Vraag
Deze week kwam een preek van een Ger. Gem.-predikant mij ten gehore. Een preek over het Pascha waar het gaat over het bloed van het lammetje dat aan de deurposten gesmeerd moet worden en waar de HEERE dat bloed ziet, zal Hij voorbijgaan (Exodus 12). Nu bleef er een aantal zinnen hangen, omdat de dominee namelijk letterlijk over die tekst zegt “dat het erom gaat dat God het bloed ziet, en het er niet om gaat dat wij het bloed van Christus zien.” En “de grond van het behoud ligt in het bloed van Christus, maar het betekent niet dat je persoonlijk moet weten gerechtvaardigd te zijn.” Ik kwam hier niet uit, omdat het lijkt of dat er geleerd en gepreekt wordt dat je behouden kan worden zonder het bloed van Christus te zien en te kennen en behouden kan worden zonder ooit persoonlijk af te weten van de rechtvaardiging in Christus. Terwijl ik dit zondag altijd zo anders hoor. Hoe zit dit?
Hartelijke groet van een jongere.
Antwoord
Beste vraagsteller,
Ik kan mij je vraag voorstellen. Er zit wel waarheid in wat de predikant zei, alleen hij had het beter moeten verklaren.
Van Gods zijde bezien, is het waar: als God het bloed ziet gaat Zijn oordeel, dat ons anders zou treffen, aan ons voorbij. De predikant heeft willen zeggen: dat is het voornaamste. Als het bloed maar aan het hart is, al is de zondaar zelf vol vrees en onzekerheid.
Maar om de troost en rust van het bloed te hebben, moet je er toch ook persoonlijk door het geloof op zien. Wanneer je dat mist en het bloed is toch aan je hart gesprengd, ben je wel veilig, maar je mist de troost er van.
Ik stel me zo twee gezinnen in Egypte voor. Beide Joodse gezinnen hebben naar Gods bevel voor de nacht waarin de verdervende engel door Egypte zou gaan, het bloed van het Paaslam aan de posten gestreken. In het éne gezin vertrouwt men op Gods belofte, dat ze veilig zullen zijn achter het bloed. In dat gezin heerst die nacht rust en vrede, In het andere gezin twijfelt men aan Gods belofte en is men niet zeker dat het bloed hen beschermen zal. In dat gezin heerst die nacht onrust en vrees.
Maar beide gezinnen waren veilig. De hoofdzaak is en blijft het bloed van Jezus, dat redt van het verderf. Maar de belofte omhelzen dat men veilig is maakt het verschil tussen veilig zijn en veilig voelen. Ik hoop dat het je daardoor wat duidelijker is. Als je maar achter het bloed bent, al schuil je daar niet achter met een verzekerd geloof, is het belangrijkste. Maar voor je troost en ook om God te eren voor Zijn belofte, is het nodig te weten dat het bloed van Jezus aan je hart is gestreken. Het is en blijft immers ongeloof Gods belofte te wantrouwen. Maar het is waar. Er is verschil tussen veilig zijn en veilig voelen.
Ds. C. Harinck
Dit artikel is beantwoord door
Ds. C. Harinck
- Geboortedatum:09-04-1933
- Kerkelijke gezindte:Gereformeerde Gemeenten
- Woon/standplaats:Kapelle
- Status:Actief
Bijzonderheden:
Emeritus
Bekijk ook:
