Vraag
Hoe komt het dat er in onze kerken (rechterflank gereformeerde gezindte) zo weinig aandacht is voor zwart werken en de tucht (het lijkt wel zo) alleen voor het zevende gebod geldt? We zien om ons heen dat er zwart gewerkt wordt en men het helemaal niet als iets verkeerds ziet. Bij de catechismusuitleg wordt het benoemd als: je moet je belastingpapieren eerlijk invullen. Persoonlijk hebben wij er moeite mee om iemand zwart voor ons te laten werken, maar het is wel wrang als een aannemer het op vrijdag bij ons wit doet en op zaterdag bij de buurman zwart. Het scheelt echt wel serieus geld.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik kan me voorstellen dat het zuur is om te zien dat een aannemer bij jullie wit komt komen werken en de volgende dag bij de buurman zwart. Toch mag je juist dan je hart en hoofd omhoogheffen naar Hem Die in de hemel zit en ziet hoe jullie levenswandel is. Ik moet denken aan de woorden van Psalm 18: “Hun zijt Gij goed, die goedertieren hand'len; Oprecht bij hen, die in oprechtheid wand'len; Gij houdt U rein bij hen, die rein zijn; maar verkeerden toont Gij U een worstelaar” (vers 8 berijmd).
Wat betreft je vraag over de tucht, ja, die lijkt inderdaad wel vooral voor het zevende gebod te gelden. Dat zal er aan liggen dat wij gevoelsmatig de ene zonde zwaarder vinden wegen dan de andere en het verschil in beleving zit vaak tussen openbare, uitbrekende zonden en verborgen zonden, of althans zonden die minder zichtbaar zijn of meer algemeen geaccepteerd. En zeker kan de zonde van zwart werken een zonde zijn die helaas door kerkmensen niet zo hoog wordt opgenomen.
En toch leert ons de Schrift duidelijk, onder meer in Jakobus 2, dat wie één gebod Gods overtreedt, schuldig is aan heel Gods wet. Iedere zonde stelt ons verdoemelijk in Gods ogen en maakt ons des doods schuldig, of dat nu een overtreding van het zevende gebod is of één van de andere geboden. En bij zwart werken worden nogal wat geboden overtreden: het vijfde gebod waar het gaat om de verschuldigde eer en gehoorzaamheid aan hen die over ons gesteld zijn, waaronder de overheid; het achtste gebod, wanneer we de overheid beroven van hetgeen haar wettelijk toekomt; het negende gebod wanneer we bij het invullen van de belastingpapieren een vals getuigenis geven; en ongetwijfeld ook het tiende gebod, omdat de begeerte naar geld het hart vergiftigt en zo een wortel van alle kwaad is, waaronder zwart werken. Daarmee is niet gezegd dat het belastingsysteem van de overheid op alle punten en in al haar onderdelen rechtvaardig is en dat het belastinggeld altijd goed, nuttig en tot Gods eer besteed wordt. Maar dat was het in Jezus’ dagen ook niet en toch zegt Hij: “Geeft dan de keizer wat des keizers is en Gode wat Gods is.” En is het wel zeker dat het overgrote deel van het belastinggeld voor de keizer in Rome andere doeleinden had dan wat de Schrift goedkeurt.
Bij de tucht wordt vooral gedacht aan het zevende gebod. Waar men meestal niet aan denkt, is aan de toepassing van de tucht voor hen die weigeren aan het Avondmaal te gaan, hoewel ze daartoe gerechtigd zijn. Calvijn paste daar in zijn dagen streng de tucht op toe. Iemand die geen deel had aan de gemeenschap met Christus aan Zijn Tafel plaatste zichzelf volgens Calvijn buiten het heil en verbrak de geestelijke eenheid van de gemeente. Als mensen zich moesten onthouden van het Heilig Avondmaal mocht dat niet lang zijn. “Want door zo te handelen berooft hij zich van de gemeenschap van de kerk, waarin al ons heil is gelegen en op deze manier sluit hij zich buiten”, zo Calvijn. Daarom paste hij de tucht toe op hen die “versmaden het avondmaal te ontvangen, die wel vermaand zijn zich voor te bereiden en naar het avondmaal te komen, maar zich moedwillig van het avondmaal onthouden hebben.” Daarom draait bij Calvijn in het huisbezoek alles om de voorbereiding op en toelating tot het Heilig Avondmaal. En wie niet aangaat, krijgt huisbezoek.
Ik noem dit om aan te geven hoe selectief wij om kunnen gaan met de toepassing van de tucht en het wegen van zonden. Wanneer iemand onder tucht gesteld moet worden vanwege een overtreding van het zevende gebod, geldt dit zeker niet in mindere mate voor diegene, die zich meermaals moedwillig van het Heilig Avondmaal onthoudt.
Waar het op aankomt is dat wij ons schuldig voor God weten en geen enkele zonde relativeren. Want is het niet vaak zo dat wij de zonde van onze buurman uitvergroten en die van onszelf kleiner achten? Wij hebben allen gezondigd en zijn alles des doods schuldig. Wie dat oprecht besef en belijdt, kent slechts nog de bede: Ach Heere, wees mij, de zondaar, genadig.
Gode bevolen,
Ds. B. M. Meuleman
Dit artikel is beantwoord door
Ds. B.M. Meuleman
- Geboortedatum:20-05-1972
- Kerkelijke gezindte:Hersteld Hervormd
- Woon/standplaats:Hoogeveen
- Status:Actief
Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven
Er mág tot een bepaalde grens belastingvrij geld verdiend worden, ik geloof tot zo'n 6.500 euro, voor een student nog meer.
Dus als er een paar uurtjes per week zwart gewerkt wordt en dit je enige inkomen is, is er niets aan de hand lijkt me.
Overigens bestaat wel de mogelijkheid inkomen apart op te geven als zogenaamd resultaat uit overige werkzaamheden. Daarvoor gelden wel bepaalde voorwaarden. Een aannemer voldoet niet aan deze voorwaarden ;-)
@vragensteller: De Heere Jesus leert ons dat we anderen, dus ook de overheid, op een manier moeten behandelen zoals we zelf ook graag behandeld willen worden. Ik ben het helemaal met Ds. eens.
Nu ben ik grotere projecten niet echt gewend, dus ik reageerde niet direct en alert op het voorstel. Maar ’s avonds, voor het slapen gaan, voelde het niet goed. Daar komt bij dat ik in het onderhavige project zó met weldaden en gunsten wordt overladen, dat het gewoon niet kàn, 1500 euro verdonkeren.
De volgende ochtend meldde ik mijn compaan dat ik niet zwart gewerkt wilde hebben, en gewoon btw wilde betalen.
Maar nu het mooie.
Mijn compaan heeft een goedlopend bedrijf. Waarvoor hij, volgens recht en regel btw over afdraagt.
En precies de dag waarop hij de aannemer had gemeld dat ik er op stond om btw te betalen (die zich trouwens spontaan verslikte) krijgt mijn compaan bericht, dat aan het licht is gekomen, dat hij te veel, lees: veel te veel btw heeft afgedragen.
Dat noem ik nou humor van Godswege. Ik vermijd een zonde van 1500 euri, mijn compaan krijgt een ‘beloning’ van ettelijke tienduizenden euri.
Kun je natuurlijk nuchter vaststellen, dat de man récht heeft op restitutie van het teveel betaalde. Maar dat dit juist nú aan het licht komt, dat vind ik toch op zijn minst opmerkelijk.
En een aardige bijkomstigheid is, dat ik daar nu ook in mag delen, zodat mijn project op geen enkele manier financieel vertraagd wordt.
Even voor de goede orde: ik geloof niet in beloningen voor ‘goed gedrag’ of zo iets, maar ik geloof wel, dat je, uit genade, goed gedrag mag vertonen.
r
Een accountant vertelde me jaren geleden eens dat hij er van overtuigd was dat er ook in onze kringen zwart gewerkt werd, en dat het hem niet zou verbazen dat dit zwart verdiende geld voor een deel of soms geheel als gift of bijdrage aan de kerk werd gegeven. Daardoor werd er belastingaftrek verkregen, hij beschouwde deze aftrek ook als diefstal.
