financieel x-jarenplan maken tot een verhuizing mogelijk is?

Of gewoon niets veranderen en op den duur vanzelf er tegenaan lopen dat het niet meer past in ons huis (tieners van verschillend geslacht op dezelfde kamer is niet wenselijk, de kamers zijn te klein om het anders in te delen), en dan? En (hoe) botst bijvoorbeeld wel actief zorgen en keuzes maken waardoor een groter huis op den duur toch kan, met het vertrouwen dat God je leven leidt?

Beste vraagsteller,

De vragen die je stelt zijn op zich allemaal het overwegen waard! Maar ja, ik kan er natuurlijk niet zomaar één uit pakken die hèt antwoord vormt. Bespreek een en ander met je partner. Maak lijstjes met voor en tegen bij elk argument. En vooral: jullie hebben je gezin zoals het nú is, dus dáár ligt de verantwoordelijkheid.

‘Kinderen op de wereld zetten’ (ja, zeker: van de Heere gekregen!) is één, ze gróótbrengen is een heel eigen opgave. Vooral als je de kinderen opvoedt ‘in de vreze des Heeren’. Een groot of klein huis is dan een gegeven: met de ruimte creatief omgaan is de kunst. Zuinig leven kunnen jullie, zoals je schrijft, maar besparen door níét uit te geven is eveneens een uitdaging (ben je zelf handig en/of is je echtgenoot een doe-het-zelver, let je bij de boodschappen op aanbiedingen, is een moestuin(tje) mogelijk? Dat soort dingen.).

In je brief lees ik tegenstellingen die er niet zijn: verhuizen op één inkomen in deze tijd en in onze regio is een onmogelijkheid, dus dan maar weer gaan werken als moeder? Als het op verhuizen aankomt zijn er bijvoorbeeld méér regio’s of je kijkt naar een ‘klushuis’. Wellicht opent het heel serieus naar meerdere opties kijken onverwachte mogelijkheden.

Gaan werken hoeft geen tegenstelling te zijn, maar misschien wèl een optie om nader te onderzoeken! Een financieel plan maken is áltijd een goed idee, waar de mogelijkheid van een werkende moeder goed in zou kunnen passen. Overigens: ook als je níet buiten de deur werkt heb je invloed op de gezinsfinanciën! Misschien niet door ìnkomsten, maar zeker door úitgaven!

Ook de volgende regel in je brief: “Anticonceptie gebruiken want een vijfde past nergens meer?” vind ik wel erg zwart-wit! Je kunt als mens niet alle dingen naar je hand zetten, maar je mag zéker je hemelse Vader vragen om te zorgen. Je héle leven heeft toch te maken met het vertrouwen dat God je leven leidt? Betekent dat dan ‘afwachten’: lees lijdzaam toezien en je min of meer slachtoffer van de omstandigheden voelen? Nee, zeker niet! Bidden en werken gaan samen. Je hebt immers ook je verstand gekregen, je creativiteit in denken én uitvoeren! Met áltijd de vraag: Heere, help mij om zó te leven als U dat van mij vraagt.

Tenslotte je laatste zin: “En (hoe) botst bijvoorbeeld wel actief zorgen en keuzes maken waardoor een groter huis op den duur toch kan, met het vertrouwen dat God je leven leidt?” Op de een of andere manier lijk je gefocust op ‘een groter huis’. Dat kan -ik kan niet bekijken hoe klein en vol je huidige woning is!- maar van meer ruimte word je niet gelukkig. Dan heb je zó weer allerlei spullen die je meent nodig te hebben. Nee, het gaat om iets heel anders. Lééf je met de altijd terugkerende vraag die ik hierboven noemde? Dat is wellicht confronterend, maar denk dáár eens over na en praat erover met man, kinderen, familie, ouderling, dominee, bij de Bijbelstudiekring.

Marijke Rots