Bang voor afglijden

Ik heb angst om een Salomo of Gideon blijken te zijn. Zij wisten ook van Gods leiding in hun leven maar gleden af. Of mag ik bij de dag leven zonder teveel vooruit te willen (kijken/denken)? Mag ik me ook aan de belofte van Jezus vasthouden, namelijk Zijn gebed dat mijn geloof niet zal ophouden en niemand me uit Zijn hand kan rukken? Dit niet uit (goedkope) gemakzucht maar wel als troost of zelfs houvast?

Op zich is het al een goed teken dat je bang bent om een Salomo of een Gideon te zijn. Toch is die angst wel te begrijpen. Je ziet namelijk wel meer mensen die in hun leven goed begonnen, maar verkeerd eindigden. Dan denken we aan Saul, Judas, Demas en anderen. Nu worden deze mensen (ook Salomo en Gideon dus) ons voorgehouden om niet die weg van zonde en ongeloof op te gaan. Niemand is daar te goed voor. Deze personen uit de Bijbel zijn allerlei waarschuwingsborden langs gegaan, maar hebben die genegeerd. Laat dat met jou niet gebeuren. Vandaar dat ik schreef dat ik blij ben dat je bang bent voor de weg van Salomo of Gideon. Juist dat brengt je steeds weer terug bij Hem Die tegen Petrus zei: Ik heb voor je gebeden dat je geloof niet zal ophouden.

Nu, we weten van de verloochening van Petrus. Niet best dat hij die weg inging. Toch kwam hij tot inkeer en bekeerde zich tot God. En dan is er een God Die niet genadeloos met je afrekent, maar je in liefde wil aanzien. Dat mag de troost zijn voor allen die bang zijn een verkeerde weg op te gaan, maar zich vastgehouden mogen weten door Gods genade. Deze troost en dit houvast wens ik je toe. Dan mag je weten, hoe er ook aan je gerukt wordt, dat je nooit uit de hand van de Heere gerukt kan worden.

Ds. R. W. van Mourik