Moeilijk om positief te zijn tegen zoon

C. M. Chr. Rots - de Weger / Geen reacties

05-06-2020, 08:09

Vraag

Mijn zoon van twaalf heeft een heel ander karakter dan ik, echt tegenovergesteld. Ben ik hardwerkend, doelgericht, ondernemend en goudeerlijk, hij is heel gemakzuchtig, onderneemt bijna niets, is niet echt leerbaar, pakt gerust ongevraagd geld van mij om iets te kopen, kortom allerlei dingen die ik niet begrijp dat je ze doet en waar ik vaak ook gewoon van baal. Hij heeft dit altijd al gehad. De pubertijd zal dit waarschijnlijk nog versterken.

Ik wil geen moeder zijn die altijd maar afkeurend is en negatief over het gedrag van haar kind, maar ik vind het zo moeilijk om positief tegen hem te blijven. Er gebeurt zo vaak iets waar ik weer van baal en me aan irriteer. Ik word ook somber als ik aan zijn toekomst denk. Hij heeft een extreem hoog IQ (>145) maar met deze karaktereigenschappen komt hij niet ver, denk ik. Kortom, ik maak me zorgen om hem en vind het moeilijk positief te zijn tegen hem. Hoe moet ik hier mee omgaan?

ADVERTORIAL

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

In Egypte is het steeds lastiger om rond te komen. Voedselprijzen rijzen de pan uit. U kunt het verschil maken door een voedselpakket voor een gezin van Egyptische christenen te kopen, die wij uitdelen ter plaatse. Heel praktisch willen we hiermee handen en voeten geven aan de opdracht van God om de armen te voeden. 

Doet u mee?

Geeft u Egyptische christenen een Pasen om nooit te vergeten?

Antwoord

Beste vraagsteller,

Een zoon met een hoog IQ, praat daar eens mee over de dingen die u nu aan Refoweb schrijft. Wellicht is zijn reactie op een ijverige, hardwerkende ouder iets van “dan hoef ik niet” en dóét hij dus ook niets. Omdat hij niet kan tippen aan u, die niet zijn voorbeeld ‘moet zijn’ maar daadwerkelijk ís, steekt hij geen energie in wat dan ook. Wat híj niet doet, doet ù immers wel en zo hoeft hij ook geen verantwoordelijkheid te nemen. Hebt u weleens zò naar uzelf gekeken? Misschien is dit nogal confronterend voor u, maar bespreek uw probleem met uw zoon eens op die manier met hem.    

En spreek dan meteen af dat er grenzen zijn en dat hij verantwoordelijkheid heeft voor bepaalde dingen. Bijvoorbeeld over de geldzaken die u noemt. Niet zomaar pakken, dat kan echt niet (=grens). Als hij zakgeld krijgt moet dat voldoende zijn voor zijn behoeften waarbij, voor grotere aankopen dan zijn budget is, gespáárd dient te worden (=verantwoordelijkheid leren). En voor u geldt: zorg, dat hij niet bij uw portemonnee kan komen (=grens + geen aanleiding geven!).  Opvoeden is in de eerste plaats een confrontatie met de opvoeder zelf, want wat men zaait oogst men ook! 

Een bloedband is er (meestal), maar toch min of meer vreemden voor elkaar... waarbij allerlei verwachtingen een rol spelen, al dan niet uitgesproken. Voorbeeldje: mijn kind zal het beter krijgen dan ik, dus heb ik álles over voor hem/haar. Maar de ouder vergeet dan dat ieder mens een uniek schepsel is met eigen mogelijkheden en beperkingen. Nogmaals: kijk eerst naar uzelf, uw houding in het leven met de waarden en normen die u belangrijk vindt! Ú werkt hard en verwacht dat eveneens van uw kind, maar waarom eigenlijk? Dát ‘antwoord-aan-uzelf’ is belangrijk, want u communiceert niet alleen met woorden maar juist ook in dàden! Opvoeden gaat dus niet vanzelf: lees eens een goed boek over opvoeding en speciaal over het omgaan met slimme pubers!
 Verantwoordelijkheid gééft een ouder naarmate een kind die aankan: kleine kinderen mogen nog niet alleen naar school gaan, pubers breng je niet meer weg. Steeds een beetje meer loslaten, zodat een kind uit kan groeien tot een zelfstandige volwassene. Het aangeven van grenzen hoort daarbij, ook al wordt de ‘speelruimte’ steeds groter. Afspraken met elkaar maken die haalbaar zijn en daardoor gehandhaafd (en zo nodig gecontroleerd!) kunnen worden is dé sleutel. 

En last but not least: als ouder geef je geen aanleiding tot het overschrijden van grenzen door zaken te vóórkomen: een kleuter waarschuw je voor ‘gevaar’ (“pas op, die kachel is heet!”). Een puber kan níet bij de portemonnee of pinpas, want die ligt niet op een ‘openbare’ plaats. Dit zijn belangrijke handvatten. En dan nog een vraag van mijn kant: u schrijft over uzelf, niet over een partner. Is die er niet om zaken mee te bespreken? En een eventuele mentor of vertrouwde leerkracht op de school: ga in gesprek met anderen vóórdat de situatie escaleert door voortgaande negatieve spiraal!

Marijke Rots

C. M. Chr. Rots - de Weger

C. M. Chr. Rots - de Weger

  • Geboortedatum:
    18-02-1947
  • Kerkelijke gezindte:
    Christelijk Gereformeerd
  • Woon/standplaats:
    Aalten
  • Status:
    Actief
  • Bijzonderheden:

    Marijke leverde op 25-05-2017 haar 1000ste antwoord in de vragenrubriek af. Lees hier het jubileuminterview.

    Bekijk ook:

Tags in dit artikel:

opvoedingzoon
Geen reacties

Terug in de tijd

Ik heb een vraag over Markus 6:1-6. Er staat namelijk dat Jezus in zijn vaderland niet veel krachten kon doen, vanwege het ongeloof van de mensen. Calvijn zegt bij deze geschiedenis: “Ongeloof bindt d...
Geen reacties
04-06-2007
Met welke zonden strijden jongeren nou het meest (bijv. porno/diefstal)? Heeft u nog tips hoe we het beste tegen de zonde kunnen strijden?
1 reactie
04-06-2013
Sinds ik (recent) ben gehuwd, zie ik met de dag scherper wat er bij ons thuis is mis gegaan. Toen ik nog alleen was, zag ik dit niet omdat ik alleen maar aan het overleven was. Nu is er rust in mijn l...
11 reacties
04-06-2012
website-ontwikkeling door webdevelopment by Accendis
design website door design website by Mooimerk
hosting website door hosting website by STH Automatisering