Dwangstoornis of beproeving

Ik ben een meisje 13 jaar, hou van God en ben Hem eeuwig dankbaar. Mijn familie gelooft niet/weinig, dus kan amper bij hen om hulp vragen en heb dringend uw hulp nodig! Ik heb een tijdje last gehad van een dwangstoornis. Sinds ik God heb ontmoet is dit een stuk minder geworden. Nu ik mij al een tijdje erg dicht bij God voel, krijg ik vaak het gevoel dat ik door Hem op de proef word gesteld: zo moet ik erg hard roepen dat ik van God hou, alhoewel Hij wel weet hoeveel ik van hem hou. Ergens krijg ik het gevoel dat als ik dit niet doe, God niet van mij houdt. Of dit nou een terugval is op de dwangstoornis, weet ik niet. Ik weet niet of dit bij de proef hoort, of dat dit een beproeving is wat God mij heeft gegeven om te leren een onderscheid te maken tussen dwangstoornis en Zijn beproeving en dat ik dit voor Hem over moet hebben. Of is dit nou juist een kwade stem? Of van mijzelf?

Ook heb ik twee stemmen in mijn hoofd. Het ene had ik nog toen ik net een christen was. Ik voelde me toen nog erg onderdrukt. Eerst las ik de Bijbel altijd onder rust, later had ik het gevoel dat als ik bijvoorbeeld niet acht hoofdstukken uit de Bijbel las, ik een slechte christen was. Later bad ik om meer rust en een antwoord. Dit gebeurde toen mijn vader rustige muziek opzette, een soort genezingsmuziek. Eerder luisterde ik naar muziek waarvan ik het gevoel kreeg dat als ik dit niet luisterde en volop meezong, het zou betekenen dat ik niets voor God over zou hebben. Ik voelde mij een stuk rustiger door het nieuwe, rustige muziekje.

Nu hoor ik de twee stemmen. Het is alsof ik moet kiezen. Een van die twee stemmen geeft mij een gevoel van: “Doe dit, want je moet het voor God over hebben, anders houdt Hij niet van je. Je bent bovendien toch op aarde om voor Hem te leven, en niet voor jezelf. Ga je eigen verlangen niet na.” Ergens snap ik dit gevoel, maar de andere stem geeft/gaf mij juist het gevoel van: “Als je onder blijdschap wil zingen en de Bijbel met plezier wil lezen, dan leef je toch ook voor God? Hij hoort je toch rust te geven en vrede?” Deze twee gevoelens zijn voor mijn gevoel tegenstrijdig. Wat kan ik toch doen?

Ik kan in de nachten amper slapen, dan krijg ik nog een herinnering van dat ik ooit iets verkeerds had gedaan. Ik moet dan mijn excuses aanbieden aan God, ook al had ik dan die dag al gebeden om vergeving van mijn zonden. Ik moet dan uit bed met het idee: heb het voor God over. Ik slaap niet goed, ben bijna tot het bot vermagerd omdat ik ook niet echt durf te eten, omdat ik vind dat ik dat niet waard ben. Help mij toch!

Je denkt behoorlijk diep na over je innerlijke waarnemingen. Dat geeft al aan dat je een serieuze meid bent. Soms te serieus. Nergens staat in de Bijbel dat je al die dingen moet doen waartoe jij je verplicht weet. Je moet nooit geloof hechten aan inwendige stemmen als deze niet kloppen met Gods Woord. Inwendige stemmen kunnen overal vandaan komen. In ieder geval kan het van de duivel komen, die niet wil dat je vrij en zuiver de Heere dient. Het kan ook komen van je eigen innerlijk; we zijn nu eenmaal gevoelig voor allerlei waarnemingen. Jij bent hypersensitive, je hebt een te fijn gevoelige afstemming.

Dus houd je vooral aan Gods woord. Lees de psalmen of de evangeliën. Later kan dat wel meer worden. 

Je zegt dat je soms wel acht hoofdstukken moet lezen. Zoiets komt niet van God, echt niet. Stoor je daar niet aan. Bedenk eens hoe kort het volmaakte gebed is (Onze Vader). 

Je legt zelf al een verband met de dwanggedachten. Dat hebt je wel goed gezien. Probeer daarom om niet bewust tegen die gedachten in te gaan, negeer ze liever. Dat zou volgens mij goed zijn. Met kleine stapjes doen wat soms tegen die stem ingaat. Als jij bidt om vergeving hoeven daar geen excuses bij te komen. God is geen mens. 

Die verkeerde stem zal steeds meer vragen. Zulke mensen bedoelde de Heere Jezus toen Hij vermoeiden en belasten riep. Vermoeid waren ze door alle geboden van de wetgeleerden. Ze hadden van de tien geboden maar liefst 612 geboden gemaakt. Daar ben jij ook wel een beetje mee bezig. Jezus geeft je de raad tot Hem te komen. Hij heeft de geboden vervuld, voor Zijn volk. Ook voor jou, als je op Hem vertrouwt. Is dat niet een wonder?

Je zult steeds wel weer eens de neiging hebben om toch weer te luisteren naar die stem. Maar je hoorde twee stemmen. Die andere stem, die je rust geeft, is je aandacht waard. 

Kom verder gerust nog eens terug, als dat nodig is. Sterkte!

Hartelijke groet,
Ds. P. Roos

Deze vraag werd ook besproken in het programma 'Pastorie online':

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Roos

• Geboortedatum:
  29-10-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

38 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven