Geen slechtere kerk dan PKN

Ik ben belijdend lid van een van de afgescheiden kerken. Ik geloof dat de afgescheiden kerken de plicht hebben zich weer aan te sluiten bij de Hervormde Kerk zodra dit kan zonder principes aan de kant te hoeven zetten of af te wijken van de belijdenisgeschriften. Heeft elk lid persoonlijk die plicht ook? Of moet ik me voegen bij de koers van mijn eigen kerkverband? Of is er een afweging tussen deze twee afhankelijk van de situatie in mijn kerkverband?

Ik stel deze vraag als iemand die door de jaren heen steeds meer verwantschap is gaan voelen met de Hervormde Kerk. Er is ruimte voor een eenvoudige Evangelieverkondiging waar ik in mijn eigen kerkverband jaloers op kan zijn. Ik merk dat predikanten onbevreesd en ongedwongen op de kansel kunnen staan en zich vrij kunnen maken van het bloed van de gemeente dat van hun hand geëist zal worden. Er is ook nog steeds de ruimte om de Bijbelse leer ook op zedelijk gebied zonder compromis te brengen. Als ik gedurende de week preken luister zijn dit meestal preken van Hervormde of Hersteld Hervormde predikanten. Dit alles zet mij wel aan het denken.

Welke kerk moet een mens kiezen? Die vraag heeft mij in de loop van ruim 50 jaar meerdere malen bereikt en op die vraag heb ik ook voor mezelf vele malen naar een antwoord zitten zoeken. Laat ik vanuit die laatste gezichtshoek een antwoord geven op de gestelde vragen.
 
Ik ben zelf PKN-hervormd. Hoe kwam ik daar terecht? Heel eenvoudig: ik ben hervormd geboren! Opgegroeid in een plaatselijke hervormde gemeente, die rechtzinnig gereformeerd en bevindelijk georiënteerd was. Daar bewaar ik nog altijd goede herinneringen aan, bij alle tekorten en gebreken die er ook in die tijd al te vinden waren. Daar heeft de Heere mij ook tot het predikambt geroepen. Een halve eeuw ben ik als predikant in dergelijke hervormde gemeenten beroepen geweest en bevestigd geworden.

Keek ik nooit over de kerkmuren heen naar gemeenten die ook rechtzinnig gereformeerd en bevindelijk waren? Zeer zeker wel! Enerzijds was ik wel eens jaloers op de meer belijnde gang van zaken van zaken daar, anderzijds wekte de aldaar soms heersende "mottenballensfeer" bij mij de indruk dat het in een hervormde gemeente zo gek nog niet was. De eerste 25 jaar als predikant maakte ik wel de lange aanloop naar "Samen-op-weg" mee. In die tijd zat ik drie verschillende perioden lang in de hervormde synode. Heb me al die jaren fel verzet tegen de beoogde vorm en wijze van vereniging. Ik was dan ook een van de twee oprichters van het "Comité tot behoud van de hervormde kerk". De grondslag van de beoogde nieuwe kerk deugde namelijk voor geen vijf centen!

Toch ben ik niet meegegaan naar de Hersteld Hervormde Kerk. Waarom niet? Omdat ik tot het inzicht gekomen was dat afscheiden geen zin heeft, niet helpt, de duivel in de kaart speelt en van groter belang: niet màg! De Heere heeft hier op aarde Zijn kerk uit genade geschonken. Die heeft in alle landen, waarin het Evangelie mensen bekeerde, een bepaalde organisatievorm aangenomen. In de Middeleeuwen dwaalde de kerk weg van haar Bijbels fundament. De door de Heere verwekte reformatoren verhieven terecht hun protest. Ze probeerden op allerlei manieren de kerk weer op het rechte pad terug te brengen. Soms met bar weinig succes. Dan was er alle reden om zich af te scheiden en de kerk opnieuw te starten. Maar afscheiden deden ze nooit. Wel werden de reformatoren uit de kerk verbannen en gegooid! Waar de reformatie gelukte, zetten ze de aloude kerk voort als gelouterde christelijke gemeente, zoals in Nederland: de hervormde kerk.
 
Was de zaak daar dan weer gezond en gelukt? Nee, ketterijen raak je nooit kwijt, leert Gods Woord al duidelijk in Oude en Nieuwe Testament! De laatste eeuwen werd de hervormde kerk opnieuw overspoeld door allerlei wind van leer. Maar wij mensen houden de zaak niet recht. Wij zijn alleen maar de oorzaak van steeds hernieuwd verval! Maar de Heere zal Zijn kerk bewaren. En daarbij werkt Hij dwars door en ondanks alle menselijke vijandschap en ‘hulp’ heen. Nog steeds mag ik merken dat de Heere in de achtergebleven hervormde gemeenten zondaren bekeert en zaligt. Daarom ben ik ook nog altijd hervormd gebleven, al preek ik in alle gemoedsrust ook wel buiten de grenzen van de PKN.

Wat ik van de PKN vind? Ik beschouw de bovenplaatselijke PKN-organisatie als een soort noodzakelijke ‘technische dienst’ met een vaak heel ongeestelijk gedoe. Maar ik wens trouw te blijven aan de achtergebleven hervormde gemeenten.

Kortom: er is in mijn ogen geen slechtere kerk dan de PKN en de aldaar achtergebleven brokstukken van hervormde gemeenten. Maar ik weet helaas geen betere...

Ik schrijf niemand hierbij de weg voor die hij of zij te gaan heeft, maar ik hoop wel dat allen die worstelen met de kerkelijke verdeeldheid aan deze ontboezeming wat hebben!
 
Met een hartelijke groet,
Ds. M. Baan

Dit artikel is beantwoord door

Ds. M. Baan

• Geboortedatum:
  16-02-1946
• Kerkelijke gezindte:
  PKN (Hervormd)
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Actief

116 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven