Worstelen met mijn psyche en geloof

Een vraag aan ds. J. IJsselstein. Ik las via de website van het RD in een artikel dat u, voordat u toegelaten werd tot de Theologische School, psychiater was in het UMC. Ik worstel erg met veel psychische of psychiatrische complexe problematiek; er is sprake van psychische comorbiditeit.

Nu zei mijn eigen dominee (ook Ger. Gem.) dat als je psychisch niet goed in je vel zit om maar zo te zeggen, dat er (vrij vertaald) dan weinig voor nodig is om je ook geestelijk onderuit te halen. Zelf worstel ik enorm met psyche en geloof. Alles wat de Heere gegeven had lijkt weg te zijn. Vragen, als heb ik me bedrogen voor de eeuwigheid, heb ik me dan toch een oordeel gegeten en gedronken, of is het dan echt allemaal van mezelf en niet van de Heere...? Heel veel heel moeilijke vragen. Hoe kom ik weer uit deze put? Hoe komt het weer goed tussen de Heere en mij, ik heb zo last van die boezemzonde. Ik doe er de Heere zoveel verdriet mee. De brug naar de wereld zou helemaal opgehaald moeten zijn, maar de zonde is zo verschrikkelijk sterk.

Nog een andere vraag aangezien u psychiater geweest bent. Ik heb een poosje kortwerkend methylfenidaat gebruikt, maar had teveel last van de rebounds en was vooral ‘s avonds erg hyper en kon dan niet of slecht slapen. Toen een poosje Temazepam gebruikt. Dat werkte heel erg goed, alleen is het zo verslavend. Na vier weken bijna gestopt. Nu wil ik met methylfenidaat met verlengde afgifte gaan starten. Wel eerst het merk Mylan; een puur financiële kwestie. Dit merk heeft de apotheek volgens mij gekozen en wordt wel vergoed, concerta niet. Mocht het merk mylan toch te kort werken, kan ik volgens de psychiater altijd nog kinecteen proberen. Maar wat als ik weer last krijg van inslaapproblemen? Melatonine is denk ik ook geen optie. En zonder methylfenidaat is helemaal geen optie, blijkt na een ruime halve week stoppen. Wat zou u adviseren? 

Een zoekende, tobbende, worstelende jongvolwassene (vrouw).

Beste briefschrijver, 

Ik zie in je brief een paar vragen. Laat ik ze een voor een proberen te beantwoorden. 

a. Je eigen dominee zegt het ook: “Als je niet goed in je vel zit, kan je geestelijk onderuitgaan.” Ik denk dat dat waar is. Het is goed om te proberen daar helder over te denken. We zijn mensen met gedachten en met gevoel. Het geloof zelf is zeker niet een kwestie van gevoel, maar er komt wel gevoel bij kijken. En als je stemming somber is of je gevoel instabiel, dan heeft dat gevolgen voor dingen als: durven vertrouwen of kunnen geloven. Hoe geloof en gevoel precies door elkaar lopen, dat is moeilijk te zeggen, maar houd voor jezelf vast: hoe je je psychisch voelt, dat kan zeker ook gevolgen hebben voor hoe je je geestelijk voelt. 

b. Alles wat de Heere je gegeven had, lijkt weg, schrijf je. Je zit in de put, in een put vol van moeilijke vragen. De eerste zin “wat de Heere gegeven had”, is er gelukkig nog wel. Dat verandert niet door hoe wij ons voelen. Want de Heere verandert niet. Maar wel wat we daar nog van kunnen bezien. 
Daarbij moet je wel bedenken dat het dienen van de Heere altijd gepaard gaat met geestelijke strijd en aanvechting. De duivel wil ons niet kwijt, die wil ons terug hebben. De Heere leert ons ook iets van de bedrieglijkheid van ons hart dat ook nog zo makkelijk in de zonde valt. Terwijl we het niet willen. Je hoort het Paulus zeggen: “Het goede dat ik wil, dat doe ik niet, maar het kwade, dat ik niet wil, dat wel.” Misschien is er in je omgeving een kind van God, liefst ook met een beetje levenservaring, met wie je dit soort dingen kan bespreken. 

Maar leg deze dingen vooral biddend bij de Heere neer. Misschien met de woorden van Petrus: “Heere, U weet alle dingen.” Met de vraag: “Heere, wilt U een beetje orde scheppen in de chaos in mijn hoofd en in mijn hart? Help me toch in mijn strijd tegen de zonde. Want ik kan geen ogenblik staande blijven in eigen kracht. En lost U toch alstublieft mijn vragen op. Zegt U tot mijn ziel: Ik ben uw heil alleen?”

Met twijfel, met zonde, met het-niet-meer-weten, mag je terecht komen aan de voeten van de Heere Jezus. Het geeft niet, als je geen mooi gebed kan bidden. De dingen kunnen zo overhoop liggen. Maar juist dan mogen we ons aan de voeten van de Heere neerleggen. Niet per se met heldere vragen, dat hoeft niet. Maar met de zucht: “Heere, help me hieruit! Zone Davids, ontferm U over mij.”
 
Verder zou ik je aan willen raden om in de Bijbel bijvoorbeeld de Psalmen te lezen. De meeste psalmen zijn niet lang, je kan ze proberen te lezen en te overdenken. Daarin kom je mensen tegen, met gevoel: met verdriet, met nood en aanvechting. Je leest hoe ze in de nood zitten, maar ook hoe de Heere hen eruit helpt. Zo wil de Heere je middelijkerwijs ook helpen om uit de nood te komen. En vergeet niet dat je die psalmen ook mag zingen. Zo zijn ze ook bedoeld. Wel doorzingen dan, niet alleen over de nood, maar ook over de redding van de Heere.

c. Helaas kan ik je wat medicijnen betreft niet adviseren. Daarvoor moet je iemand persoonlijk kennen. Dat is iets voor je behandelaars. Ingewikkeld is het wel, zo te lezen. Probeer met je behandelaars een duidelijk lijn af te spreken en die ook te volgen. Met een goed plan, komt er soms ook wat meer rust in je leven. 
 
Sterkte met alles. De Heere is nabij de ziel die tot Hem zucht. 

Ds. J. IJsselstein

Dit artikel is beantwoord door

Ds. J. IJsselstein

• Geboortedatum:
  14-07-1965
• Kerkelijke gezindte:
  Gereformeerde Gemeenten
• Woon/standplaats:
  Kapelle
• Status:
  Actief

19 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven