Man geobsedeerd door Messiaanse gemeenten

Mijn man vindt de leer van ons niet meer de ware leer en richt zich nu op Messiaanse gemeenten. Hierdoor wil hij niet meer mee naar de kerk toe en ziet zondag niet meer als rustdag maar zaterdag als sabbat. Ook de kinderdoop vindt hij niet meer goed, maar hij de (volwassen) geloofsdoop. Kerst en alle andere feestdagen worden afgekeurd en hij richt zich op joodse feestdagen. Ik weet echt niet meer wat ik er mee aan moet. Ik vind dit zo moeilijk en ga er gebukt onder. Durf er met niemand over te spreken.

Wij kunnen samen ook niet in gesprek. Het draait altijd op ruzie uit. Ben zo bang hoe het verder moet. Hoe kunnen we onze kinderen zo opvoeden? Ik weet het echt niet meer en zit echt tegen een burn out aan. Wat moet ik? Ik trek het niet meer, het doet zo'n pijn. Zo veel verdriet. Het voelt alsof wij uit elkaar groeien en ik hem kwijt raak. Hij kijk steeds filmpjes via internet. En ik heb gevoel dat dat hem van alles van het christelijk geloof aftrekt.

U bent in een moeilijke situatie gekomen en u vraagt zich terecht af hoe dat nu verder moet. Ik wil proberen enige duidelijkheid te scheppen in uw situatie.

Het is niet moeilijk om de fouten van de kerk op te sommen. Daartegen kunnen we ons wel trachten te verweren, maar de discussies daarover zijn vruchteloos. Het zal goed zijn om twistgesprekken daarover te vermijden.

Het is mij niet geheel duidelijk waar uw man in verstrikt is geraakt. In ieder geval is er een afstand gekomen met uw kerk en gemeente. Het maakt ook verschil of uw man oprecht worstelt met deze geestelijke vragen, of dat hij aan het wegglijden is van het geloof als zodanig. Ik maak uit uw woorden op dat het eerste het geval is. Geen twistgesprekken, maar dan wel een gedachtewisseling in liefde en verdraagzaamheid. Doet u dat niet voortdurend, maar beperk u tot een goede gelegenheid.

De kern van uw vraag is hoe u nu samen verder moet. Is er uitzicht in deze situatie? Ik wil allereerst erop wijzen dat het uiteindelijk de Heere is Die u in deze wegen leidt. Hij staat boven alle dingen, ook boven alle mensen. Het gevaar is dat u zich met alle macht op uw man gaat focussen en dan vervalt u in de reeds genoemde strijdvragen. Als we zien dat de Heere hierin Zijn Hand heeft, krijgt het gebed meer betekenis en ook de verwachting dat Hij machtig is u hierin bij te staan. Dit is van het allergrootste belang. Het staat op de eerste plaats. We ontlopen de problemen van het leven niet, maar wees ervan overtuigd, echt overtuigd, dat er bij de Heere alleen uitkomsten zijn.

U bent verder bang dat u het niet aan kunt en dat het psychische druk veroorzaakt. Het is goed te begrijpen dat u voor uw besef vastloopt. U ervaart het nu als onheilspellend, maar het zal zo gaan dat u, als u door de branding van deze moeiten enigszins heen bent, u er toch anders en minder angstig tegen aan kijkt. Angst treedt op bij buien en zwakt daarna weer af. Maar nogmaals, alleen van uit de overgave aan de Heere kunt u tot een ontspannen blik op uw situatie komen.

Maar misschien denkt u: dat is voor mij te hoog. Bedenk dan dat de Heere u juist leiden kan in deze weg om u tot die overgave te leiden. De Heere zegt het ook tot u: Wentel uw weg op de Heere! In Gods plan kunnen zelfs zulke dramatische zaken ook iets goeds voor u betekenen. Dit komt misschien schokkend over, maar het lijkt me een waarheid die overwogen mag en moet worden. Hij kastijdt ons tot ons nut!

In de derde plaats is wat u overkomt in meer huwelijken het geval. Man en vrouw denken heel verschillend. Dat kan al als zij beiden naar dezelfde kerk gaan. Het kan natuurlijk zeker als zij fundamenteel verschillen in geestelijke opvattingen.

Dat is teleurstellend. Je rekent er niet op als je het huwelijk begint met iemand van wie je veel houdt. Het is natuurlijk ook iets van deze tijd. U bent met liefde aan deze man verbonden en als dat afneemt, hoe dan ook, dan is dat zwaar. Gods liefde is bestendig en houdt het uit. Dat blijft ook vanuit dit oogpunt, het wenkende perspectief. Ik hoop en wens dat u daarbij uw troost zoekt in het Woord van God en in het gebed. 

Daarbij is het zo dat u uw man houden mag en moet aan zijn gegeven woord. Er zijn absoluut geen gronden om dat te vergeten. Tegelijk mag hij u ook houden aan uw beloften. Dat houdt concreet in dat u, nu uw man in diepten en dalen terecht komt, hem verstandig wilt leiden, zoals het formulier dat zo mooi zegt. En zeker, daarin maken we altijd wel fouten, juist als we het niet aan kunnen. Voor u in uw situatie geldt de belofte ook: Uw Maker is uw Man!

U merkt dat mijn antwoord u vooral wil wijzen op de hand van de Heere in deze weg. Bekende woorden uit de Bijbel kunnen door een bepaalde situatie diepere betekenis krijgen. Dat is het geval met deze woorden: Wentel uw weg op de Heere en vertrouw op Hem, Hij zal het maken.

Ds. P. Roos

Dit artikel is beantwoord door

Ds. P. Roos

• Geboortedatum:
  29-10-1938
• Kerkelijke gezindte:
  Christelijk Gereformeerd
• Woon/standplaats:
  Veenendaal
• Status:
  Inactief

38 artikelen

Dit panellid heeft meerdere artikelen geschreven