Vraag
Ik ben een jonge huisarts in opleiding en ik worstel hoe ik om moet gaan met bepaalde ethische kwesties in ons huisartsenvak. Zo loop ik aan tegen het feit dat vrouwen bij mij komen met een verzoek tot abortus. Als christelijke arts wil ik hier niet aan mee werken. Hoe kan ik deze vrouwen het beste helpen?
Een collega christelijke arts schrijft voor deze mensen een verwijzing naar de gynaecoloog met de vraag om advies bij een ongewenste zwangerschap (hij schrijft expliciet geen wens tot abortus). Toch voelt dit voor mij als meewerken aan een abortus. Wat moet ik dan doen? Verwijzen naar een collega huisarts die wel een verwijzing naar een gynaecoloog wil schrijven voor een abortus voelt indirect ook als meewerken aan een abortus. Hoe gaat u met deze situaties om?
Antwoord
Beste vragensteller,
Ik herken de worsteling. Het klinkt misschien vreemd, maar ik vind het fijn dat je hiermee worstelt. Ik zal hieronder aangeven hoe ik ermee ben om gegaan maar, dat is natuurlijk niet de enige manier. Bij het CMF Nederland kun je goed je licht opsteken aangaande deze kwesties.
Tijdens mijn opleiding tot huisarts heb ik bij de koppelingsronde duidelijk aangegeven dat ik niet mee wil werken aan abortus of euthanasie. Mijn opleiders gingen hiermee akkoord en namen deze vraagstukken voor hun rekening. Hierdoor miste ik wel een kans om het gesprek aan te gaan met vrouwen die ongewenst zwanger zijn.
Als gediplomeerd huisarts is de situatie natuurlijk anders. Helaas is het mijn ervaring dat onchristelijke collega's vaak maar tien minuten de tijd nemen voor een gesprek met een vrouw die ongewenst zwanger is. Ik stuur ongewenst zwangere vrouwen dus niet graag door naar mijn collega’s.
Over het algemeen weten mijn patiënten inmiddels dat ik christen ben en (dus) pro-life. Bij een ongewenste zwangerschap probeer ik een uitgebreid gesprek te hebben. Dan bespreken we de motieven, de alternatieven en de mogelijk nadelige gevolgen van een abortus. Ik wijs hen ook op organisaties zoals Siriz als zij hiervoor open staan. Maar beter is het nog om in zo’n geval de organisatie contact met hen op te laten nemen. Helaas is mijn ervaring dat het besluit vaak toch al vast staat en er een abortus volgt. Gelukkig ziet een enkeling er toch vanaf nadat alles nog eens overwogen is.
Verwijzen voelt ook voor mij als meewerken, maar een verwijzing is wettelijk gezien niet nodig. Mocht het nodig zijn om een abortusarts toch van belangrijke informatie te voorzien dan kan dit altijd met een begeleidende brief.
Gods zegen in je afwegingen.
Vriendelijke groet,
A. Meijer, huisarts
Ps. Als je wilt kun je telefonisch contact opnemen met dokter Meijer om hierover door te praten. Het telefoonummer is bekend bij de redactie: vragen@refoweb.nl
Dit artikel is beantwoord door
drs. A. Meijer
- Geboortedatum:14-12-1978
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Ouderkerk aan de Amstel
- Status:Actief
