Vraag
Als iemand ongetrouwd met een kind blijft zitten, mag zij dan wel met een ander trouwen?
Antwoord
Ik wil beginnen met het plaatsen van een kanttekening bij de vraag. Het valt mij op dat bij vragen op dit terrein heel gauw gevraagd wordt welke ruimte er nog is. Allereerst moet toch onder ogen gezien worden dat er dingen gebeurd zijn die in de ogen van de Heere niet goed zijn. Dat er ruimte genomen is om dingen te doen die de Heere niet goed vindt. In plaats van te vragen naar wat mag, ben ik geneigd als tegenvraag te stellen: is er schuld beleden over datgene wat niet mag? En juist door al de gecompliceerde gevolgen die deze overtreding van het gebod heeft, blijkt ook wel hoe wijs de Heere is in Zijn geboden: éérst het verlaten van vader en moeder (dus elkaar trouw beloven) en dan pas het elkaar tot één vlees zijn. Dan is er ook voor een kind een veilige omgeving om geboren te worden! Dan kan het niet voorkomen dat iemand ongetrouwd met een kind blijft zitten.
Als ik trouwens dat laatste op me in laat werken, ben ik geneigd niet allereerst medelijden te hebben met de ongehuwde moeder, maar met het kind. Wat erg voor het kind dat het een vader moet missen. Wat loopt dit kind een risico om levenslang te voelen dat het eigenlijk toch niet gewenst was toen het zich aankondigde en eigenlijk de hele wereld van de moeder en de vader op zijn kop zetten. Dat kind kan er niks aan doen en kan heel gemakkelijk het kind van de rekening worden. Ik wil maar zeggen dat hier zeker geldt: voorkomen is beter dan genezen. En dan bedoel ik met voorkomen uiteraard iets anders dan slechts de toepassing van het juiste voorbehoedmiddel!
In de tweede plaats is het natuurlijk voor een meisje ook heel naar als een jongen na met haar naar bed te zijn geweest haar laat zitten. Dan is het blijkbaar: wel de lusten maar niet de lasten. Niet het willen dragen van de verantwoordelijkheid voor de gevolgen en dat is uitermate zeer kwalijk te noemen. Dat is voor een meisje ook een grote tragiek die nu wel een kind van hem onder haar hart draagt, al heeft ze wel zelf het risico genomen. Ze sliep met een jongen die haar geen trouw beloofde!
Kan er nadat iets dergelijks gepasseerd is, nu nog sprake zijn van een huwelijk zo is de vraag. Ik vind het nog niet zo gemakkelijk hierop een helder antwoord te geven. Uiteraard ligt het het meest voor de hand dat er getrouwd wordt met de vader van het kind. Me dunkt dat men zich hiervoor ook mag inspannen, mits de voorwaarden aanwezig zijn voor een gezond huwelijksleven. Wanneer een huwelijk uitgesloten is doordat de vader die weg blokkeert, denk ik dat hier gehandeld moet worden analoog aan wat voor de Schrift als wettige echtscheidingsgronden gelden: overspel en kwaadwillige verlating. Bindt een jongen zich aan een andere vrouw en pleegt hij dus feitelijk overspel ten opzichte van de vrouw waarbij hij een kind heeft verwekt (en waaraan hij zich dus heeft verbonden), dan lijkt mij een nieuw huwelijk niet ongeoorloofd.
In geval van een situatie analoog aan die waarbij we in geval van een huwelijk zouden spreken van kwaadwillige verlating ligt het iets lastiger. Ik denk aan het geval waarbij de jongen geen andere relatie begonnen is, maar op geen enkele manier te bewegen is om met het meisje te trouwen. Trouwt het meisje in dit geval, dan is voor de jongen immers de weg geblokkeerd om terug te komen op zijn weigering. In een dergelijk geval moet zeker grote terughoudendheid betracht worden. In de praktijk zal, vermoed ik, de eerste situatie meer voorkomen.
Uit het bovenstaande mag duidelijk zijn dat er een uitnemender weg is: grijp niet vooruit op datgene wat God voor het huwelijk heeft bestemd!
Dit artikel is beantwoord door
Ds. H. Peet
- Geboortedatum:15-01-1964
- Kerkelijke gezindte:Christelijk Gereformeerd
- Woon/standplaats:Sliedrecht (Eben-Haëzer)
- Status:Actief
