Vraag
Erg bedankt voor de tijd die u in mijn vraag 'Dwangstoornis of beproeving' heeft gestoken. Het heeft mij wel weer wat rust gebracht. Ik heb veel gebeden om antwoorden en het wordt mij steeds duidelijker wat die gevoelens nou precies betekenen.
Ik ben wel bezig met 40 dagen vasten en durf niet zoveel te eten. Ik neem aan wat mij wordt aangeboden, maar zou zelf niet echt iets durven te pakken. Ik vertrouw op God en krijg ook wat ik nodig heb. Ik wacht af en het eten wordt mij geschonken. Ik ben alleen bang dat ik ook na het vasten geen ongezond eten mag hebben, omdat ik bang ben dat het iets werelds is. Ik probeer het nog te leren en vertrouw op antwoord, door te bidden. Verder wil ik mij er ook niet te erg mee bezig houden.
Antwoord
Beste vraagstelster,
Nog even een korte reactie op je eetpatroon. Je neemt alleen wat je aangeboden wordt. Het is eigenlijk zo dat de Heere het altijd is die je alles aanbiedt. Ook als je het zelf uit de kast haalt, is het de Heere die het je geeft. Dat geeft al veel vrijmoedigheid om alles te eten wat je nodig hebt.
Ik ga daar even op in, omdat het bekend is dat eten en drinken soms op jouw leeftijd problemen geeft. Ik zou er nog aan willen toevoegen wat de Bijbel ons daarover zegt. Je hebt gelijk dat Gods Woord wel spreekt over vasten. In de Roomse kerk kent men dat ook nog, na het carnaval. Dat leidt nog wel eens tot onmatigheid. Dit vasten moet dan een geestelijke achtergrond hebben en het moet ook samengaan met een onthouding van allerlei andere dingen. Lees maar wat Jesaja 58 daar over zegt.
Maar de doorgaande lijn is dat we genoeg te eten nemen. Denk aan het manna dat dagelijks rond de tenten van het volk viel. Denk ook dat Jezus tweemaal het hongerende volk heeft verzadigd. Hij wil dus wel dat we in normale omstandigheden geen honger lijden.
Hij heeft ook leren bidden om het dagelijkse brood. Je moet dat dus op de vaste tijden nemen. Dat zou ik je aanraden. De Heere vraagt dus echt niet van je dat je niet eet. Het woord “genoeg” heeft ook te maken met ons voedsel (Spreuken 26:15). Je mag eten totdat je genoeg hebt. Niet overmatig, want dan werkt het verkeerd. Het woord “verzadigd” staat er ook in dit verband.
Lees eens de mooie en rijke woorden uit Spreuken 9:1-5. Verder lees je nergens in de Bijbel, dat de Heere ons vraagt niet te eten. Je moet integendeel juist wel denken om je gezondheid. Dat is Bijbelse opdracht. Zie ook 1 Korinthe 10:25.
Kortom, ik raad je aan gewoon geregeld te eten. Dan voldoen we aan de bedoeling van het Onze Vader. De neiging om niet te eten, is dus ook eigenlijk een stem die uit je eigen hart komt. Het wijst niet op de wil van de Heere.
Verder mag je van harte vertrouwen op de Heere, Die je weg leiden wil en al. Ken Hem in al je wegen en Hij zal je paden recht maken.
Hartelijke groet,
Ds. P. Roos
Naschrift redactie: De Bijbel wil niet alleen dat we geestelijk gezond leven, maar ook lichamelijk gezond. Om daarin een goed evenwicht te vinden is het volgens ons goed om ook eens met een christen-psycholoog te praten. Je kunt bij je eigen huisarts daarvoor een verwijzing halen.
Dit artikel is beantwoord door
Ds. P. Roos
- Geboortedatum:29-10-1938
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Veenendaal
- Status:Inactief
Bijzonderheden:
Ds. P. Roos is overleden op 26-10-2021.
Bekijk ook:
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Beide vragen heb ik gelezen.
Naast de theologische component van je vraag, waar je waardevolle antwoorden op kreeg, denk ik dat er ook een psychologische component aan je vraag zit.
Daarvoor moet je niet bij een predikant zijn maar bij een psycholoog/psychiater/psychotherapeut.
Voor mij is het duidelijk dat je de ene dwang inwisselt voor een andere dwang en als je daar rust over hebt gekregen komt er wel weer een nieuwe dwang opzetten.
Dat gaat niet vanzelf over dus ga naar je huisarts en vertel wat er in je gedachten allemaal gebeurt. Dat is NIET raar of gek en hij/zij zal je er alleen maar mee willen helpen en je daarom doorverwijzen.
