(On)redelijk

Mijn man is een hardwerkende man die graag veel uren per week werkt. Het liefst zou hij 60 uur per week werken en niet minder. Hij zegt dat zijn gezin het belangrijkste is. Op dit moment hebben we een jong gezin en ik heb gezondheidsproblemen waardoor ik regelmatig niet meer voor mijn gezin kan zorgen. ‘s Avonds als mijn man thuis is helpt hij mee, maar overdag is hij aan het werk en sta ik er alleen voor. Dit valt mij regelmatig erg zwaar.

Ik heb hem gevraagd wat meer thuis te zijn, bijvoorbeeld door de week een keer vrije dagen op te nemen, zodat ik een keer tijd heb om bij te tanken. Maar dat wil hij niet. Hij zegt dat als hij een werkweek van 40 uur heeft, het leven voor hem geen zin meer heeft. Hierdoor krijg ik het gevoel dat ik en zijn gezin niet prioriteit 1 zijn. Het gaat zover dat laatst toen ik flauwgevallen was, hij me heeft laten liggen en naar zijn werk is gegaan. Dit heeft me diep geraakt. Als hij het gevoel heeft iets van zichzelf in te moeten leveren wordt hij verschrikkelijk boos. Hoe moet ik hiermee omgaan of ben ik onredelijk?

Beste vragensteller,

“Ben ik onredelijk”, is uw vraag. Nee, dat bent u niet! U hebt samen met uw echtgenoot een (groeiend) gezin, waar u samen verantwoordelijk voor bent. Uw man gaat van het standpunt uit dat hij hard moet werken. Waarschijnlijk is hij ervan overtuigd dat hij ál die uren ook nog eens voor ú en de kinderen maakt. Dat is zijn zorg voor het gezin. Zijn prioriteit, al dan niet op principes gegrond. En dat ‘inleveren’ door hem dáárom geen optie is. 

Helaas heeft een en ander als gevolg, dat u veel alleen thuis bent. Met de kinderen die aandacht, tijd en vooral energie vragen. Daarbij komt uw gezondheid, die niet optimaal is. Wat moet u doen? De vraag veranderen in: wat kúnt u doen! Uw man veranderen gaat niet lukken (zoals ik in uw korte briefje lees). Dan blijft er één partner over, en dat bent u zélf! Wordt het huishouden te veel, zoek een hulp. Natuurlijk kost dat geld, maar hoe heerlijk is het als de vloer gedweild is, de ramen gezeemd en er regelmatig gestofzuigd wordt! Dat maakt uw leven rustiger: nodig toch?

Nog een: zijn de kinderen te druk, of kost het teveel energie... zoek een ‘kindermeisje’ (of -jongen) die spelletjes doet, voorleest, naar de speeltuin gaat, enzovoort. Misschien is dat via buren, kennissen, vrienden, de ‘kerkfamilie’ (jeugdvereniging!) te regelen, zodat u af en toe even kunt relaxen. En/of: wordt het doen van boodschappen te zwaar en te tijdrovend, laat ze bezorgen door de supermarkt (dat kan tot ín de keuken!), zodat u niet hoeft te sjouwen.
      
Ik geef u een paar tips, die direct toepasbaar zijn zonder dat uw echtgenoot ook maar één minuut eerder thuis hoeft te zijn. Móóier is het als hij leert inzien dat er méér is dan werken, maar dat is een ander verhaal. Probeert u eerst maar eens voor uzelf op te komen door wat ik hierboven schreef. En bedenk daarbij, dat de wereld groter is dan uw gezin, waarmee ik bedoel dat u hulp moet inschakelen als u het met z’n beiden niet (meer) redt. Dat kan de buurvrouw zijn, of familie, of de dominee (wijkouderling/diaken) of desnoods uw huisarts (gezien uw gezondheidsprobleem kunt u zeker over uw vermoeidheid praten!).

U schrijft, dat hij u diep geraakt heeft door weg te gaan toen u was flauwgevallen. Dat snap ik en dat hóórt zeker niet. Maar... gaat u hem niet claimen, verwijten of weet ik wat, want dat lost niets op en brengt eerder verharding van standpunten! Kies op een rustige manier voor het inschakelen van anderen, waardoor hij zíét dat het voor u érnst is. Moet hulp betaald worden, dat is dan een gegeven (misschien kan er ergens op bezuinigd worden). Bedenk, dat úw energie ónbetaalbaar is. Voor uw man. Voor uw kinderen. Voor uw gezondheid. 

Ik wens u alle goeds toe,
Marijke Rots

Dit artikel is beantwoord door

C. M. Chr. Rots - de Weger

• Geboortedatum:
  18-02-1947
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Aalten
• Status:
  Actief

1499 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven